به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، فرزانه فراهانی_ تا رسیدن ماه مهر چیزی باقی نمانده و تکاپوی دانش آموزان و خانواده آنها برای شروع سال تحصیلی جدید در مقاطع مختلف هم آغاز شده است.
تکاپویی که البته جنس و حال و هوای آن با ۲ سال پیش و سالهای پیش از آن حسابی فرق دارد و انگار بوی ماه مهر مشهور و همیشگی نیست و جایش را اینترنت و کلاسهای مجازی و آنلاین گرفته است و ظاهراً قرار شده است که کلاس درس دانش آموزان تهرانی با تأخیر بیشتری نسبت به دانش آموزان سایر شهرهای کشور دایر شود.
برخی افراد مسائلی چون کم شدن هزینهها، صرفهجویی در وقت، افزایش سرعت و عدم محدودیت در زمان و مکان آموزش را ازجمله فرصتهای آموزش مجازی میدانند که البته هر کدام از موارد فوق به طور مفصل جای بحث و تبادل نظر دارد.
عدهای هم نبود فضای مناسب برای آموزش مجازی در بسیاری از خانوادهها حتی در شهر تهران که وضعیت مالی و رفاهی خانوادههای دارای دانش آموز نسبت به سایر شهرهای کشور بهتر است را از معایب آموزش و تدریس مجازی برمیشمرند و از این رو شرکت دانش آموزان در کلاسهای آموزشی آنلاین را با چالش روبرو تلقی میکنند.
آموزشهای مجازی یا همان غیرحضوری و آنلاین بیش از ۹۰ درصد مدل آموزشی یک سال و نیم ۲ سال گذشته را شامل میشود و البته به دلیل نبود واکسن، قدرت و سرعت انتقال بالای بیماری کرونا و بالا بودن رقم مرگ و میر افراد چاره دیگری را هم پیش پای مسئولان مجموعه آموزش و پرورش نگذاشته بود.
در حال حاضر اما شرایط با آن روزهای سخت و طاقت فرسا بسیار متفاوت است و به جز دانش آموزان که به گفته کارشناسان پزشکی جزو گروههای کم خطر در برابر بیماری کرونا محسوب میشوند، سایر گروههای مرتبط با هر دو دُز واکسن کرونا را دریافت کردهاند و یا در نوبت دریافت قرار دارند.
علیرضا کاظمی سرپرست فعلی وزارت آموزش و پرورش، طی مصاحبهای گفته است که زمانی که انجمن اولیا و مربیان از اتمام واکسیناسیون معلمان، اولیا و رانندگان سرویس مدارس اطمینان پیدا کرد با تایید منطقه نسبت به حضور دانشآموزان اقدام کنند؛
کاظمی همچنین یادآور شده است که ستاد ملی کرونا سیاست کلی را اعلام کرده و به آموزش و پرورش مجوز داده است از آبان به بعد به صورت آرام و تدریجی به سمت بازگشای حضوری مدارس بروند.
سرپرست وزارت آموزش و پرورش در حالی نحوه و زمان حضور دانش آموزان در مدارس نقاط مختلف را تشریح کرده است که یک طرف ماجرا هم دانش آموزان و والدین آنها قرار دارند و هر کدام نظر متفاوتی درباره بازگشایی و یا عدم بازگشایی مدارس دارند.
عدهای از پدر و مادر دانش آموزان مخالف حضور فرزندان خود در کلاس درس مدارس با وجود بیماری کرونا هستند و بر این عقیده هستند که رفت و آمد و تردد دانش آموز در مسیر مدرسه و حضور وی در کلاس درس احتمال ابتلای او به بیماری کرونا را تشدید میکند و از این باب نگران هستند و میگویند بهتر است که کلاس درس دانش آموزان همچنان مجازی دایر شود.
عدهای دیگر از والدین هم با ادامه تدریس مجازی معلمها مخالفت میکنند و موافق حضور دانش آموزان در کلاس درس هستند و علت این موافقت را عدم تعامل مناسب دانش آموز و معلم و همچنین عدم آموزش صحیح برمیشمرند.
مخالفان کلاس های مجازی دانش آموزان میگویند وقتی که والدین فرزند دانش آموز خود را در انواع موارد مسافرت، میهمانی، خرید و تفریح و گشت و گذار به بیرون از منزل میبرند جایی برای مخالفت حضور آنها در مدرسه برای آموزش و تحصیل نیست.
در حال حاضر موضوع واکسیناسیون دانش آموزان و نحوه و زمان شروع آن نهایی نشده است و البته مخالفت والدینی هم که مخالف تزریق واکسن کرونا برای فرزند خود هستند موضوع مهمی است که عدم اجباری بودن واکسیناسیون آن را تا حدودی مرتفع میسازد اما بلاتکلیفی و سرگردانی دانش آموزان در نبود یک تصمیم گیری واحد و مشخص برای نحوه آموزش همچنان به قوت خود باقی است.
یک روز خبر مصاحبه مسئولان مربوطه از شروع و ادامه کلاسهای درس به شکل مجازی و طبق روال آموزش یک سال و نیم قبل منتشر میشود و روز دیگر زمزمه برگزاری حضوری کلاسهای درس در فضای مدرسه به گوش میرسد و نه میشود بیخیال دانش آموزان و نگرانی از تردد و رفت و آمد آنها به مدرسه شد و نه آموزش مجازی به تنهایی نیاز آموزشی و پرورشی دانش آموزان را تامین خواهد کرد.
به گفته کارشناسان و اذعان بسیاری از معلمها در پایههای مختلف تحصیلی، آموزش مجازی و آنلاین هیچگاه نمیتواند جای حضور دانش آموزان در کلاس درس را بگیرد و ضعف تعاملی دانش آموز و معلم از معایب بزرگ این نوع آموزش است.
نکته دیگر اینکه شواهد نشان میدهد برخی از دانش آموزان که در مدارس غیر انتفاعی و غیر دولتی ثبت نام کردهاند و والدین آنها از پس پرداخت هزینههای گزاف و سرسامآور این قبیل مراکز برمیآیند، به نسبت دانش آموزان مدارس دولتی با مشکلات کمتری روبرو هستند که البته این موضوع در پایههای مختلف هم متفاوت است
در شرایط فعلی که هنوز زیرساختهای مورد نیاز آموزش مجازی به طور کامل مهیا نیست و از طرفی آموزش سواد رسانهای به مردم و تأمین لوازم مدل آموزش مجازی برای بسیاری از دانش آموزان و خانوادههای آنها فراهم نیست، وزارت آموزش و پرورش، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی کشور و سایر نهادهای مسئول باید موانع برگزاری حضوری کلاسهای درس را برطرف کرده تا والدین با کمترین دغدغه و نگرانی فرزند خود را راهی مدارس و سایر فضاهای آموزشی کنند.
بحث صیانت از سلامتی بیش از ۱۵ میلیون دانش آموز مطرح است و در حال حاضر تامین سلامت این گروه از جامعه از مهمترین مواردی است که کارگزاران نظام سلامت و نظام آموزشی کشور به طور مشترک باید در این راستا وظایف خود را انجام دهند.