به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، فرزانه فراهانی_ روزهای کودکی و گذر از این دوره شیرین و تکرار نشدنی، علاوه بر آنکه خاطرات زیادی را برای افراد به جا میگذارد از مهمترین دورههای زندگی افراد نیز به شمار میرود.
شکل گیری شخصیت فرد و تکامل اندیشه و باور او از بستری به نام خانواده شروع میشود و پس از ۵ سالگی و ورود کودک به کودکستان و پس از آن با پا گذاشتن به دبستان در محیطهای فوق بیشترین تاثیر بر ذهن و روان او وارد شده و کودک را در مسیر تکامل به رسیدن اهدافش در زندگی قرار میدهد.
امان الله قرائی مقدم جامعه شناس در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، اظهار کرد: منشأ بیگانگی افراد با فرهنگ و هویت ملی، از کودکستان و دبستان آغاز شده و این اتفاق تاسف بار نتیجه عملکرد بد مسئولان حوزههای مختلف به ویژه حوزه آموزش و پرورش در طول زمان آموزش افراد در مقاطع تحصیلی مختلف است.
وی اضافه کرد: با " ایران من، ایران من" گفتن نمیتوان به تنهایی کودکان، نوجوانان و جوانان را با فرهنگ و هویت ملی آشنا کرد و معرفی به موقع و صحیح قهرمانانی که حتی نام آنها در سطح جامعه به گوش کسی هم نخورده است، نخستین اقدام مسئولان در حوزههای مربوطه است.
این جامعه شناس همچنین یادآور شد: ما در کشور خودمان ایران اسطورهها و قهرمانان ملی و بنام در حرف و رشتههای مختلف کم نداریم اما متاسفانه مسئولان تلاش چندانی، در جهت آشنا سازی کودکان و نوجوانان با این افراد مشهور نمیکنند و در نهایت با موضوع بیگانگی افراد با فرهنگ و هویت ملی روبرو میشویم.
قرائی مقدم در ادامه خاطرنشان کرد: ما از امثال " آرش کمانگیر" در جامعه و در دورههای معاصر کم نداریم و نمونه بارز آن هزاران شهید خوشنام و قهرمانی است که جز حک شدن تعداد اندکی از آنها در سطح شهر نشانه دیگری به چشم نمیخورد و البته در خصوص برخی از این افراد حتی نام کوچهای هم به نام و یاد آنها اختصاص پیدا نکرده است که فکر افراد هر چند کوتاه و گذرا درگیر خود کند.
وی همچنین تاکید کرد: عدم تنوع در برنامه سازی مدیران صدا و سیما که رسانه ملی و سراسری کشور به شمار میرود از دیگر دلایل گمنام ماندن اساطیر حقیقی ایران و عدم ناآشنایی کودکان و نوجوانان با آنها و محبوب شدن هر چه بیشتر شبکههای ماهوارهای و اجتماعی فضای مجازی شده است و این در حالی است که همین بچههای ایرانی نام اساطیر و قهرمانان ساختگی اروپا و آمریکا را به خوبی میشناسند.
این جامعه شناس اضافه کرد: مدرسه و دانشگاه برای معرفی قهرمانان ایرانی و آشنا کردن کودکان و نوجوانان با هویت ملی، جز درج اندک مطالبی که از آنها در امتحان پایان ترم سوال میپرسند، به دانش آموزان چیز دیگری یاد نمیدهند و این روند در دانشگاه نیز به همین شکل ادامه پیدا میکند.
قرائی مقدم تصریح کرد: اگر چه آموزش و پرورش فقط در کلاس درس و مدرسه خلاصه نمیشود و بیشتر از ۹۰ درصد آن مربوط به سایر محیطهایی است که کودک و نوجوان با آنها در تعامل و در رفت و آمد است اما نباید تاثیر همان ۱۰ درصد مطالبی که در محیطهای آموزشی به کودکان ارائه میشود را نادیده گرفت و متأسفانه هم اکنون از طرف مسئولان توجهی به این مسائل نمیشود.
وی اضافه کرد: جای تأسف دارد که امروزه کودکان، نوجوانان و جوانان ما کاملا با فرهنگ و هویت ملی و ایرانی بیگانه و غریبه هستند و این بیگانگی تنها در شناسایی قهرمانان ملی خلاصه نمیشود و فرزندان ما در مواردی چون موسیقی، ادبیات و شعر ملی دچار بیگانگی و غربت هستند.
این جامعه شناس همچنین اظهار کرد: ارزشهای ایران دین، تقوی، حرمت، ناموس پرستی، اهل حلال بودن و پرهیز از حرام، احترام و منزلت است اما این موارد در حال حاضر بین کودکان و نوجوانان تا حدود زیادی غریب و مغفول مانده است و به جای آن باورها و اندیشههای بیگانه دیگر کشورها معروفتر و مشهورتر است.
قرائی مقدم تاکید کرد: ایرانی ماندن و از تمدن و پیشرفت دنیا عقب نماندن دو مقوله جدا از یکدیگر است که در کنار هم از اهمیت بالایی برخوردار بوده و نباید هیچ کدام را نادیده گرفت و همچنین نباید فراموش کرد که فراگیری و بهرهمندی از تکنولوژی روز دنیا بدون هویت ملی کارایی چندانی در زندگی افراد نخواهد داشت.
کودکان و نوجوانان سرمایههای اصلی هر سرزمینی به شمار میروند و جا دارد ارزشهای به حاشیه رانده شده جامعه امروز را دوباره احیا کرده و انتقال هویت و فرهنگ ملی که میراث ارزشمند و گرانبهای نسلهای قبل است را با افتخار از سنین حساس کودکان در دبستان آغاز کنیم و نسلی وطندوست و وطن پرست پرورش دهیم.