به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، فرزانه فراهانی_ روز جهانی سالمند به منظور تکریم و مراقبت بیشتر از افرادی است که نیاز ایام سالمندی و سالخوردگی زندگی آنها درست همان نیازهایی است که در جوانی شب و روزهایشان را وقف شادی و آرامش کوچکترها کردهاند.
پیش از انتشار ویروس منحوس کرونا مراقبت از سالمندان و همراهی با آنها در امور روزمره که از انجام آن ناتوان بودند، کار سادهتری بود و از آنجا که رفت و آمد به راحتی صورت میگرفت و محدودیتی با عنوان رعایت فاصله گذاری اجتماعی وجود نداشت.
کوچکترها خیلی راحتتر میتوانستند به پدربزرگ و مادربزرگ خود سر بزنند و به عبارتی در کمتر موردی پیش میآمد که افراد برای دیدار بزرگترهای خانواده با محدودیتها و شرایط خاص مواجه باشند اما این شرایط نرمال و عادی، حدود ۲ سال است که با ممنوعیتها و محدودیتهای متعدد روبرو است.
با انتشار ویروس بیماری كوويد ۱۹ از اوايل سال ۲۰۲۰ میلادی تا کنون روش زندگی همه مردم دنیا با چالشها و تغییرات فراوانی همراه شده است و در این میان سالمندان شرایط سخت و پیچیده ای را دارند.
بسیاری از سالمندان مخصوصا در ماههای اولی که بیماری کرونا در جهان شیوع پیدا کرده بود، در اثر ابتلاء به آن جان خود را از دست دادند و البته همچنان بیشترین تعداد قربانیان کرونا را افراد بالای ۶۰ سال شامل میشوند.
علاوه بر عوارض جسمی بیماری کرونا بر جسم سالمندان، این بیماری سایر ابعاد اجتماعی و حمایتی زندگی این گروه حساس را دچار چالش کرده است و بسیاری از سالمندان با افسردگی پس از کرونا دست به گریبان هستند.
بر اساس آمارهای رسمی سال گذشته جمعیت سالمند بالای ۶۰ سال کشورمان با رقم ۸ میلیون و ۲۳۱ هزار نفر، حدود ۹.۹ درصد جمعیت کشور را دربر میگرفت و آمار جمعیت بالای ۶۵ سال نیز ۶.۴ درصد از مجموع جمعیت کشور اعلام شده است.
کارشناسان فعال در حوزه سالمندی بر این عقیده هستند که در سال ۱۴۰۰ سهم جمعیت سالمندی از مرز ۱۰ درصد عبور میکند و این آمار در سال ۱۴۲۰ از ۱۹.۴ درصد هم عبور خواهد کرد.
بر اساس آمارها جمعیت سالمندان در ۳۰ سال آینده، بیش از یک چهارم جمعیت کشور را شامل شده و بر این اساس تعداد سالمندان کشور ظرف ۳۰ سال آینده از مرز ۲۶.۱ درصد خواهد کرد و آمار فوق نشانگر ضرورت ایجاد تغییرات اساسی و فوری در عملکرد دستگاههای مرتبط در حوزه جمعیت را بیان میکند.
آمارهای فوق از روند افزایشی یک گروه جمعیتی خاص با نیازهای ویژه حکایت دارد که باید خدمات مراقبتی و درمانی ویژهای را به عنوان مثال در درمان آلزایمر، افسردگی و ... در آن زمان دریافت کنند و در صورت رسیدن نرخ جمعیت کشور به وضعیت پیش بینی شده، بحران رشد نرخ سالمندی از بحرانهای سخت کشور خواهد شد.
آریستا شجاع الدین پزشک و پژوهشگر در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو اظهار کرد: نرخ سالمندی در ایران هم روندی افزایشی و نگران کننده را در پیش دارد و مسئولان حوزه سلامت باید مطابق با دستورالعملها و پیشنهادات سازمان جهانی بهداشت عملکرد خود را به روز کند.
وی بروز دو اختلال افسردگی و آلزایمر در میان سالمندان بالای ۶۵ سال را از جمله اختلالات شایع دوران فوق معرفی کرده است و بر اساس گزارش رسمی مراکز معتبر افسردگی در دوران شیوع بیماری کرونا در میان سالمندان شیوع بیشتری داشته است.
وی خاطرنشان کرد: رعایت فاصله اجتماعی روابط خانوادگی را دچار مشکل و کمرنگ کرده است و از آنجا که نقش خانواده در حفظ و ارتقاء سلامت افراد بسیار مهم است، میزان ابتلاء سالمندان به کرونا و افسردگی پس از آن را هم افزایش داده است.
بر اساس یک آمار معتبر ۷۰ درصد فوتیهای بیماری کرونا را افراد بالای سن ۶۵ سال شامل میشود و این مسئله مهمی است که رعایت بهداشت و سلامت بالایی را برای سالمندان میطلبد.
این پزشک و پژوهشگر تصریح کرد: سلامت سالمندان نظام منسجمی از سلامت را میطلبد و مراقبتهای این دوره از شروع سالمندی که فرد در سلامت نسبی است تا پایان عمر را هم در برمیگیرد.
در صورت سلامت نسبی سالمندان، این افراد باید از یک زندگی مستقل، با نشاط و توأم با احترام فرزندان برخوردار باشند تا بهتر بتوانند با مشکلات احتمالی در دوره سالمندی روبرو شوند.
دوره "سالمندی" پایان زندگی نیست و تنها دورهای با نیازهای خاص شبیه دوران کودکی است که با مراقبت دیگران و تشویق فرد سالمند میتواند بهتر و آرامتر سپری شود.