هنر این فیلم این است که تو فقط جواد عزتی را به عنوان نقش اول فیلم نگاه نمیکنی بلکه در بسیاری از سکانسها خودت را جای روحانیِ فیلم میگذاری و در عین حال فرصت داری به عنوان بیننده از بیرون به خود بنگری.
برای نقد «خانه پدری» هیچ چیز بهتر از نقل قصه آن نیست. قصه به تمامی گویاست؛ ایرانیان به اسم غیرت آدم میکشند و اساساً وحشیاند... «خانهپدری» فیلمیست که اگر در هر کشوری جز خود ایران و توسط هر شخصی جز کیانوش عیاری ساخته شده بود، به آن لقب فیلم «ضد ایرانی» میدانند.
وقتی قرار است روایتگر جریان سیاسی- اجتماعی یک برهه تاریخی باشیم، باید شخصیتهای درخوری از هر دو طیف در فیلمنامه معرفی شوند اما در «پلچوبی» نگاه به اقشار جامعه کاملا گزینشی است و این موضوع باعث شده طیف وسیعی نادیده گرفته شوند.