عبدالجبار کاکایی - صفحه 2

او می گشاید لب به سمت حرف هایی که نمی فهمیم/ ما گنگ و خواب آلود و سر سنگین و ناقص عقل و نا هشیار/ او خشم خود را از غلاف ابروانش می کشد بیرون/ ما بی سران غرق در خونیم، بی آواز و خجلت بار ...