رژیم بعث عراق در شرایطی، در دهه ۱۹۸۰ میلادی از تسلیحات شیمیایی استفاده کرد که قربانیان این حملات در سردشت فراموش شدهاند و جنایات صدام عملا برای وی عواقبی نداشته است و شرکتهای آلمانی هم در ارتباط با حمایت تسلیحاتی، مسئولیتی نپذیرفتهاند.
نخستین گزارش بخش کنترل سلاح سازمان ملل پیرامون حمله خان شیخون بیآنکه به عاملین این اقدام اشاره کند، به تعیین ماده به کار رفته در آن که حاوی ترکیبات سارین است، پرداخت.
پس از عقبنشینی تروریستها در برخی مناطق حلب، گروه داعش برای متوقف کردن پیشروی نظامیان سوری در چند منطقه از تسلیحات شیمیایی استفاده کرد که بیش از ۲۰ کشته و مجروح برجای گذاشت.
پزشک قانونی حلب که جسد شهدای ارتش سوریه و افراد آسیبدیده در پی حملات گروههای تکفیری با گازهای سمی را معاینه و بررسی میکند، احتمال داد که به میزان ۹۰ درصد گاز مورد استفاده علیه ارتش گاز خردل بوده است.
فرمانده دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله(عج) گفت: گازهای «خردل» و «سیانور» توسط عراق انجام شد که وسعت استفاده عراق از این سلاحها در طول جنگ با ایران بی سابقه بود به شکلی که ایران بالاترین قربانیان را اعم از نظامی و غیرنظامی در سطح جهان داشته است.