تقلیل دادن جامعه جهانی به آمریکا و ۳ کشور اروپایی آنهم از سوی دیپلماتها و مقامات رسمی کشور نشانههای مختلفی را با خود به همراه دارد که تماماً برخلاف منافع ملی کشورمان قابل تعریف است.
کد خبر: ۴۰۴۳۸۳ تاریخ انتشار : ۱۳۹۴/۰۲/۰۲
آدرس غلط مدعیان اصلاحات درباره سفر ۲۴ آمریکایی به ایران:
سفر اخیر یک هیئت ۲۴ نفره آمریکایی به ایران، حواشی و البته تفسیرهای زیادی را به دنبال داشته است. نخستین بار این روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز بود که روز دوشنبه گزارشی از این سفر منتشر کرد. تیتر گزارش نیویورک تایمز این است؛ «بیلبوردها در ایران میگویند مرگ بر آمریکا ، اما مقامات میگویند بیایید مذاکره کنیم»!
اوضاع برزیل نمونهی دیگری از سلطهجویی آمریکاست. اولین بار آنها در ۱۹۴۹میلادی، خواستند پیشرفت کنند. آمریکا که به تازگی ابر قدرت شده بود کارخانهی ساخت لوکوموتیو در این کشور ایجاد کرد اما وقتی دولت برزیل تصمیم گرفت این صنعت را ملی کند، دولت آمریکا با فروش روغن موتور تقلبی به این کارخانه، موجب سوختن موتور لوکوموتیوهای ساخت برزیل در سراسر جهان شد.
هنوز جوهر بیانیه لوزان خشک نشده بود که اختلاف تفاسیر طرفین مذاکره که عملا یکدیگر را نقض میکرد آغاز شد. ۳ روز بعد از قرائت این بیانیه، رئیسجمهور ایالات متحده بار دیگر ایران را به گزینه نظامی تهدید کرد. ۶ روز بعد از آن، اتحادیه اروپایی تحریمهای جدیدی را علیه یک بانک و ۳۲ شرکت کشتیرانی ایرانی وضع کرد؛ تحریمهایی که بنا به گفته سیدعباس عراقچی تحریمهای جدید محسوب میشوند.
دستگیری یک خبرنگار آمریکایی در ایران در همان روزهای اول توانست جنجال زیادی ایجاد کند و حتی آمریکا در مذاکرات هسته ای نیز خواستار آزادی وی شد؛ اما در این میان کسی به این سوال پاسخ نداد که چرا «جیسون» برای آمریکایی ها اهمیت دارد؟
سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا گفت: از دیدگاه آمریکا، لغو یا تخفیف تحریمها بر اساس رویکرد مرحلهای خواهد بود ولی جزئیات این مساله در گفتگوهای آتی بررسی خواهد شد.
نرخ ایجاد اشتغال در آمریکا در ماه گذشته میلادی به پایین ترین میزان ۱۶ ماه گذشته رسید و این کاهش، نگرانی ها را در زمینه کاهش رشد اقتصادی آمریکا در سال جاری و آینده افزایش داده است.
«تد کروز» سناتور تندروی جمهوریخواهان آمریکا که مواضع تندی در قبال ایران دارد، رسماً کاندیداتوری خود برای شرکت در رقابتهای انتخابات ریاستجمهوری ۲۰۱۶ آمریکا را اعلام کرد.
در استانه ی روزهای پایانی سال آدم دغدغه های فراوانی دارد، انگار همه ی کار ها باید این ور سال انجام شود و اگر کاری بیوفتد برای آن ور سال کار بدی صورت گرفته است...
انشاءالله به بعضیها برنخورد اما این همان آمریکا بود که بهش میگفتند کدخدا؟! در قیاس برخوردی که سناتورها با اوباما کردند راحت میتوان مدعی شد سرکارگر قهوهخانه مشقنبر بیشتر احترام مشقنبر را نگه میدارد و بیشتر رعایت شأن و مقام مشقنبر را میکند!
روزی روزگاری که فواره ابرقدرتی به نام آمریکا هنوز در حال بالارفتن بود، مدل ایدهآل مملکتداری در ینگه دنیا را براساس چرخه «اقتصاد جنگی» تعریف میکردند.