«مسلم را به بالای دارالاماره می بردند، در حالی که تکبیر می گفت، خدا را تسبیح می کرد و بر پیامبر خدا و فرشتگان الهی درود می فرستاد و می گفت: خدایا! تو خود میان ما و این فریبکاران نیرنگ باز که دست از یاری ما کشیدند، حکم کن!»
هشتم ذی الحجه سال 60 هجری روزی مهم در تاریخ اسلام است چرا که در این روز امام حسین (ع) پس از انجام اعمال عمره مکه را بسوی عراق ترک کردند و قیام حسینی آغاز شد.
طبق برخی از نقلها دو فرزند حضرت مسلم به نام های ابراهیم و محمد که مادرشان از فرزندان جعفر طیار بود، یک سال پس از شهادت مسلم، با بی وفایی مردم کوفه مواجه شده و سرانجام به دست فردی قسی القلب سرشان در کنار آب فرات از تن جدا می شود و آب جسد این دو را به نزدیك كربلا آورده و مردم جسد آنها را از آب گرفتند و همانجا به خاك سپردند.
نماینده ولی فقیه در امور حج و زیارت گفت: کسانی که در طرفداری از امام حسین(ع) رجز میخواندند از ترسی که در اثر شایعههای عبیدالله بن زیاد در دلشان ایجاد شده بود مسلم را در اوج غربت رها کردند. یکی از کارهایی هم که امروز تکفیریها میکنند استفاده از همین روشهای جنگ روانی است.
به مناسبت فرارسیدن ایام محرم و عزاداری اباعبدالله و نامگذاری شب اول این ماه به نام سفیر حسین و غریب کوفه، حضرت مسلم (علیه السلام) شعر زیبای علی اکبر لطیفیان از شاعران صاحب نام و آئینی کشورمان را منتشر می کنیم،که در ادامه خواهید دید..