مواضع او در سیاست خلاصه نمیشود و در مباحث دینی نیز آش شوری درست کرده است که قابل بحث است: مثلاً در جایی ادعا کرده که: «ما اصلاً حکومت دینی نداریم. این واژههای غلط و من درآوردی است. دین برای رهایی انسان آمده است، نه برای حاکمیت بر انسان. دین که نیامده خودش را غلبه دهد... ما حکومت دینی نداریم»
آنچه که احمدینژاد در پی آن است، حاشیهسازی و هزینهتراشی برای نظام در آستانه انتخابات است و اینکه وی افشای برخی حرفهای مگو را به آستانه انتخابات معطوف میکند، نشانه این است که وی برای مقطع انتخابات برنامهای ویژه دارد.
احمدینژاد تبدیل به فردی شده که اصرار دارد بگوید منتقدانم درباره دیکتاتوری و ریاکاری من درست میگفتند و من آنی نبودم که نشان میدادم! و چه خسارتی از این بدتر!
جزئیات زیادی از قرارداد ایران و چین منتشر نشده و نمیتوان درمورد محاسن یا معایب احتمالی آن سخن گفت، ولی از موضعگیریهای چند روز اخیر آمریکا، اروپا و ضد انقلاب میتوان حدس زد که منافع آنها را با چالش مواجه میکند.
احمد توکلی در این گفتگو نه تنها به سوالات همیشگی در مورد شفافیت پاسخ داد بلکه این بار خود او سوژه شفافیت شد تا از تصمیمات درست و یا غلطش در عرصه سیاست بگوید.