مسعود پزشکیان - صفحه 19

حمید رسایی در گفت‌و‌گو با SNNTV در «ویژه برنامه ٠۴»: اینکه تمام وزرای پیشنهادی رأی اعتماد گرفتند، حاصل عوامل متعددی بود؛ هم نطق پایانی آقای پزشکیان در جلسه رأی اعتماد اثرگذار بود، هم مهم‌تر از آن، بلاتکلیفی نمایندگان به دلیل نبود یک فراکسیون منسجم. واقعیت این است که مجلس دوازدهم عملاً فراکسیون اکثریت ندارد. از همان آغاز، قرار بود فراکسیون “انقلاب اسلامی” بازتعریف شود و من در هیئت بازنگری اساسنامه‌اش بودم. همه اتفاق‌نظر داشتند که نباید رئیس مجلس، رئیس فراکسیون هم باشد، چون این مدل در مجلس یازدهم جواب نداد و فراکسیون را از معنا انداخت. اما آقای قالیباف با این تفکیک مخالف بود. نهایتاً پذیرفتند، ولی با بازی‌های پشت‌پرده، هیئت‌رئیسه موقتی تشکیل شد که اساسنامه را فاقد مشروعیت اعلام کرد و عملاً کار را متوقف کردند. نتیجه این شد که مجلس در بزنگاه‌هایی مثل رأی اعتماد، بی‌سازمان و بی‌تصمیم عمل کرد. نماینده‌ها نمی‌دانستند تصمیم جمع چیست؛ اتاق فکری نبود. برخی جلساتی هم که بود، تصمیم گرفته شد به چند وزیر رأی داده نشود، اما حتی اعلام هم نکردند. در چنین شرایطی، فضای روانی نطق پزشکیان و نیز مواضع غیرشفاف اطرافیانش درباره تأیید کابینه از سوی رهبری، فضا را به سمت رأی یکدست پیش برد. رهبر انقلاب هم از منظر کلان و مسئولیت نظامی، از شکل‌گیری سریع دولت ابراز خرسندی کردند، نه اینکه همه وزرا را تأیید کرده باشند. خودشان هم گفتند ممکن است نسبت به برخی گزینه‌ها ملاحظاتی داشته باشند. اگر رهبری می‌خواست همه وزرا رأی بیاورند، اصلاً رأی‌گیری در مجلس چه معنایی داشت؟ ما هم امروز اگر به عقب برگردیم، همچنان معتقدیم به وزیری که ضعیف بود، نباید رأی داده می‌شد.