مدیرکل نظارت بر عرضه و نمایش فیلم سازمان سینمایی ضمن تشریح برخی از بد عهدیهای صورت گرفته از سوی سینماگران و تبعات آن، اشاره کرد که سازمان سینمایی کشور به هیچ وجه دنبال سینمایی تماما ایدئولوژیک نیست.
پوریت ذوالفقاری گفت: «هیچ چارهای برای دولت بعدی نیست مگر اینکه فضا را باز کند. قصهها باید به زندگی مردم نزدیک شوند و مردم باید در سالن سینما حس کنند حرف دل و دردهایشان دارد نمایش داده میشود.»
در سینمای جهان میتوان فیلمهای صریح و روشن سیاسی را نام برد که سوژه اصلی آنها سیاست است؛ سیاست اعم از سیاستمداران تا نقد نظام سیاسی تا نمایش اعتراضها به تصمیمات سیاستمداران که زندگی آنها را تحت تاثیر قرار داده است.
بر اساس متن صریح اساسنامه خانه سینما، این مجمع یک خانه صنفی و محلی برای پیگیری حقوق اجتماعی، مالی و حیثیتی اعضای خانواده سینمای ایران و همچنین محلی برای کمک به پیشرفت فرهنگ و هنر کشور است، حال آنکه در عمل چیز دیگری اتفاق می افتد.
یک بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون تاکید کرد: آیا فیلمسازی در کشور ما میتواند ادعا کند فیلم سیاسی ساخته است که مستقل باشد؟ چنانچه بودجه چند میلیاردی از دولت بگیرد و در نهایت فیلم بیکیفیت بسازد و مخاطب نداشته باشد که فیلم سیاسی نیست.