بافتنی

دانه دانه می بافم مهر را و گره میزنم آن را به دل کودکان سرزمینم/ رج به رج را مادربزرگ‌هایمان از مادرانشان و مادرانمان از مادربزرگ‌ها یاد گرفته‌اند؛ بافتنی را می‌گوییم، هنری که فراموش شدنی نیست و هنوزهم درمیان بانوان طرفداران بسیاری دارد. از قدیم‌الایام برای فصل زمستان مادرها و مادربزرگ‌ها دست به کار می‌شدند و با کلاف‌های رنگی کاموا، بافتنی ‌هایی می‌بافتند که فرزندان و اعضای خانواده از سوز سرما در امان بمانند. رج به رج این بافتنی ‌ها با عشق و علاقه بافته می‌شد تا فرزندان دلبند و اعضای خانواده با کمترین سختی این فصل را بگذرانند. تا به امروز هم سنت بافتنی در میان برخی خانواده‌ها به نوعی باقی مانده و حتی برخی مراکز فرهنگی و اجتماعی با فراخوان‌هایی، علاقه‌مندان را به مشارکت در فعالیت‌های نیکوکارانه در این زمینه دعوت می‌کنند.

هر وقت می‌گوییم جوراب، هنوز هم کمتر کسی را سراغ داریم جوراب‌های دست بافته مادربزرگ را در این روزهای سرد به یاد نیاورد. روزگاری جوراب‌ها را با تکه کامواهای قدیمی مانده در صندوقچه می‌بافتند و پوشیدن آن در زیر کرسی با خاطرات زمستانی بسیاری از ما گره‌خورده است.