وزیر ارشاد در نشست شورای سیاست گذاری شهرها، روستاها و عشایر دوستدار کتاب گفت: استقبال پرشور نخبگان و فرهیختگان از مراسم اختتامیه جایزه جلال ، اهمیت مطالعه برای جامعه ایران را به نمایش گذاشت.
حسینعلی جعفری نویسنده کتاب «صور» در خصوص جایزه ادبی جلال گفت: جلال، حق پدری به گردن نویسندگان دارد و استمرار جشنواره جایزه جلال تشویق خوبی برای نویسندگان است که از تلاش برای خلق آثار برتر دست برندارند.
دبیر علمی جایزه ادبی جلال آل احمد گفت: جایزه جلال ، گرانترین جایزه ادبی در سطح کشور است. تعدد جوایز ادبی نشاندهنده پرفروغ بودن جریان ادبی است. هر جایزه شمعی است که مسیر را روشن میکند.
نویسنده برگزیده جایزه جلال با اشاره به تفاوتهای مستندنگاری و تاریخنگاری اظهار داشت: در تاریخنگاری با کمبود منابع مواجهیم اما فضای جنگ فضای روایت مستند است و خود مخاطب هم دوست دارد واقعیات جنگ را بخواند و بداند.
برگزیده بخش مستندنگاری جایزه ادبی جلال با انتقاد از آثار مستند اظهار داشت: معمولا آثار مستند ما چنگی به دل نمیزند. یا آشفته است یعنی فرم ادبی روشنی ندارد یا در پی اظهار فضل است؛ یعنی نویسنده با دستکاری، مزهی روایت را به هم میزند.
نامزد بخش مستندنگاری در جایزه جلال اظهار داشت: پرداخت داستانی در مستندنگاری تا جايي اجازه عرض اندام دارد كه به واقعيت و مستندات، آسيبي وارد نشود. مستندنگاری حرفهای ضمن رعايت تطابقش با واقعيت، باید خواندني هم باشد و از اصول داستاني استفاده کند.
نامزد بخش مستندنگاری در جایزه جلال با اشاره به دشواری تولید رمان نسبت به مستند اظهار داشت: در مستندنگاری باید به سراغ راویانی رفت که کمتر از دریچهی نگاه آنها به آن رویداد توجه شده. رماننویسی از مستندنگاری سختتر است چرا که خلق ماجراها کاملا وابسته به خود نویسنده است؛ چیزی که در مستندنگاری از قبل وجود دارد.
عضو هیئت علمی چهاردهمین جایزه جلال با انتقاد از حضور افرادی ثابت اظهار داشت: استفاده از صاحب نظران در بخش داوری لازم است و این نگرانی که افراد هیئت داوری ثابت هستند و یک سلیقه حاکم است، نیز وجود دارد.
فعال حوزه نشر با انتقاد از مشکلات چرخه مصرف کتاب گفت: در برقراری ارتباط با مخاطبین طبیعتا زیر حلقههای این موضوع یعنی جشنوارههای ادبی هم دچار مشکل هستند.
طی چند سال سپری شده، جوایز ادبی داخلی سال های کسادی را پشت سر می گذرانند. ظهور و افول به یکباره فستیوال های ادبی، به در بسته خوردن جوایز و در نهایت تعطیلی های جوایز، اتفاقات و حواشی پیش آمده حول داوری ها و سیاست گذاری ها، بی رونقی در بازار فروش آثار برگزیده، بی اعتنایی ها به برگزیدگان و...
زیورعالم درباره بیاعتباری جوایز ادبی گفت: جایزه ادبی در ایران دچار یک بحران هستیشناسانه میشوند. اصلاً برای چه برگزار میشود؟! برای مردم مهم نیست روی یک کتاب چه نشانی آمده است؛ اما کافی است کتاب جایزه نوبل گرفته باشد، به سرعت برق و باد ترجمه و فروخته میشود.
پرفروش بودن نه به معنای برتر بودن اثر است نه به معنای تاثیرگذار بودن آن. اتفاقی که حال حاضر در عرصه تبلیغات کتاب صورت گرفته همان چیزی است که در عرصه مد دارد اتفاق میافتد و محصولات فرهنگی ...
برگزیده شدن در یک جشنواره و جایزه ادبی معتبر، علاوه بر این که میتواند مهر تاییدی بر عملکرد هنرمند باشد، در برخی موارد میتواند با ارمغان آوردن شهرتی برای او به مطرح شدن نام نویسنده و به تبع آن فروش و ترجمه آثارش منجر شود. اما ...
سیزدهمین دوره جایزه ادبی جلال باز هم در بخشهای مختلف برگزیدهای نداشت. موضوعی که سیلی از انتقادات را روانه داوران این جشنواره کرد، حواشی بسیاری را راه انداخت و به روند بی اعتباری این جایزه نزد اهالی ادبیات سرعت بیشتری داد.
محسن جوادی گفت: یکی از بهترین شیوههای گسترش و نمود جایزه جلال نقد است. باید فضایی ایجاد شود تا بتوان نقدهایی بر آثار برگزیده نوشت تا هم این آثار خوانده شود و هم نویسنده بتواند متوجه نقاط ضعف و قوت خود شود.