علیرضا قزوه، شاعر، نویسنده و مروج زبان فارسی در قصیده ای به مدح و منقبت صدیقه طاهره، حضرت زهرا سلامالله علیها پرداخته و سنت اسلام را مهر او قلمداد کرده است.
ببین در به در آنیم رها در شب بی ماه/ اگر دست نگیرند من و گمشدگان را/ عزیزا به هم آییم که سفیانی دوران/ به هم ریخته امروز زمین را و زمان را/ دگر نوبت مهدی ست درآییم به میدان/ مگو لشکر دجال گرفته ست جهان را ...
بی تو از ناگفتنی هایی که در دل مانده بود/ کوه دردی بودم و سر در گریبان داشتم/ سردْمهری از نگاهت سخت باور میشود/ من به چشمان تو چون خورشید، ایمان داشتم ...
این شناسنامه عکسدار من نیستم/ این عکس پشت جلد کتاب هم/ نه!/ این شعرهای پریشان هم نشانی از من ندارند/ اگر خواستی سراغی از من بگیری/ بارانی ات را بپوش ...