پس از شهادت شهید همت و انتصاب عباس کریمی به سمت فرماندهی لشکر ۲۷، دستواره به عنوان قائم مقام لشکر منصوب شد. سرانجام روز ۱۳ تیرماه ۱۳۶۵، طی عملیات «کربلای ۱» در جبهه مهران، بر اثر انفجار گلوله خمپاره دشمن به شهادت رسید.
دستواره که از ناحیه پهلو ترکش خورده بود و براثر شدت جراحت، توان زیادی برای حرف زدن نداشت؛ گفت: «مسئول واحد اطلاعات عملیات و تقریباً همه نیروهای کادر این واحد زخمی شدهاند و کادر لشکر نیز اغلب زخمی هستند.» وی با وجود جراحات شدید به محسن رضایی گفت: «من عقب نمیروم، میمانم و کاری میکنم.»