ای حضرت روزگـــــار! قلبــم خون است/ ای ابـــــر عزا! ببــار، قلبـــــم خون است/ پرپر شده چون بهـــــار عصمت، زهـــــرا/ من نیز در این بهـــــار، قلبـــــم خون است
رفتی و مثل معما، ماندهای در ذهن دنیا/ رَد پای داغ سرخت، پشت ابهام زمین است/ کوثری، خیر کثیری، وارث بوی بهشتی/ نام سبز و روشن تو: «فاطمه»، بانوی دین است ...
بی تو از ناگفتنی هایی که در دل مانده بود/ کوه دردی بودم و سر در گریبان داشتم/ سردْمهری از نگاهت سخت باور میشود/ من به چشمان تو چون خورشید، ایمان داشتم ...