به گزارش خبرنگار فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»، رضا اسماعیلی، شاعر آیینی کشورمان به مناسبت ایام فاطمیه شعری سروده و در وبلاگ شخصی خود قرار داده است.
متن این غزل به شرح ذیل است:
آسمانی هستی اما، جسمت از جنس زمین است
گر چه روح مهربانت، با ملائک همنشین است
مثل آدم های خاکی، درد را می فهمی، آری
در جهان همزاد روحت، دردهای سهمگین است
بس که جانسوزست فصل دردهای بی بدیلت
رو به روی دردهایت، آه بانو! نقطه چین است
درد تو درد فدک نیست، شِکوه از نان و نمک نیست
ای شهید تهمت و کین! درد تو قرآن و دین است
چیست سهمت از جهان؟ غم، بیت الاحزانی فراهم
ای عزاتر از مُحرّم! سهمت از دنیا همین است
باز طوفان مصیبت، بر تو می تازد ز هر سو
از برای چیدن تو، باز ظلمت در کمین است
بال هایت سوخت بانو، در میان خشم آتش
بین دیوار و دری تو، لحظه های واپسین است
زخم های سینه سرخت، می کند رسوا ستم را
بر زبان زخم هایت، خطبه های آتشین است
سوختی، پرپر شدی تو، خاک و خاکستر شدی تو
سوختن، تقدیر شمع و مذهب پروانه این است
رفتی و مثل معما، مانده ای در ذهن دنیا
رَد پای داغ سرخت، پشت ابهام زمین است
کوثری، خیر کثیری، وارث بوی بهشتی
نام سبز و روشن تو: «فاطمه»، بانوی دین است