در حرمت جنون

گفتم که : چرا دشمنت افکند به مرگ؟/ گفتا که : چو دوست بود خرسند به مرگ/ گفتم که : وصیّتی نداری؟ خندید/ یعنی که همین بس است: لبخند به مرگ ...