یکی از مسیرهای مهم پذیرفته شدن به عنوان ابرقدرتی فرامنطقهای در باشگاه قدرتهای جهانی، نمایش پتانسیلهای یک دیپلماسی ملی، با ارزشها و اصول ثابت است. دیپلماسی مهمترین مسیر سیاسی برای امتیازگیری از سایر کشورها به عنوان ابتداییترین راهکار پیش از متوسل شدن به آخرین راهحلهاست.
هشدارها درباره خط مشی وزارت خارجه در مقابل آمریکا و اروپا از سوی دولت یازدهم جدی گرفته نشد. قدمزنی صمیمانه مسئول دستگاه دیپلماسی کشور با همتای آمریکاییاش در ژنو، موجی از اعتراضات و تذکرات را به دنبال داشت اما ظریف با لحنی قابل تامل دلیل این پیادهروی را استفاده از هوای پاک ژنو برای تغییر فضای تنشآلود مذاکرات عنوان کرد و سخنگوی دولت نیز به جای عذرخواهی از این حرکت نابجا، به منتقدان حمله کرد و تذکر و هشدارهای آنان را «خیلی سخیف» خواند! و نتیجه آن که نایب رئیس مجلس آلمان در دیدار با محمدرضا عارف به شکلی بیسابقه و گستاخانه در امور داخلی کشورمان دخالت کرد.
تعلل در ماجرای ماجد الماجد، تقاضای بالاترین سطح روابط با عربستان بعد از انفجار سفارت ایران در بیروت، اعلام اشتیاق همهجانبه برای نزدیکی به عربستان، بوسه سفیر اخراجی عربستان بر پیشانی هاشمی رفسنجانی، دیدار اخیر وزرای امور خارجه ایران و عربستان و همه اقدامات ضد ایرانی عربستان در یکسال گذشته و واکنشهای منفعلانه دولت در برابر آن هم نتوانست باعث شود سعودیها حتی ذرهای از مواضع ضد ایرانی خود روی برگردانند.
دبیر جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه شهید باهنر کرمان گفت: زیادهخواهی غرب و مطرح کردن موضوعاتی غیر از هستهای از جمله برنامه موشکی ایران باعث عدم پیشرفت مذاکرات وین شد.
عضو شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی کشور یکی از علل شکست این دور از مذاکرات را خوش بینی مفرط تیم مذاکره کننده دانست و گفت: هر وقت ما به غرب لبخند زدیم، آنها نیز با لبخند، از پشت به ما خنجر زدند.