زمزمه شروع آتشبس در تاریخ 26 مرداد به گوش میرسید؛ حالا باید برگردم تهران چه بکنم؟ کارمند شوم و صبح به صبح کارت بزنم و پیر شوم و در رختخواب بمیرم؟! صدای اذان در پادگان خالی دوکوهه پیچید.
احساس میکنم بچههای ما هم غریبهنواز شدهاند. اپوزیسیون نواز شدهاند. انگار این دعو نظام به همه تسری کرده که به اسم جذب حداکثری نیروهای خود را نادیده میگیرد و در حالی که میلیاردها تومان برای جذب آدمهایی که پز اپوزیسیون میگیرند هزینه میکند، حاضر نیست دست محبت بر سر نیروهای خودی بکشد. امروز رسانههای اصولگرا حاضرند حرفهای انقلاب را با سطحی پایینتر از زبان غیر بشنوند اما از خودیها چیزی در نیاید.