دست به دست شدن مناطق مرز درگیری در همه جنگهای دنیا امری طبیعی است. موضوعی که در جنگ سوریه هم بارها و بارها در مناطق مختلف تکرار شده است. اما چرا همه روی «خانطومان» حساس شده اند؟
ایران با وارد کردن نیروهای تازه نفس و با غیرت نوهد که مثل علمدار دشت کربلا سبزکلاه به سر داشتند، نشان داد میخواهد ماجرای سوریه را برای همیشه یکسره کند.
بیش از ۷۰ سال قبل، شهر حلب که امروز مرکز تروریست ها و درگیری شده است، بیش از ۱۲ هزار پناهنده یونانی را که در اثر جنگ جهانی دوم آواره شده بودند، در خود جای داد.
همین ابتدای سال ارتش سوریه نشان داد همچنان میجنگد؛ میجنگد و دست بالا را در نبرد دارد. داعشیها اما بعد از فتح پالمیرا در اوایل ۹۴، یک سالی میشود که هیچ فتح درخشان و یا پیروزی قابل اعتنایی نیافریدند؛ چه بر سر داعش آمده است؟
ارتش سوریه بعد از پیشروهای اخیری که طی ساعات گذشته آن را به دست آورده است، در فاصله کمتر از پنج کیلومتری شهر باستانی تدمر و چهار کیلومتری ورودی غربی این شهر قرار گرفته است.
روسها این روزها صراحتاً صحبت از ایجاد یک دولت فدرالی در سوریه پسا بحران میکنند. پیشنهادی که بسیاری آن را قرائتی متفاوت از همان پلان "ب" آمریکاییها میدانند.