فیلمساز ما واقعیت جنگ را نمیشناسد و آدمهای آن را؛ حسی از آنها ندارد پس نمیتواند آنها را بازسازی کند. حداکثر به پلاستیک تِکنیکالِ بیحسی از تصویر آنها میرسد.
در فیلمی که فیلمسازش دوست دارد همه چیز در آن نَماد باشد، چاره ای جز این نیست که فیلم را نمادین ببینیم. البته فرقی نمیکند که فیلم را با نماد یا بینماد ببینیم؛ در هر صورت، جز تحقیر و توهین به این سرزمین کهن، چیزی نخواهیم یافت.
منتقد سینما گفت: آقای تبریزی و فیلمسازانی از این دست، از آنجایی که از اثرشان مطمئن نیستند، جلوی منتقد نمینشینند و به جای دفاع از اثر، شلوغکاری و مظلومنمایی میکنند.
فیلم «دونده زمین» به شدت بی غیرت است. همان بی غیرتی که اخیرا آقای جوادی آملی بر آن اشاره کردند که فروش خانه و مملکت به بیگانه مصداق کامل بی غیرتی است.متاسفانه فیلم، چنین دیاثت و فروش غیرتی در آن است.
فراستی گفت: چند روز پیش فیلمی یک دقیقه ای از رئیس جمهور مان دیدم که با ماشین آخرین مدل ژاپنی سیاه وارد سالن یک کارخانه و جمع کارگران می شود از درون ماشین دست به کارگردان دراز می کند.
هفته قبل مسعود فراستی در "هفت" به انتقاد از "دورهمی" مهران مدیری پرداخته بود و از این گفته بود که او در برنامه اش راه می رود و مدام می گوید مردم در شمال جوجه سیخ می زنند.
مسعود فراستی منتقد سینما در سمینار نقدنویسی در جشنواره «سما» گفت: با اشاره به جریان نقد و تاثیرگذاری آن در سینما گفت: من معتقدم که جریان نقد در سینمای ایران جلوتر از فیلمساز حرکت می کند و اساسا منتقدان یک سر و گردن از سینمای ایران بالاتر هستند اما همین جریان نقد نیاز به باز تعریف دارد.
جمله پسر بزرگ و رئیس خانه (معادی) شعار و پیام اصلی فیلم است: «هرکس از این خانه نرود سگ است. هرکس برود و برگردد از سگ کمتر است». آیا «خانه» استعاره وطن نیست و اهالیاش، مردم وطن؟ شرم بر این نگاه.
حمید مجتهدی شب گذشته در هشتمین برنامه هفت از طریقهی آشنایی خود با مصطفی عقاد گفت و اظهار داشت: عقاد در امریکا همکلاسی من بود دوستی ما از آنجا شکل گرفت و تا فیلم محمد رسول الله ادامه پیدا کرد.
یک نما در فیلم محمد(ص) هست که ابرهه مثل جومونگ است، به آن نما دقت کنید، قبل از اینکه نما باز شود، چقدر این طرز لباس پوشیدن سمپاتی تولید میکند! واقعا فکر میکنید که یک قهرمان است، تصویر باز میشود و میبینید یک جانور زشت است.
«رستاخیز» از فیلم «محمدرسول الله(ص)» بشدت جلوتر است، در این فیلم یک کوشش جدی تکنیکال وجود دارد. در «محمدرسول الله(ص)» شلختگی تکنیکی دیده میشود. فیلم مجیدی در اثر شلختگی و بلد نبودن در فرم، بیاحترامی میکند.