گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو؛ سخنگوی سازمان نظام پزشکی در یک گفتوگوی خبری پیرامون مسئله مهاجرت پزشکان، آماری از پزشکان عمومی فعال در کشور ارائه داد. وی در بخشی از سخنان خود ضمن اشاره به تعداد اعضای هیئت علمی و دستیاران تخصص پزشکی، اذعان کرد: «از میان جمعیت ۹۰ تا ۱۰۰هزار نفری پزشک عمومی، ۴۵ تا ۵۰ هزار نفر پزشک عمومی داریم که اصولا کار پزشک عمومی نمیکنند و مابقی کار طبابت پزشک عمومی انجام میدهند.» به عبارت دیگر با در نظر گرفتن این تعداد پزشک غیر فعال، بالغ بر ۵۰ هزار پزشک عمومی در کشور فعالیت خواهند داشت.
این اظهارات در حالی مطرح میشود که پیش از این دکتر عیناللهی، وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، در یک برنامه زنده تلویزیونی با نادرست خواندن این آمار، تعداد پزشکان عمومی را بیش از این عدد دانسته بود.
این برنامه که به بررسی لایحه برنامه هفتم توسه اختصاص یافته بود، در بخشی از صحبتها به نسبت مطرح شده در بند ج ماده ۶۹ این لایحه پرداخت. این بند شاخصی ناشناخته را معیار دسترسی به پزشک متخصص قرار داده است. برای محاسبه این نسبت بایستی آمار پزشکان کشور مورد استفاده قرار گیرد. کارشناس این برنامه تعداد پزشکان عمومی و متخصص را به ترتیب ۵۸ و ۵۰ هزار عنوان کرده بود. بر اساس این اعداد، نسبتی که در لایحه برنامه هفتم توسعه آمده، در سال اول اجرا محقق خواهد شد.
در ادامه، اما این آمارها با واکنش تند وزیر بهداشت روبرو شد. دکتر عین اللهی بدون ارائه آمار مورد تایید خود، انتشار تعداد درست پزشکان کشور را موکول به هفته بعد کرد. اکنون با گذشت بیش از دو هفته از این موعد، نه تنها آمار دقیق پزشکان کشور مشخص نگردیده، بلکه سرنوشت نسبت مبهمی که در لایحه برنامه هفتم توسعه آمده نیز نامشخص است. بیم آن میرود که با تاخیر وزارت بهداشت، این شاخص به صحن مجلس شورای اسلامی رفته و به قانون تبدیل شود. در این صورت افزایش ظرفیت دوره تخصص پزشکی غیرممکن خواهد شد. علاوه بر این حتی ممکن است کاهش ظرفیت این دوره نیز در دستور کار قرار گیرد.