به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، ضربه سر خشمگینانه زینالدین زیدان به سینه مارکو ماتراتزی در فینال جام جهانی ۲۰۰۶، اتفاقی که به اخراج زیزو از زمین و از دست رفتن جام برای فرانسویها منجر شد و برای همیشه در تاریخ جامهای جهانی و حافظه فوتبال دنیا ماندگار شد، هجده سالگی خود را پشت سر میگذارد. توهین مدافع ایتالیایی به زیزو به قدری خشم ستاره فرانسوی را به دنبال داشت که نتوانست خودش را کنترل کند.
ماتراتزی در مصاحبه جدید خود در مورد آن اتفاق گفت: «من آن اتفاق را دوست ندارم و این عدالت را در مورد دوران فوتبال من رعایت نمیکند. آن برخورد هرگز نباید اتفاق میافتاد. من مامور مهار زیدان بودم و در یک تنش درون بازی، زیدان پیراهنش را به من پیشنهاد داد و من جوابی دادم که خوشش نیامد. سپس او برگشت و همانطور که همه به یاد دارند، واکنش نشان داد. من دیگر هرگز زین الدین را ندیدم.»
ماتراتزی همچنین یک بار دیگر از مورینیو تمجید کرد: «او بهترین مربیای بود که داشتم. من به مهم بودن و کاپیتان بودن عادت کرده بودم، اما با مورینیو اهمیت حضورم در تیم کمتر شد، ولی او از همان لحظه اول با من صادق بود و این برایم بسیار مهم بود. بعد از قهرمانی در چمیونزلیگ، به خاطر جدایی مورینیو همه ما گریه کردیم. از او پرسیدم چرا میروی، چرا ما را تنها میگذاری؟ من متقاعد شده بودم که با مورینیو میتوانیم به پیروزی ادامه دهیم. شاید نه یک قهرمانی دیگر در لیگ قهرمانان، ولی عناوین دیگری را فتح میکردیم.»