به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، وزارت نفت یکی از وزارتخانه‌هایی بود که انتخاب وزیر پیشنهادی برای آن با تغییرات زیادی همراه بود و گزینه‌های متعددی برای آن مطرح شده بود. در نهایت محسن پاک‌نژاد با حضور در لیست وزرای پیشنهادی همه را شگفت‌زده کرد. نگاهی کوتاه به سوابق اجرایی این فرد، نشان می‌دهد که پاک ژاد سال‌ها است با سمت‌های مختلف در فضای انرژی کشور حضور داشته و با این حوزه بیگانه نیست.
مشاور وزیر نفت و رئیس ستاد نظارت بر سوخت‌رسانی وزارت نفت (۱۳۷۷-۱۳۷۶) دولت خاتمی
مدیر طرح توسعه میادین گازی (۱۳۷۹-۱۳۷۷) دولت خاتمی
مدیرکل نظارت بر صادرات مواد نفتی و بازرسی فنی وزارت نفت (۱۳۸۶-۱۳۷۹) دولت خاتمی و دولت اول احمدی نژاد
عضو اصلی هیئت مدیره شرکت نفت مناطق مرکزی ایران (۱۳۸۶-۱۳۷۹) دولت خاتمی و دولت اول احمدی نژاد
مدیر برنامه‌ریزی شرکت نفت مناطق مرکزی ایران (۱۳۸۶-۱۳۸۴) دولت اول احمدی نژاد
معاون مدیر برنامه‌ریزی تلفیقی شرکت ملی نفت ایران (۱۳۹۲-۱۳۸۶) دولت احمدی نژاد
مدیرکل نظارت بر صادرات و مبادلات مواد نفتی وزارت نفت (۱۳۹۳-۱۳۹۲) دولت روحانی
مدیرعامل و نایب رئیس هیئت مدیره شرکت بازرگانی نفت ایران به‌اختصار شرکت نیکو (۱۳۹۵-۱۳۹۳) دولت روحانی
معاون مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران در امور تولید (۱۳۹۷-۱۳۹۵) دولت روحانی
معاون وزیر نفت در نظارت بر منابع هیدروکربوری (۱۳۹۷-۱۴۰۰) دولت روحانی
وفادار به زنگنه
اما نکته قابل توجهی که در کارنامه این فرد به چشم می‌خورد، حضور پررنگ و فعال او در دولت‌هایی است که بیژن زنگنه زمامدار وزارت نفت بوده است. به صورتی که تنها دو مورد از حضور پاک‌نژاد در بدنه وزارت نفت، همزمان با حضور بیژن زنگنه به عنوان وزیر نفت نیست. با توجه به اینکه پاک‌نژاد بیش از ۵۰ درصد زمان حضور خود در فضای انرژی کشور را در کنار بیژن زنگنه سپری کرده است، ارتباط نزدیک این دو نفر و حضور او به عنوان نماینده زنگنه در دولت چهاردهم بعید نیست. این در حالی است که پاک‌نژاد در دولت سیزدهم حضور رسمی در حوزه انرژی نداشته که این موضوع بیش از بیش تایید کننده ارتباط نزدیک میان این دو شخص است.
علاوه بر این موضوع، ده نفر از مدیران ارشد نفتی از جمله علی کاردر، حمید رضا عراقی، سعید خوشرو، رامین حاتمی، رضا دهقان، رسول فلاح نژاد، حمید بورد، محمد صادق عظیمی‌فر، جهانگیر پورهنگ و تورج دهقانی با انتشار بیانیه‌ای حمایت قاطع و کامل خود را از پاک‌نژاد اعلام کردند. نگاهی کوتاه و مختصر به سوابق تنها چند نفر از این افراد به خوبی نشان‌دهنده ارتباط این مدیران و بیژن زنگنه است.
به عنوان مثال علی کاردر در طول سال‌های ۹۵ الی ۹۷، مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران بوده است. حمیدرضا عراقی یکی دیگر از افراد حامی پاک‌نژاد محسوب می‌شود که در طول سال‌های ۹۲ الی ۹۷، مدیرعامل شرکت ملی گاز ایران بوده است. رامین حاتمی نیز در سال‌های ۹۳ الی ۹۶، مدیریت عملیات و تولید شرکت نفت و گاز اروندان و مدیر مهندسی و ساختمان شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب را عهده‌دار بوده است. این موارد صرفا بخشی از فعالیت‌های افراد نام‌برده شده در مدت زمان وزارت بیژن زنگنه است که در حال حاضر تمام قد به حمایت از پاک‌نژاد پرداخته‌اند.
البته که حضور ناگهانی پاک‌نژاد در لیست پیشنهادی وزرای دولت چهاردهم آن هم با نمره پایینی که کسب کرده بود نیز حواشی را به دنبال داشت و باعث واکنش نشان دادن برخی به این انتخاب شد. چرا که تا قبل از معرفی پاک‌نژاد، افرادی از جمله اسحاق جهانگیری، رکن الدین جوادی، سید عماد حسینی و مسعود کرباسیان به عنوان گزینه‌های جدی مطرح بودند.
در نتیجه با توجه به این موارد کسب رای اعتماد پاک‌نژاد از مجلس کمی دشوار بنظر می‌رسد چرا که سوابق و فعالیت‌هایش حداقل در ظاهر بیانگر داشتن ارتباطی نزدیک با زنگنه است. یعنی در صورت قطعی شدن حضور او در این وزارتخانه، باید منتظر اجرایی شده ایده‌های بیژن زنگنه در قالب محسن پاک‌نژاد باشیم؛ ایده‌های وزیری که سال‌ها عهده‌دار وزارت نفت بود و ردپای تصمیماتش هنوز هم در پیکره صنعت نفت به چشم می‌خورد.