مشکلات رانندگان تاکسی

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری دانشجو، تنها چیزی است که از سازمان تاکسیرانی به آنها رسیده، شاید همین رنگ ماشین‌ها باشد که الان برای مردم نمادی برای نوع تحلیل هایشان باشد و هیچ امکانات و امتیاز دیگری شامل حالشان نمی‌شود. از صبح تا نیمه شب در خیابان‌ها کلاچ و ترمز می‌گیرند تا نان حلال بر سر سفره خانواده ببرند ولی باز هم هشتشان گرو نه است و هزار دغدغه و نگرانی دارند. کافی است در یک مسیر چند دقیقه‌ای، چند جمله‌ای با یکی از آنها هم کلام شوید تا درد دلش باز شود.

راننده‌های تاکسی ساعت‌ها در روز به‌دنبال مسافرند و از این خیابان به آن خیابان رانندگی می‌کنند، با مسافر، کارگر پمپ بنزین، رانندگان دیگر و تقریبا تمام شهر سر و کله می‌زنند و همه روزشان در شلوغی، آلودگی و استرس می‌گذرد.

درصد زیاد رانندگان تاکسی دارای مشکلات جسمی و عصبی هستند

امیر رهبر میگوید: درصد زیادی از رانندگان تاکسی دارای مشکلات جسمی و عصبی هستند نه برنامه غذایی مناسبی دارند و نه زمان مناسب و فرصتی برای انجام امور بهداشتی و نظافتی، سنگ کلیه، پروستات، سنگ مثانه، کیست و مشکلات گوارشی اصلی‌ترین بیماری رانندگان تاکسی است. خود ما زمانی که یک ساعت در ترافیک تهران رانندگی می‌کنیم کنترل اعصابمان را ازدست می‌دهیم تصور کنید در سرما و گرما ساعت‌ها رانندگی چه به روز رانندگان می‌آورد.

راننده تاکسی قهرمانان تحلیل ها

شاید طنز به طنز به نظر برسد ولی واقعیت دارد ... در کشور ما از رانندگان تاکسی در ابعاد دیگر نیز استفاده می‌شود که در دنیا کم سابقه است.

راننده تاکسی در جایگاه قاضی قرار دارد به طوری که اغلب مسافران مشکلات خود را مطرح می‌کنند و توقع دارند مشاوره یا راهنمایی بگیرند به ویژه در مورد مسابقات فوتبال و داوری آنها. راننده تاکسی به عنوان اطلاعات شهری هم قرار دارد هرکس هر آدرسی بخواهد از راننده تاکسی می‌پرسد چه بیمارستان باشد چه سالن پذیرایی و چه خیابان. راننده تاکسی به عنوان کاردان فنی تصادفات شناخته می‌شود و در هر گوشه شهر که تصادف می‌شود آسیب دیده‌ها توقع دارند راننده تاکسی به اعتبار تجربه مقصر را تشخیص و برآورد خسارت کند. همچنین به عنوان مکانیک و قرض دهنده وسایل هم شناخته می‌شود مداخله در بحث مسافران خود جایگاه ویژه‌ای در مشکلات عصبی و روحی رانندگان تاکسی همچنین در قضیه تورم، قیمت دلار و سکه دارد.

از مشکلات بیمه‌ای تاکسی دار‌ها بگوئیم...!

با توجه به اینکه رانندگان تاکسی فاقد پوشش بیمه‌ای هستند و بازنشستگی در مورد آنها صادق نیست گاهی مشاهده می‌کنیم فردی با بیش از ۷۰ سال مشغول رانندگی با تاکسی است که این مغایر با اصول انسانی است.

بیمه، کلید امنیت روانی رانندگان تاکسی است. در حال حاضر بزرگترین دغدغه رانندگان تاکسی وضعیت بیمه آنهاست. چرا این قشر باید به خاطر اختلافات سازمان تامین اجتماعی و دولت متضرر شوند؟

بدون شک تا زمانی که تاکسی‌دار امنیت روانی نداشته باشد، نمی‌تواند خدمات باکیفیتی به مسافران ارائه کند.

اهمیت پوشش بیمه‌ای به قدری است که اغلب رانندگان تاکسی حاضرند قید روغن رایگان و لاستیک دولتی را بزنند ولی فرزندانشان تحت پوشش بیمه باشند.

یک شغل و این همه مشکل

در کشور با کمبود عمیق پول خرد مواجه‌ایم در بسیاری از کشور‌ها در حین خرید متوجه می‌شویم جیبمان پر از پول خرد شده و اصولا مشکل پول خرد ندارند، اما در تهران ناگهان ۴ مسافر با هم اسکناس‌های ۵ هزارتومانی و ده هزار تومانی و حتی ۵۰ هزار تومانی همراه دارند و ارایه می‌دهند و توقع دارند راننده تاکسی حتما پول خرد داشته باشد و اینجا آغاز بگو مگو می‌شود.

البته راننده‌های تاکسی وقتی می‌خواهند کار خود را شروع کنند هر بامداد مقداری پول خرد می‌آورند، اما به دلیل کمبود اساسی همان ساعت‌های اولیه تمام می‌شود چرا کسی توقع ندارد که مسافران به طور روزانه با خود پول خرد به همراه داشته باشند.

استهلاک لوازم؛ بلای جان تاکسی داران...

هزینه بالای استهلاک یکی از مهمترین دغدغه‌های ما است. طی دو سه سال اخیر، لوازم یدکی خودرو خیلی گران شده به طوری که بخش عمده درآمدشان را باید صرف خرید لوازم یدکی و تعویض و تعمیر آنها کنند. البته مشکل به همین جا منتهی نمی‌شود و علاوه بر گرانی قطعات، باید با کاهش شدید کیفیت لوازم یدکی موجود در بازار هم کنار بیایند.

امیر رهبر میگوید: قطعات خارجی که خیلی کم شده یا اصلا پیدا نمی‌شود و کیفیت قطعات داخلی هم که چندان تعریفی ندارد.

رانندگان تاکسی میگویند: به طور تقریبی برای همین تعویض‌های قطعات باید حداقل ماهی یکبار به تعمیرگاه مراجعه کنیم که واقعا تامین هزینه‌های آن دشوار است.

چرا مردم با گران شدن کرایه تاکسی کنار نمی‌آیند؟

غالب مردم نسبت به افزایش سایر قیمت‌ها بی تفاوت هستند و یا اعتراض خود را علنی نکرده و با موضوع کنار می‌آیند ولی به محض گران شدن کرایه تاکسی‌ها لب به اعتراض بازکرده و نارضایتی خود را حتی ازطریق درگیری لفظی با راننده و صحبت‌های چند دقیقه‌ای با مسافر بغل دستی هم که شده نشان می‌دهند.

سوال رانندگان تاکسی این است که چرا کارمندان این حق را برای خود قائلند که دولت هرساله درصدی به حقوقشان اضافه کند ولی وقتی به رانندگان تاکسی می‌رسند انتظار دارند که کرایه‌ها ثابت و بدون تغییر باقی بماند؟

رانندگان نیز مثل  سایر اقشار جامعه حق و حقوقی دارند که یکی از آنها افزایش عادلانه  نرخ کرایه هاست و اعمال آن هیچ حقی را از کسی ضایع نمی‌کند.

طرح کیف پول الکترونیک به کجا رسید؟

در دوره‌های قبل چند لایحه اجرای طرح کیف پول الکترونیکی یا همان پرداخت آسان کرایه تاکسی در شورا مصوب شد ولی به مرحله اجرایی نرسید.

اگر می‌خواهیم در سیستم حمل و نقل عمومی به سمت تحقق شعار دولت الکترونیک پیش برویم باید گام‌های نخستین را برداریم و این طور نباشد که بهانه‌های مختلف از اجرای طرح‌های مرتبط خودداری کنیم.