روزنامه اطلاعات حامي عناصر مسئله‌دار

گروه سياسي، «خبرگزاري دانشجو»؛ 85 سال پيش در چنين روزي، اولين شماره روزنامه اطلاعات با عنوان «نامه اطلاعات» در يك برگ كاغذ و به قيمت چهار شاهي منتشر شد. مهم ترين ويژگي هاي اطلاعات كه سبب شد با روزنامه هاي معاصر خارجي خود نظير «الاهرام» مصر و «جمهوريت» تركيه برابري كند، تهيه اخبار خارجي از آژانس‌هاي هاواس فرانسه، رويترز، برلن و مسكو بود. همچنين در سال دوم براي اولين بار در كشور، در صفحه اول روزنامه،‌ عكس را منتشر كرد.

 

 

پس از درگذشت عباس مسعودي، موسس روزنامه اطلاعات، پسر وي تا زمان وقوع انقلاب اسلامي ايران، مديريت آن را بر عهده گرفت. در اين دوران اطلاعات از خط مشي واحدي پيروي نمي كرد اما در هر حال متأثر فضاي فرهنگي قبل از انقلاب و برآورده كننده توقعات رژيم پهلوي بود؛ تا آنجا كه با دخالت ساواك اقدام به درج يك مقاله توهين‌آميز در مورد حضرت امام خميني(ره) كرده و موجبات خشم عمومي در ميان ملت ايران را فراهم آورد.
 

با نزديك شدن به روزهاي پرشكوه پيروزي انقلاب اسلامي ايران در سال 57، روزنامه اطلاعات با چاپ تيتر درشت «شاه رفت» با حركت اسلامي مردم ايران همراه شد.
 

بعد پيروزي انقلاب شكوهمند اسلامي ايران و تا سال 1359، ‌روزنامه اطلاعات زير نظر يك شوراي سرپرستي از طرف بنياد مستضعفان قرار گرفت تا اينكه به فرمان امام‌خميني(ره)، «سيدمحمود دعايي» به سرپرستي آن منصوب شد. وي درباره شرايط آغاز به كار خود در روزنامه اطلاعات مي گويد: «با حاج احمد آقا شرط كردم كه چون سابقه كار مطبوعاتي در اين حجم نداشتم يك تيم بايد براي اداره روزنامه مهيا شود كه در اين تيم آقايان بهشتي، هاشمي، باهنر و خامنه اي بايد حضور داشته باشند تا همفكري لازم انجام شود.»

 

شهيد بهشتي معتقد بود روزنامه هاي اطلاعات و كيهان ميراث فرهنگي انقلاب هستند و براي حفظ اين دو موسسه با گسترش امكانات جنبي مي‌توان به خودكفايي رسيد.

 

ستون هاي ثابت اطلاعات در دهه 60، روزنامه را براي خوانندگان خود جذاب كرده بود. مهم‌ترين ستون نقد آن دوره با عنوان «دو كلمه حرف حساب» به قلم مرحوم كيومرث صابري فومني (معروف به گل آقا) بود كه تا امروز در اذهان مردم باقي مانده است.

 

پاورقي اطلاعات با مطالب تاريخي «چهل سال قبل در چنين روزي» نيز از جاذبه‌هاي آن در دهه 60 و حتي بعد از آن بود.

 

مجله «اطلاعات هفتگي»، «جوانان امروز»، «ادبستان فرهنگ و هنر»، «اطلاعات سياسي - اقتصادي» و مواردي ديگر، هريك بخشي از انتشارات موسسه اطلاعات محسوب مي‌شدند.

 

 

سيدمحمود دعايي ركورددار نمايندگي مجلس شوراي اسلامي است و  شش دوره با رأي مردم پايتخت بر كرسي نمايندگي مجلس نشسته است.

 

دعايي در انتخابات مياندوره اي سال 1360 همراه با سيدرضا زواره اي، عباس شيباني، عاتقه صديقي رجايي و حسين كمالي به مجلس اول راه يافت. نطق هاي دعايي در مجلس طي اين 24 سال به تعداد انگشتان دست هم نرسيد؛ نماينده اي كم حاشيه و پرتامل كه در معدودي موارد وارد كارزارهاي سياسي و جنجالي مجلس شد. 
 

داستان حذف دعايي و حجازي در فهرست انتخاباتي جامعه روحانيت مبارز در آستانه انتخابات مجلس سوم عاملي مي شود تا روحانيون چپ گرا و طرفدار دولت ميرحسين موسوي راه انشعاب برگزيده و  مجمع روحانيون مبارز را به‌وجود آورند. 

 

مجلس ششم دوره بازگشت چپ گرايان به صحنه بود كه اين بار دو سال پس از انتخابات رياست جمهوري سال 1376 و پيروزي خاتمي، با استفاده از نام اصلاح‌طلبي، اكثر كرسي ها را از آن خود كردند.

 

در آن دوره، دعايي در فهرست گروه هاي هجده‌گانه دوم خرداد قرار گرفت و از ميان اعضاي مجمع روحانيون، وي همراه مهدي كروبي، مجيد انصاري و سيدعلي اكبر محتشمي پور بر كرسي نمايندگي مجلس نشست.
 

صداي او در موارد بسيار محدودي از تريبون مجلس شنيده شد و از اين بابت بايد دعايي را كم تحرك ترين نماينده مجلس دانست.

 

محمد دعايی، مدير مسوول روزنامه اطلاعات که در سال های اخير برگزارکننده مراسم جشن تولد خاتمی بوده است، در سال 89 ضمن برگزاري جشن تولد او، پيشنهادي به وي ارائه كرد.

 

در آن سال، ‌یکی از حاضران در جشن تولد خاتمی به خبرنگار مشرق گفته بود: دعایی که 67 گل رز و کیک تولد برای خاتمی تدارک دیده بود به وی پیشنهاد کرد هر روز از طریق ستونی که برای او در روزنامه اطلاعات درنظر گرفته شده است، با حامیان جبهه اصلاحات سخن بگوید.

 

دعایی با این استدلال که جبهه اصلاحات دچار فقدان استراتژی و رهبری مشخص است از خاتمی خواست ولو به صورت شفاهی مطالبی را درباره تعریف اصلاحات، اصلاح طلب واقعی کیست، آسیب شناسی اصلاحات و چشم انداز فرارو، مطالبی را ارائه کند تا به صورت مكتوب در روزنامه اطلاعات درج شود.

 

گويا خاتمي گفته بود كه اين پيشنهادي جالب است و درباره آن فكر خواهد كرد.

 

روزنامه اطلاعات كه بخشي از بيت‌المال محسوب مي شود، در جريان انتخابات سال 88 و تبليغات نامزدها براي دهمين دوره رياست جمهوري، به شكلي باورنكردني در اختيار سياست‌مداران حامي ميرحسين موسوي بود؛ البته در همين حال،‌ احمدي‌نژاد از سوي آنان به سوءاستفاده از امكانات دولتي براي جلب آراي مردم متهم شد و در كنار آن نيز، بيانيه هاي ميرحسين موسوي در دوران اغتشاش، تا مدت ها به روش هاي مختلف در اين روزنامه منعكس مي شد.

 

لازم به ذكر است، سيدمحمود دعايي، مديرمسئول اين روزنامه كه همواره به داشتن رفاقت ديرينه با خاتمي به خود باليده و حتي با بيان آنچه ارتباط نزديك خود با وي خوانده است،‌ در صدد توجيه اقدامات حمايتي خود از او در روزنامه اطلاعات برآمده است.
 

حدود دو هفته پس از وقوع اغتشاش اسرائيلي 25بهمن 89 كه به حصر كروبي و موسوي به عنوان دو تن از سران فتنه88 انجاميد، نوشته‌اي جنجالي در اطلاعات منتشر شد.

تنها دو هفته پس از آنكه اغتشاش اسرائيلي 25 بهمن موجبات بهره‌برداري‌هاي سياسي ضدانقلاب و دشمنان قسم خورده اسلام و ايران را در دنياي غرب،‌ مهيا كرد، روزنامه اطلاعات با حمله به نمايندگان مجلس و مردمي كه در واكنش به تحرك ضدانقلاب در طي دو هفته اخير، فرياد مرگ بر سران فتنه از جمله خاتمي را سر داده بودند، اين رفتار را تند، عصبي، غبارآلود، خشن و بي‌مدارا خواند و با انتخاب واژگان ديگري از جمله غلبه عصبيت بر عقلانيت، توهين، تهديد، نامهرباني، تشديد فضاي التهاب و لرزان از عصبيت و آشوب، ناهنجاري اجتماعي و مواردي از اين دست،‌ به آنان كه شعر مرگ بر سران فتنه را سرداده بودند، هجمه‌اي معنادار كرد.

 

طي اين نوشتار، روزنامه اطلاعات، آن‌چنان به مدح و ثناي خاتمي پرداخت كه خشم بسياري از دلسوزان انقلاب اسلامي را موجب گرديد.
 

خاتمي در اين مطلب چنين معرفي شد:

آدم نجيب و دوست‌داشتني‌اي كه تاكنون «تب» را براي مخالفان و دشمنانش آرزو نكرده، آدمي كه به قدري نجيب است كه زمان رياستش، يارانش بيشترين انتقاد را ازاو مي‌كردند كه چرا از قدرتت استفاده نمي‌كني و اين همه نجابت و صبوري و نرمي و مدارا، براي يك رئيس جمهور، خوب نيست و بايد محكم و قاطع برابر مخالفان بايستي و ... او قبول نكرد. شلاق انتقاد را پذيرفت و تحمل كرد تا از دايره ادب و مهر پا فرا نگذارد و پس از دوران رياست نيز، در موج تند و تيزي كه برخاست هرگز اسير جّو و گرفتار التهاب و تندروي و افراطي گري و راديكاليسم كور نشد و باز پا از دامنه ادب و انصاف آن سو نگذاشت و جز ملايمت و مدارا و عطوفت و خيرخواهي و نصيحت و دعوت به آرامش و گفت‌وگو و نهي از عصبيت و تعصب، سخني نراند و رفتاري نكرد و به رغم مساعد بودن شرايط براي تندروي و سخنان آتشين و اطلاعيه‌ها و پيام‌ها و ... آرام ماند و دعوت به آرامش و تقوي كرد.

 

او با همه فرق مي‌كند هم با راست‌ها و هم با چپ‌ها. هم با اصول‌گرايان افراطي و هم با اصلاح‌طلبان تندرو. اين را همه مي‌دانند. آدمي است كه حتي دشمنانش هم نمي‌توانند دوستش نداشته باشند. چهره نوراني و آرام و مهربان با ته‌لهجه گرم يزدي و عباي شكلاتي. همان عباي شكلاتي كه ذنب لايغفرش شده است و ما هرگز ندانستيم چرا وقتي مي‌خواهند به سيد انتقاد كنند رنگ عبايش را در بوق مي‌كنند! عباي شكلاتي مگر چه بدي دارد واقعاً؟! مگر اينكه بپذيريم كه آنان كه مصلحتاً با او خوب نيستند، هر چه گشته‌اند صفت و خصلت ناپسند و رفتار و منش ناروايي در او نيافته‌اند و از سر ناچاري رنگ عبايش را ذنب‌لايغفر يافته‌اند. عباي شكلاتي! و چه خوب است آدم از امواج سهمگين و هنگامه‌‌هاي مهيب و پرتلاطم و بحبوحه‌هاي هراسناك و هوسناك لحظه‌‌هاي پروسوسه و پروسواس و دوران‌هاي ملتهب و حساس، چنان گذر كند كه عبايش همچنان شكلاتي مانده باشد و گردي هم بر آن ننشسته باشد.

 

 

دعايي كه در واقع نماينده ولي‌فقيه در مؤسسه اطلاعات است، در طول 21 ماهي كه از انتخابات سال گذشته و فتنه عميق پس از آن مي‌گذرد، هنوز حاضر نشده در اين روزنامه در مقابل هجمه ضد انقلاب داخلي و خارجي عليه ولايت فقيه،‌ موضع‌گيري جدي كند و در مقابل اين فتنه بي‌سابقه وارد ميدان شود، بلكه حتي به‌دنبال تطهير و احياي برخي سران فتنه است و بارها با نقض ابلاغيه‌هاي رسمي مواضع سران فتنه از جمله خاتمي را منتشر كرده است.

 

مديرمسئول روزنامه اطلاعات در جلسات مختلف تلاش مي‌كند حساب موسوي و كروبي را از خاتمي جدا و تأكيد كند كه خاتمي در جريان حوادث سال 88 نقشي نداشته است.

 

وي پيش از انتخابات نيز مؤسسه اطلاعات را كه متعلق به اموال عمومي كشور است، به يكي از پايگاه‌هاي اصلي موسوي تبديل كرده بود و وي از محل اين مؤسسه اتهامات متعددي را عليه نظام و دولت مطرح كرد.
 

امروز ساختمان موسسه اطلاعات با 50 هزار متر زيربنا، بر فراز تپه هاي عباس آباد قرار دارد.

 

مديرمسئول روزنامه اطلاعات در ماجراي استيضاح عطاءالله مهاجراني در مجلس پنجم در حالي كه خود او نقش مؤثري در معرفي وي به‌عنوان وزير داشت، در مقابل جنايت‌هاي فرهنگي وزير وقت سنگ تمام گذاشت و حتي گريه كرد كه اين استيضاح رأي نياورد. البته سابقه اشك ريختن آقاي دعايي براي تحميل افراد و جريان‌هاي منحرف حتي به قبل از انقلاب باز مي‌گردد و اين كار را حتي در حضور امام به‌منظور تأييديه گرفتن از ايشان براي مجاهدين خلق (منافقين) كرده بود./انتهاي پيام/