به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، روز گذشته اکثر رسانه‌های اپوزیسیون که فعالیت خبری را صرفاً با انتشار اخبار ضد ایران شناخته‌اند و هر گزارش و تحلیلی بدون محتوای ایران هراسی برایشان بی‌محتوا محسوب می‌شود، این خبر را به طور گسترده پوشش دادند: «چهارمین گزارش احمد شهید: وضعیت حقوق بشر در ایران وخیم‌تر شده است».
جالب اینجاست که تقریبا همه این رسانه‌ها در عین حال که این خبر را با ادعای بشردوستانه منتشر کردند، خبر دیگری را نیز به طور پررنگ انتشار داده‌اند که اگر چه معرف بزرگ‌ترین نقض حقوق بشر در جهان است، اما به خیال و ادعای خودشان، برآیند این خبر نیز برآمده از علاقه به بشریت است: «امریکا به مخالفان داخلی حکومت سوریه کمک مستقیم می‌کند». با این وصف جای تعجب است که چگونه کشورهای مدعی حقوق بشر در جهان، بیشترین تحریم‌ها را علیه ملت ایران به کار می‌بندند و بیشترین بخشش‌ها را به سمت مخالفان دولت سوریه که تاکنون هزاران نفر را بی‌رحمانه کشته‌اند، روانه می‌کنند؟
سوژه‌پردازی علیه ایران با ذهن متوهم غربی
طی سال‌های اخیر این تجربه کشورهای غربی برای ملت ایران بسیار تکراری شده است که آن‌ها مدام سعی می‌کنند از پنجره‌های مختلفی جهت گزیدن ملت ایران وارد شوند و هر بار با گزینه‌ای، نوک پیکان حملات خود را به سمت جمهوری اسلامی ایران بچرخانند. یکبار با هراس از انرژی هسته‌ای و خطر دستیابی ایران به سلاح اتمی، یکبار با سوژه‌پردازی حول محور تروریسم و خرابکاری ایران در سایر کشور‌ها، بار دیگر با ادعای نقض حقوق بشر در ایران. آن‌ها با ذهن متوهمی که برای خود ساخته‌اند از هر ابزاری جهت تخریب چهره ایران در عرصه بین‌المللی استفاده می‌کنند. همین چند روز پیش بود که برخی کار‌شناسان غربی در یادداشت‌ها و گزارش‌هایی از عدم تمایل امریکا برای پیشرفت مذاکرات ایران و 1+5 خبر داده بودند و دیدیم که درست پس از آنکه نتیجه مذاکرات در قزاقستان مثبت ارزیابی شد، سوژه تازه‌ای با محوریت حقوق بشر برای چندمین بار ساخته و پرداخته شد که نتیجه آن گزارش جدید احمد شهید است. قطعا اگر آن‌ها در این زمینه هم با شکست مواجه شوند، سناریوی دیگری علیه ایران می‌نویسند و طبق طراحی متوهمانه خود عمل می‌کنند.
گزارشی بنابر خواسته ضدانقلابی‌های فراری
اکنون برای بسیاری این سؤال مطرح است که احمد شهید گزارش‌های خود را که حاکی از اوضاع وخیم حقوق بشر در ایران است (!)، چگونه و بر چه اساسی و چه اسنادی، تهیه و تنظیم کرده است؟ احمد شهید که برای سازمان ملل به عنوان گزارشگر ویژه در امور حقوق بشر ایران شناخته می‌شود، آیا سفری به ایران داشته است تا اوضاع حقوق بشر را از نزدیک ببیند یا وی نیز آلوده به ویروس توهمات غربی از نوع ضدایرانی شده است؟
آنچه از اخبار و نوع رفتار احمد شهید برداشت می‌شود این است که وی گزارش خود را با استفاده از گفته‌ها و درخواست‌های ضدانقلابی‌های فراری به دامن بیگانه تهیه کرده و در این حالت طبیعی است که آن‌ها از حقوق بشر در ایران اوضاع وخیمی را متصور باشند. آنگونه که رسانه‌های خود را از اخبار و مسائلی پر کرده‌اند که تماما علیه ایران و انقلاب اسلامی است. حال آیا می‌توان چنین گزارش سفارشی را که برداشتی از اخبار ضد انقلابیون و رسانه‌های آنان است، قابل اتکا و مستند ارزیابی کرد؟
درس عبرت احمد شهید از تجربه گالیندوپل
اما این خبر که رسانه‌های خارجی منتشر کرده‌اند، نشان می‌دهد که چرا احمد شهید دست به نگارش چنین گزارش‌هایی می‌زند: «وزیر خارجه ایرلند که در حال حاضر رئیس دوره‌ای اتحادیه اروپاست، خواستار افزایش فشار‌ها بر ایران درباره نقض حقوق بشر و همچنین تمدید مأموریت احمد شهید گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران شد.»
بررسی این خبر در کنار برخی وقایع تاریخی ثابت می‌کند که احمد شهید برای ماندن در پست و مقامی که کسب کرده، حاضر است به هر بهایی توقعات قدرت‌های زورگو از جمله امریکا را در گزارش خود درباره اوضاع حقوق بشر در ایران، جای دهد. «رینالدو گالیندوپل» که از سال 1365 تا 1373 به عنوان نماینده ویژه حقوق بشر سازمان ملل چند بار به ایران سفر و گزارش‌های متعددی در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران تهیه کرد، در یکی از سفرهای خود پس از بازگشت، گزارشی تا حدودی مطابق با واقعیت و نسبتاً مثبت از اوضاع حقوق بشر در ایران تهیه کرد. اما پس از آن گزارش تهدید به برکناری از مسئولیت خود شد. همین کافی بود تا بار دیگر به ایران سفر کند و پس از بازگشت، چنان گزارشی درباره اوضاع حقوق بشر در ایران منتشر کند که هر دروغ و اتهامی علیه جمهوری اسلامی ایران در آن تعبیه شده بود. اما به هر نحو همان گزارش باعث شد او چند سال دیگر در پست خود باقی بماند و به نشر توهمات غربی درباره ایران ادامه دهد.
توجیه کشتن انسان‌ها برای رسیدن به هدف
سؤال مهمی که امروز بیشتر به صورت یک ابهام در افکار عمومی جهانیان، سال‌های سال باقی مانده چرایی بی‌تفاوتی سازمان ملل و نمایندگان آن در برابر نقض حقوق بشر توسط جبهه استکبار است. آنگونه که همه ملت‌ها شاهد حضور تروریست‌های مسلح در سوریه هستند، اما به جای برخورد جهانی با آن‌ها مشاهده می‌کنند که کشورهایی نظیر امریکا آن تروریست‌ها را مخالف دولت سوریه می‌خوانند و سپس حق را به آن‌ها می‌دهند و بعد از این با تلاش جهت توجیه بین‌المللی، برای چندمین بار چندین میلیون دلار به آن‌ها کمک می‌کنند و حتی برای کشتن انسان‌های بی‌گناه در سوریه، اسلحه به تروریست‌ها می‌دهند، زیرا هدف آن‌ها سقوط دولت بشار اسد است و برای رسیدن به این هدف از هر وسیله‌ای استفاده می‌کنند و اگر دستیابی به این هدف، ریختن خون هزاران کودک و زن و مرد سوری را بطلبد، از آن دریغ نخواهند کرد، چراکه از دید آن‌ها هدف وسیله را توجیه می‌کند.
با همین دید و نگاه مردم بحرین را نیز قتل عام می‌کنند، زیرا از قدرت اسلام می‌ترسند و با همین دید، دیده خود را بر هزاران مصداق و مدرکی که حاکی از نقض حقوق بشر در برخی از کشورهای همسایه ایران است، می‌بندند، زیرا در آن کشور‌ها پایگاه نظامی و هزار سرمایه دیگر دارند، اما در ایران نه پایگاه نظامی دارند و نه دولت و ملت ایران اجازه می‌دهد که یک وجب از خاک ایران به عنوان سرمایه امریکا در جهان شناخته شود.
منبع: روزنامه جوان
ارسال نظرات