شادی نام یکی از خانه‌های بهشت است/ امام رضا(ع): تفریح و سر‌گرمی‌های لذت‌‌بخش، شما را در اداره زندگی یاری می‌کند

گروه دین و اندیشه «خبرگزاری دانشجو»؛ تعطیلات آخر هفته در تمام فرهنگ‌ها یکی از بهترین مواقع برای استراحت و تجدید قواست؛ در این فرصت خانواده ها و دوستان به تفریح و سرگرمی می پردازند، اما متاسفانه برخی نگاه‌های غلط و نادرست صوفیانه که از قدیم در میان مردم رواج پیدا کرده و ریشه دوانده است، تفریح و شادی را امری مذموم برمی‌شمارد و ارجحیت را با غم و اندوه و گریه می‌داند و بهره مندی از نعمت های خداوندی را نوعی عمل حرام یا مکروه معرفی می کند.

اما سیره اهل بیت در قیاس با این افراد کاملاً متفاوت است، به طور کلی در اهمیت شور و نشاط و سرور و جایگاه آن در تعالیم دینی همین بس که یکی از فصول کتاب‌های روایی به باب «ادخال‌السرور» اختصاص داده شده و کسانی که موجبات دل‌خوشی و شادکامی بندگان خدا را فراهم می‌آورند، ستایش شده اند.

پنج حدیث شریف ذیل به ضرورت شادی و نشاط در کلام معصومین می‌پردازد:

روایت اول: امام علی(ع) می‌فرماید: «السرور یبسط‌النفس ویثیرالنشاط»؛ شادی باعث انبساط روح و ایجاد وجد و نشاط می‌شود. (1)

روایت دوم: رسول اکرم(ص) فرمودند: «ان فی‌الجنه‌ داراً بقال له‌ دارالفرح، لایدخلها الا من فرح‌الصبیان»؛ در بهشت جایی است که به آن خانه‌ شادی گفته می‌شود، هیچ‌کس به آن خانه وارد نمی‌شود، مگر آن‌که موجب شادی کودکان شده باشد.(2)

پیامبر: خانه ای در بهشت است که خانه شادی نام دارد

روایت سوم: از رسول اکرم(ص) نقل شده است که: «ان فی‌الجنه داراً یقال له دارالفرح، لایدخلها الا من فرح یتامی‌المؤمنین»؛ همانا در بهشت خانه ای است که به آن خانه شادی گفته می شود و داخل آن نمی شود مگر کسی که ایتام مومنین را شاد کرده باشد. (3)

روایت چهارم: امام صادق(ع) در حدیثی که لشکریان عقل را در برابر لشکریان جهل قرار داده، می‌فرماید: «لشکر عقل 75 است و لشکر جهل هم در مقابل آن» ایشان سپس شادی، نشاط، خوشحال و بشاش بودن را لشکر عقل می‌شمارند که در پیامبران و جانشینان آنها و مومنین که دلشان را به ایمان آزموده اند، وجود دارد: «النشاط و ضده الکسل، و الفرح و ضده الحزن».(4)

امام رضا(ع) : تفریح و سر‌گرمی‌های لذت‌‌بخش شما را در اداره زندگی یاری می‌کند

روایت پنجم : امام رضا(ع) فرمود: «اجعلوا لانفسکم حظا من الدنیا باعطائها ما تشتهی من الحلال و ما لا یثلم المروه و ما لا سرف فیه و استعینوا بذالک علی امور الدنیا»؛ از لذایذ دنیوی نصیبی برای کامیابی خویش قرار دهید و خواهش‌های دل را از راه‌های مشروع برآورید، مراقبت کنید که در این کار به مردانگی و شرافت شما آسیب نرسد و دچار اسراف و تند روی نشوید، تفریح و سر‌گرمی‌های لذت‌‌بخش شما را در اداره زندگی یاری می‌کند و با کمک آن بهتر در امور دنیوی خویش موفق خواهید شد.(5)

منابع:
1_ میزان‌الحکمه، ج 4، ص 436.
2_ تربیت طرب‌ناک، ص 54.
3_ همان
4_ اصول کافی ج 1 باب عقل و جهل
5_ بحارالانوار، ج75، ص321