گروه دین و اندیشه« خبرگزاری دانشجو»: مستحبات و مکروهات همیشه در ذهن ما تصویری کلیشهای از دعا، مناجات و نمازهای نافله ایجاد می کنند؛ اما واقعیت آن است که دقت و تفکر در ماهیت و ذات برخی از دستورات اسلام فی نفسه حقانیت و کارآمدی آن را برای هر انسان منصفی آشکار می کند.
برخی از مستحبات و مکروهات اعم از غذا خوردن، پوشیدن لباس،سفر کردن همه و همه به سادگی بر دل مینشیند و به انسان میفهماند که واقعا این دستورات از سوی خالقی است که ما را آفریده و بیشترین آشنایی را با مقتضیات بشر دارد.
برای نمونه تعمق و تفکر در احادیث زیر نه تنها به سبب رویکرد عقاب و ثواب بلکه با نگاهی زیبا شناسانه تقدیم می شود تا ظرایف زیبای فکری و انسانی در دین اسلام برای هر انسان منصفی آشکار شود.
وجه مشترک تمام احادیث ذیل که از ما بین هزاران حدیث گلچین شده اند آن است که اسلام علاوه بر رستگاری اخروی؛ دیدگاهی سالم و زیبا در مسلمانان ایجاد می کند که سعادت و خوشبختی دنیوی را نیز در پی دارد. همه این احادیث بیان نگاه زیباشناسانه اسلام به دنیای اطراف است.
ثواب جوانی که زیاد در آینه نگاه می کند
حدیث اول: امام صادق(ع) از رسول خدا (ص) روایت فرمود که:« خداوند بر جوانی که زیاد در آئینه نگاه می کند و با هر نگاهی سپاس خدا را به جای آورد، بهشت خود را واجب کرده است.»
معطر کردن مسلمان
حدیث دوم: امام صادق(ع) می فرماید: «کسی که مسلمانی را معطر کند خداوند در روز قیامت به ازای هر تار مویی، نوری را را برای او منظور می کند.»
لذت بردن از آب
حدیث سوم: امام صادق(ع) می فرماید: «کسی که در این دنیا از آب لذت برد خداوند او را از لذت آشامیدنیهای بهشت بهره مند سازد.»
تحمل بیماری کودک
حدیث چهارم: امام علی(ع) می فرماید:«بیماری کودک کفاره گناهان پدر و مادرش می باشد.»
دوست داشتن فرزند
حدیث پنجم: امام صادق(ع) می فرماید:«همانا خداوند بزرگ به خاطر شدت علاقه و محبتی که مرد (پدر) نسبت به فرزند خود دارد بر او رحم می آورد.»
ثواب کسی که فرزند دخترش را شادمان کند
حدیث ششم: «کسی که به بازار رود و برای خانواده خویش تحفه ای بخرد و با خود ببرد؛ به منزله کسی است که صدقه نیازمندان را به دوش کشیده باشد و چه بهتر که دختران را پسران مقدم بدارد؛ زیرا کسی که دختری را شادمان کند گویی یکی از فرزندان حضرت اسماعیل (ع) را از بندگی رها کرده باشد و کسی که چشم پسرش را روشن کند به منزله آن است که از خشیت و هیبت پروردگار بگرید و کسی که از خوف الهی بگرید خداوند او را در بهشت های خویش وارد کند.
اولاً ايراد گرفتن از يه حديث مساوي با ايراد گرفتن از خدا نيست چه بسا احاديثي که جعلي هستند و به اسلام ضربه ميزنند
دوماً شما خودت بچه مريض يا معلول نداري وگرنه اينجور راحت درباره موضوع صحبت نميکردي يا به بچه معلول نميگفتي ناقص الخلقه
سوماً منم search کردم چيزهايي پيدا کردم که خلاف گفته شماست اينقدر سايتهاي خودتان را تبليغ نکنيد
چهارماً هيچ کجاي حديث نگفته گريه کودک بلکه فقط گفته بيماري کودک؛ شماها که حديث را تحريف ميکنيد ميخواهيد تفسيرتان را هم در سايتتان بخوانيم؟!
پنجماً صحت و سقم اين حديث بايد توسط متخصصان بررسي شود چون بعيده که خدا تقاص کسي را از کسي ديگر بگيره چه برسه به مجازات کودکان
ششماً شايد بهتر بود اين حديث منتشر نميشد
به نظر من حقير اين درست نيست که بگيم هميشه بچه مريض ناشي از يک پدرمادر گناهکاره اما ميشه گاهي مريضي بچه به دليل ناآگاهي والدين به انجام کاري بد باشه.پس بيايد کمي واقع بين باشيم و هرچيز رو به خداوند رحيم و قادر منسوب کنيم.انشالله همگي شما عاقبت بخير بشيد.التماس دعا.
حديث امام دلالت بر اين دارد که گريه کودک سببي است تا گناهان پدر و مادر پاک شود؛ نه اين که خداوند کودک را بيمار يا مريض مي آفريند تا گناهان کودک پاک شود. چون پدر و مادر رنج و غم زياد براي درمان و بهبودي کودک متحمل مي شوند خداوند به آنان اجر مي دهد و گناهانشان را پاک مي کند
آن سايتهايي که معرفي کرديد رفتم ديدم و خواندم. همگي در تأييد فهم درست مردم از حديث است: اين که چون والدين بچه? فلان کارهاي زشت (خجالت مي کشم بگويم چه کارهايي) را انجام داده اند فرزندشان «معلول» (به قول شماها «ناقص الخلقه») شده است. جرأت داريد مطالب آن سايتها را به مردم بگوييد؟
اگر خود شما مثلأ دچار کم شنوايي مادرزادي باشيد و به شما بگويند «ناقص الخلقه» چه حس و حالي پيدا مي کنيد؟ چرا احساسات صدها هزار معلول در کشور را جريحه دار مي کنيد و دل پدر و مادرشان را مي شکنيد؟
اين که ارز دارويي را خرج واردات دسته بيل و دمپايي لاانگشتي و آدامس و لوازم آرايش و... کرده اند و فقدان و گراني دارو باعث مريضي و مرگ و مير هزاران تن از بچه هاي کشورمان شده است ناشي از گناهان والدين آنهاست؟ چرا حقايق را پنهان يا انکار مي کنيد؟ چرا از خدا نمي ترسيد؟
چرا فکر مي کنيد هر چه شما بگوييد بايد کورکورانه بپذيرفته شود و اطاعت کنند و اگر کسي حرف حق را بگويد به معناي دعوا و اختلاف و سوءبرداشت و اشتباه و فهم نادرست و مغالطه و بي منطقي و جهالت و... است؟ همه بايد هميشه شماها را فقط تأييد کنند؟
شماها اگر راست مي گوييد و قصد و غرضي نداريد چرا ناشناس يا با نام جعلي اظهار نظر مي فرماييد؟
اين حديث گفته بيماري کودک گناه پدر و مادر را ميپوشاند(مراجعه به ريشه کفر و واژه کفاره در لغت نامه کنيد)
دوستان کمي منطق بدانيد بد نيست تا اينطوري به مغالطه نيفتيد و البته کمي عربي!
يه برداشتش اينه که وقتي بچه مريض ميشه بعضي پدر مادرها حتي ممکنه تامرزکفربه خداهم پيش برن وبگن مگه اين بچه چه گناهي داشته که بايدمريض بشه ونميدونن که دراين مريضي چه حکمتهايي نهفته است که يکيش همين بخشيدن گناهان والدينه
اين حديث از خانم پريناز و خانم توشه است يا مولاي متقيان علي عليه السلام؟
تحريف احاديث شريفه از جعل آنها بدتر است.
در ضمن، اين حديث شريف به زبان فارسي در اين مقاله نوشته شده نه زبان عربي. منطق يعني اين.
اگر ولايت مولايمان را پذيرفته ايد، فقط اطاعت کنيد. نه تحريف کنيد و نه تفسير به راي و نه بدون تخصص دفاع کنيد زيرا نتيجه عکس مي گيريد.
يا علي.
تيترجبران رامطالعه بفرماييد: http://www.hawzah.net/fa/magazine/magart/2689/6961/83943
تيترطلب فرزندرامطالعه بفرماييد:
http://www.13rajab.ir/modules/smartsection/item.php?itemid=125
درضمن اينم عرض کنم بحث برسراينکه اين حديث ازکدام معصوم(ع)است نيست بلکه برسر مفهوم حديث است
دوستاني که صريحا و بدون مطالعه اين روايت شريف را زير سئوال مي برند بايد توجه داشته باشند که شيخ صدوق از بزرگان علماي اماميه از گذشته تاکنون بوده است او با دعاي امام زمان به دنيا آمده است . و بزرگ مدرسه حديثي قم در زمان خودش بوده است
در باره روايات او اين نظر علما مشهور است
علامه بحرانى مىگويد:« جمعى از اصحاب ما، از جمله علامه در« مختلف»، شهيد در« شرح ارشاد» و سيد محقق داماد، روايات مرسله صدوق را صحيح مىدانند و به آنها عمل مى كنند؛ زيرا همان گونه كه روايات مرسله ابن ابى عمير پذيرفته شده، روايات مرسله صدوق هم مورد قبول واقع شده است.»
لذا اين روايت را شيخ صدوق از پدر بزرگوارشان -که از علماي بزرگ شيعه بوده است -نقل مي کند لذا اين روايت از نظر بزرگان شيعه قابل اعتماد است و حديث مطرود نمي باشد بالاخص اينکه اين روايت حداقل 17 بار در جوامع روايي دست اول مثل کافي من لايحضره الفقيه و يا تهذيب (يعني در سه کتاب از کتب اربعه آمده است )و در جوامع روايي دست دوم مثل بحار وسائل و مستدرک اين روايت تکرار شده است تکرار اين روايت در جوامع حديثي شيعه و خاصه کتب صدوق دليلي ديگري بر قابل اعتماد بودن اين روايت شريف است
اما از حيث مفهوم روايت در نقل ديگر در بحار ج 78 ص 197 حديث 54 آمده است که پيامبر فرمودند مريضي کفاره گناهان انسان است
دقت کنيد
در باره مريضي انسان که خيلي وقت ها مقصر اصلي خود انسان است در مريض شدن و گاهي وقت ها هم انسان نقشي در اين مريضي ندارد خداوند براي آن مريضي ما به ازاء قرار داده است
به عبارت ديگر اين اوج رحمت خدا است که براي کاري که ما در آن نه اختياري داريم و نه نيتي خداوند به ازاء آن پاکي از گناهان را قرار داده است و فرموده است که همان گونه که آتش آهن را از زنگار پاک مي کند مريضي انسان را از گناه مي کند
1. چه سند «علمي» و «معتبر»ي در دست داريد که اثبات کند آقاي صدوق با دعاي امام زمان به دنيا آمد؟ ادعاهاي ذينفعان (بستگان، دوستان، شرکا و...) در باره يک شخص، ملاک نيست و اعتبار علمي و حقوقي ندارد.
2. اگر به فرض محال، نامبرده با دعاي امام زمان متولد شده باشد، اين به معناي معصوميت او نيست و دليل کافي به حساب نمي آيد که همه مدعاهايش را چشم بسته بپذيريم. چنان که «بزرگ يک مدرسه بودن» نيز دليل کافي نيست.
3. اماميه يعني چه؟ چرا «فرقه گري» را رواج مي دهيد؟
4. آقاي بحراني مگر پيامبر بوده که «اصحاب» داشته است؟
5. اگر چند نفر کسي را قبول داشته باشند، چند نفر ديگر نيز هستند که او را قبول نداشته باشند. به شعور مخاطب توهين نکنيد و براي آنان تعيين تکليف نکنيد. هر کسي مختار است که کسي را قبول داشته باشد يا نه.
6. شايد کسي بگويد دو ضرب در دو مساوي است با هفت. سپس پانصد نفر پس از او موضوع را بازگو کنند. بازگويي آن پانصد نفر دليل نمي شود که ما نتيجه «هفت» را بپذيريم. شمار راويان سني که رخداد کربلا را برعکس روايت کرده و حق را به امويان دادند چندين برابر راويان شيعي بوده است. انبوه راوي و ناقل و کاتب و کتاب و منبع و مأخذ، نه متضمن اعتبار و صحت است نه شاخص حق و باطل.
7. در کتاب «بحارالانوار» که از آن نام برديد، احاديث بسياري است که وظايف حاکم در برابر مردم را بر مي شمارد. چرا آن احاديث را منتشر نمي سازيد؟ زورتان به کودکان و بيماران و معلولان رسيد؟
8. کسي نمي تواند واسطه خودش را تا معصوم حذف کند مگر آن که در زمان معصوم زيسته باشد.
9. بازي با کلمات قلمبه و سلمبه را بگذاريد براي حجره و حوزه. با مردم به زباني سخن بگوييد که دريابند و بپذيرند. «يه آشنا» بهتر است «يه زبان آشنا» داشته باشد. البته سخن بايد پذيرفتني باشد تا پذيرفته شود. اگر کسي مي خواهد مردم سخنانش را کورکورانه بپذيرند بايد درهاي دانشگاه ها را ببندد.
10. اين که يک سند مورد خدشه شما نباشد و قابل اعتمادتان باشد خيلي خوب است اما نظر شخصي شماست. شايد نظر ديگران در باره آن سند چيزي ديگر باشد.
11. شما تا اينجا اعتبار حديث «بيماري کودک، کفاره گناهان پدر و مادر اوست» را از چشم انداز «علوم نقلي» بررسي کرديد نه از ديدگاه «علوم عقلي». پس هنوز آن حديث را قابل اعتماد نمي دانيم.
12. آيا کودک را «انسان» مي دانيد يا نه؟ پس بر اساس حديث «مريضي، کفاره گناهان انسان است» (به نقل از خودتان) بگوييد گناهان يک کودک يک ساله بيمار چيست؟!
بيماري هاي گسترده (مانند «بيش فعالي کودکان»، سرطان ها، ميگرن حاد و...) که خرد و کلان را مبتلا کرده و آثار امواج پارازيت هاي راديويي و ماهواره اي است، کفاره گناهان کيست؛ مردمان يا حاکمان؟
اين که ارز دارويي را صرف واردات زين اسب اغنيا و پورشه و لوازم آرايش کرده اند و نتيجتاً دارو کمياب و گران شده و انبوهي از مردم (به ويژه کودکان) را به کام بيماري و معلوليت و مرگ کشانده، کفاره گناهان مردم است يا جفاي دولت؟
آب آشاميدني ناسالم و فرآورده هاي دامي و کشاورزي و خوراکي آلوده که باعث گسترش چشمگير بيماري ها و مرگ و مير شده به علت گناهان مردم است؟
راه ها و خودروهاي غير استاندارد که هرساله باعث کشتار يا مصدوميت و معلوليت ده ها هزار تن از مردم کشورمان مي شود، کفاره گناهان مردم است يا جرم دولت؟
شما شهامتش را داريد به يک بيمار که به علت مصرف «داروهاي چيني» معلول شده است بگوييد دارد کفاره گناهانش را مي دهد؟ به بازماندگان جانباختگان اين داروها چه طور؟
13. چه کسي گفته است که «بيماري، اوج رحمت خداست»؟ اين را خود خدا به شخص شما گفته است؟!
14. چرا مي گوييد ما هيچ اختياري در بيماري نداريم؟ شما اگر خودتان را در زمستان نپوشانيد سرما نمي خوريد؟ اگر دولت در انجام وظايف و مسؤوليت هاي بهداشتي و درماني که بر عهده اوست کوتاهي کند، بيماري ها گسترش نمي يابند؟ مي دانيد در چه سده اي زندگي مي کنيم؟!
15. اگر مريضي، انسان را از گناهانش پاک مي کند، پس در کشورهايي که استانداردهاي بهداشتي، پيشگيري و سلامت بالايي دارند مردم خيلي گناهکارند چون کمتر بيمار مي شوند!
16. شما آن قدر در کتاب هايي که نام برديد غرق شده ايد که از واقعيت ها فاصله گرفته ايد. بياييد حقايق را ببينيم. بياييد آزاده باشيم و «حق» را بگوييم. يا حسيني باشيم يا زينبي.
خدايا ما که نه زن داريم نه پول نه خونه نه کار
تو فقط شانس بده
1- دعواهاي سياسي خودتان را بر مسائل اعتقادي وارد نکنيد وجود ضعف مديريت يا شيطنت کساني اعم از داخلي و خارجي دليل بر حمله کردن به اعتقادات و مسائل مذهبي نيست
2- به دنيا آمدن شيخ صدوق از مشهورات و مسلمات شيعه است به جاي اينکه سوال پراکني کنيد اندکي به خودتان زحمت بدهيد و سري به کتب فهرستي يا رجالي شيعه بزنيد تا اين امر براي شما واضح شود مضافا اينکه در کتب کلامي شيعه مثل الغيبه شيخ طوسي اين روايت آمده است متاسفم که اين را بگويم شبهه پراکني هميشه کاري آسان است و بدون هزينه
4- بنده نگفتم جناب شيخ صدوق معصوم بوده است بنده در صدد معرفي مولف کتاب بودم نه اثبات معصوميت ايشان جناب عالي انقدر با تعصب و بدون فکر اين مطالب را خوانديد که ابدا به اين نکته واضح توجه نکرديد
انصافا بد ترين توهين را به مخاطب مي کنيد
شيخ صدوق کارشناس اين رشته و از بزرگان محدثين است لذا کلام او کلام يک کارشناس است
خود شما غير علمي سخن مي گويد کدوم راوي سني کربلا را برعکس گزارش تاريخي داده است بلکه بسياري به از سني ها به خاطر کربلا شيعه شدند مثل کتاب لقد شيعني الحسين که طرف سني بوده و به خاطر گزارشات تاريخي خود سني ها شيعه شده است
کثرت نقل حديث در ميان و موثقين و بزرگان از شيعه دليل بر معتمد بودن يک روايت است کما اينکه اگر در باره يک مريض عده اي از پزشکان حاذق يک نظر واحد را بدهند يقين مي کنيم که آن نظر علمي و صحيح است
البته هرکس نظر خودش مي تونه داشته باشه وفقط من اين مطلب گفتم که از نظر کارشناسان حديث مثل صدوق و مجلسي روايت قابل اعتماد است و اگر کسي نخواست نظر کارشناس ها را قبول کنه خودش مي دونه
بنده نگفتم که مريضي رحمت خدا است گفتم اينکه خداوند به کاري که اختيار ما در آن دخيل نيست به ما عنايت مي کند اوج رحمت خداست
اين حرف را باز هم مي زنم و به ان اعتقاد دارم
و بازهم دقت کنيد گفتم برخي مواقع بيماري انسان از روي اختيار نيست نه هميشه به اضافه اينکه اگر طبق گفته شما برخي از بيماري ها تقصير خود انسان است باز هم حرف من تاييد مي شود چرا که خدا گناهان انسان را مي بخشد به خاطر مرضي که مقصر خود انسان است و اين واقعا يعني اوج رحمت خداوند
براي اينکه کودک گناهي ندارد وبه تعبير مشهور مردم معصوم است
دوست عزيز دقت کن اينکه گناهان کودک کفاره گناهان پدرو مادرش باشد توجيه کار کساني که در انجام وظايف خود کوتاهي مي کنند نيست بلکه کساني که به هر نحوي مکوتاهي ايشان باعث رواج مريضي در مردم مي شود از بزرگ ترين گناه کاران خواهند بود لذا از اين جهت نقد شما به روايت ابدا وارد نيست
بيماري هر منشايي که مي خواهد داشته باشد اعم از قصور پدر و مادر کوتاهي حاکمان امواج راديويي عوامل وراثتي و....... فرقي نمي کند آن هنگام که کودک بيمار مي شود اين لطف خدا شامل پدر و مادر وي مي شود که گناهان ايشان پاک مي شود
بلکه روايت فقط اين مطلب را مي فرمايد که اگر به هر صورت و دليلي بچه اي مريض شد خداوند به خاطر اين مريضي گناهان پدر و مادر او را مي بخشد و باز هم مي گويم اين نشان از اوج رحمت و عدالت خداوند است
اقاي دانشمند محترم !!
منظور شما از علوم عقلي چيست ؟
اگر منظور علوم تجربي است که اهل علم به اين علوم عقلي نمي گويند بلکه تجربي هستند
اگر منظور شما علوم فلسفي است با کدام فلسفه ؟ فلسفه غرب يا شرق ؟ اگر فلسفه غرب با کدام مکتب فلسفي غرب ؟ و اگر منظور شما فلسفه شرق است با کدام مکتب فلسفي شر ق؟ اگر منظور شما فلسفه اسلامي است با کدام مکتب فلسفه اسلامي ؟ با مشائ ؟ اشراق ؟ حکمت متعاليه ؟ نوصدراييان؟ همه اينها ؟
شما لطف کنيد يک معيار مشخص براي علوم عقلي بيان کنيد اثبات عقلي کردنش با من
البته اگر بخواهيم با عقل بديهي و ضرور يات عقلي بحث کنيم اين روايات با هيچ کدام از ضرورياتي که عقلا و فلاسفه و متکلمين و فقها گفته اند مغاير نيست
زينبي بودن يعني عالم بودن حسيني بودن يعني روي منطق سخن گفتن و مغلطه نکردن
دوست عزيز ابراز برائت از ظلم و ظالمان بسيار عالي و زيباست اما نه به قيمت حمله کردن به ارزش ها و روايات و کتب و شخصيت هاي بزرگ دين
بنظر لازم بود که عربي اين احاديث هم آورده ميشد.
زبان عربي نکاتي دارد که در ترجمه اين نکات گم ميشود.
به نظر من که هيچ مشکلي در روايات مذکور وجود نداره. فقط بهتر بود منابعش هم نقل مي شد، که در طول بحث دوستان زحمت کشيدند و نقل کردند. تمام روايات کتب متقدمين شيعه درسته و کتاب ثواب الاعمال و عقاب الاعمال مرحوم صدوق نيز جز اين دسته از کتب است.
بابا چرا انقدر بحث رو اينور و اينور ميبريد؟!
معني اين حديث چيه؟
امام علي(ع) مي فرمايند: «بيماري کودک کفاره گناهان پدر و مادرش مي باشد.»
کدوم يکي از اين معاني رو ميده:
1- بيماري کودک (حالا با هر دليلي) باعث آمرزيده شدن گناه پدر و مادرش ميشود.
2- بيماري کودک د اثر گناهان پدر و مادرش ميباشد.
اولا که لازمه معني کفاره رو بدونيم تا دقيقا معني حديث رو بفهميم.
در ثاني با توجه به اينکه در احاديث ديگه داريم که بيماري انسان باعث آمرزش گناهانش ميشود، آيا ميتونيم نتيجه بگيريم که چون کودک هنوز گناهي مرتکب نشده، بنابراين خداوند اين امتياز آمرزش گناهان رو به پدر و مادرش ميده؟
امام باقر(ع) فرموده است: «لو يعلم المؤمنُ ما لَهُ في المصائب مِنَ الأجر لتمنّي أن تُقَرَّضَ بالمقاريض»؛ مؤمن چنانچه ميدانست چه پاداشي به خاطر ابتلا به مصيبتها براي او مقدر است، آرزو ميكرد بدنش با قيچي قطعه قطعه شود. و نيز فرموده است: «سَهَرْ ليلةٍ في مرضٍ أفضلُ من عبادةِ سنة»؛ بيخوابي يك شب به خاطر درد و بيماري، بهتر است از يك سال عبادت.
پيامبر(ص) فرموده است: «إذا مرض الصبيُّ كانَ مرضُهُ كفارةً لوالديه»؛ بيماري كودك كفاره گناهان پدر و مادر او است.
بسار عالي بود؛ چرا که پنج پگاه و بحث هاي چالشي پيرامون آن سنت شکني بزرگي بود که موافق و مخالف نظر دادند.
اول از همه هيچ كدوم از اماما از خودشون حرف نمي زنن و هر چي احاديث از اونها وجود داره حرف خداست و خدا دروغگو نيست
حديث امام علي ع كه ميگه بيماري كودكان كفاره گناهان پدر و مادره واقعيت فقط بايد اين مطلب و درك كنيم و به اطرافمون نگاه كنيم دنيا دار مكافاته هر عملي يه عكس العمل داره .