در این فوتبال بی سروسامان؛
گروه ورزشی «خبرگزاری دانشجو»؛ در حالی فصل نقل و انتقالات لیگ برتر آغاز شده است که تیم ها برای جذب بازیکنان مورد نظر خود در حال مذاکره با مدیر برنامه ها هستند و بازیکنان نیز در تلاشند تا بهترین تیم ها را برای فصل آینده خود انتخاب کنند؛ این، در ظاهر امر یک موضوع عادی در هر لیگ فوتبالی محسوب می شود.
در این شرایط آنچه همواره فوتبال ما را با مشکل روبرو کرده و بشدت در حال گسترش در این ورزش است موضوع بازیکن سالاری می باشد که بیش از گذشته دامن این ورزش را گرفته و معمولاً در فصل نقل و انتقالات بیش از گذشته نمود می یابد.
در این روزها مدیران لیگ برتری که در تمام طول فصل موضوع استعدادیابی و توجه به تیم های پایه را تنها در سخنرانی های خود مورد توجه قرار داده اند، به یکباره خود را در فصل نقل و انتقالات می بینند و در حالی بازیکن مناسبی در دست ندارند، برای جذب ستاره های محدود حاضر در لیگ به هر دری می زنند.
در این میان، هر از چند گاهی یکی از بازیکنان گمنام به یکباره در یکی از تیم ها خودی نشان می دهد و توجه این مدیران را به خود جلب می کند و مدیرانی که تنها باید از میان تعداد محدودی بازیکن، تیم خود را ببندند برای جذب این بازیکن تلاش کرده و قیمت های نجومی اعلام می کنند.
وقتی چند باشگاه خواهان جذب یک بازیکن می شوند، بهترین زمان برای بازار گرمی بازیکن است تا قیمت خود را افزایش دهد و البته در کمال صبر یکی از این گزینه ها را انتخاب کند، اما آنچه در فصل جدید در میان برخی از بازیکنان مد شده این است که به صورت همزمان با همه باشگاه ها قرارداد داخلی امضا می کنند.
شاید این حق یک بازیکن باشد که با تمام باشگاه هایی که خواهان به خدمت گرفتنش هستند، مذاکره کند، اما دادن قول های بی پایه و اساس مطمئناً از طرف هیچ کسی مورد تایید نیست.
اگر قرار باشد بازیکنان این روش را در پیش بگیرند، علاوه بر بی اعتبار کردن قراردادهای داخلی باشگاه ها، جایگاه اخلاق را زیر سوال می برند و مدیران و هواداران نمی دانند که آیا این بازیکنی که امروز اعلام همکاری کرده، تا زمان ثبت قرارداد خود در هیئت فوتبال سر قرار خود می ایستد یا ممکن است در آخرین لحظات سر از تیم دیگری دربیاورد و دست آنها را در پوست گردو قرار دهد.
البته در این بین باید به باشگاه‌هایی که بدون تحقیق و مطالعه با چنین بازیکنانی وارد مذاکره می‌شوند و برای رسیدن به چنین بازیکنانی خود را به آب و آتش می‌زنند هم ایراد گرفت.
اگر باشگاه ها یک بار هم که شده در مقابل چنین پدیده مذمومی ایستادگی کنند، بازیکنان به خود این اجازه را نمی‌دهند که با باشگاه‌ها به طور همزمان وارد مذاکره شوند و در عین حال با همه آنها به توافق رسیده و قرارداد امضا کنند.
این در حالی است که باشگاه ها باید برای مقابله با چنین پدیده ای در فوتبال، تیم های پایه خود را تقویت کنند تا با کمترین هزینه و دغدغه بازیکنانی مستعد را در اختیار بگیرند و معضل «محدود بودن فوتبال به چندین ستاره» را از بین ببرند.
کمیته انضباطیبه عنوان مسئول رسیدگی به تخلفات در فوتبال نیز باید وارد عمل شود و قوانین سفت و سختی را در مقابل چنین رفتارهایی اعمال کند؛ البته برخی از شنیده ها حاکی است که در قوانین فدراسیون فوتبال قراردادهای داخلی نیز معتبر است و امضای همزمان قرارداد با باشگاه ها تخلف محسوب می شود و بازیکن خاطی باید یک سال از حضور در میدان فوتبال محروم شود.
به طور حتم اگر فدراسیون فوتبال و کمیته انضباطی در مقابل چنین رفتارهایی عکس العمل نشان ندهند این بدعت جدید در فوتبال شکل می گیرد و باید از امروز شاهد دعوای باشگاه‌ها باشیم تا ثابت کنند که فلان فوتبالیست، بازیکن آنهاست یا تیم مقابل.
ارسال نظرات