ولاسکو بذری که مدیران پاشیدند را برداشت کرد/ بلندقامتان فراتر از آسیا و محبوب در ایران

گروه ورزشی «خبرگزاری دانشجو»؛ حضور همزمان 2 سرمربی بزرگ خارجی در ورزش ایران یکی از اتفاقاتی بود که به نظر بسیاری از کارشناسان می توانست تحولی عظیم در ورزش ایران ایجاد کند؛ قرار داد فدراسیون فوتبال با کی روش با سر و صدای فراوان و حضور ولاسکو در والیبال ایران در میان سکوت خبری.

 

ولاسکو و کی روش در حالی همزمان وارد فرودگاه امام خمینی شدند که شاید کمتر کسی فکر می کرد ولاسکوی ایتالیایی- آرژانتینی تا این حد در میان مردم ایران محبوب شود اما امروز این مرد عصبانی به یکی از دوست داشتنی ترین سرمربیان در ایران تبدیل شده است.

 

ولاسکو در همان نشست خبری نخست خود برنامه های خود را اعلام کرد و مشخص بود که فدراسیون و ولاسکو یک هدف واحد را پیگیری می کنند و آن چیزی نبود جز، قهرمانی در آسیا، حضور در لیگ جهانی و راه یابی به المپیک.

 

در ابتدا نوبت به مسابقات قهرمانی آسیا بود که به میزبانی تهران برگزار شد و ولاسکو و شاگردانش موفق شدند تا پس از سال ها قهرمانی قاره کهن را از ژاپن بگیرند و در همان ابتدا نشان دهند که والیبال مسیر رو به رشدی را آغاز کرده است.

 

با وجود این موفقیت برخی از منتقدان همیشگی والیبال سعی در کوچک کردن این عنوان داشتند و میزبانی ایران در این رقابت ها را تنها عامل قهرمانی در آسیا معرفی کردند. ژاپنی ها نیز بر همین باور بودند و نمی خواستند باور کنند که ایران جای آنها را در آسیا گرفته و برای جهانی شدن خود را آماده می کند.

 

 

 

شاگردان ولاسکو در دوازدهمین دوره جام جهانی والیبال که در ژاپن برگزار می شد در نخستین گام ژاپن را شکست داد تا ثبات کند که پیروزی در ایران اتفاقی نبوده است.

 

در ادامه پس از برتری تیم ملی ایران مقابل تیم‌های قدرتمند صربستان و لهستان نگاه‌های بسیاری متوجه شاگردان خولیو ولاسکو شد و ایران موفق شد در بین دوازده تیم خود را تا رده چهارم بالا بکشد اما  طولانی شدن مدت زمان این رویداد (15 روز) باعث شد تا آثار خستگی بر ایرانی‌ها پدیدار شود و تیم کشورمان بازی‌های پایانی را به راحتی ببازد.

 

ایران تا قبل از بازی بازی با چین، عملکرد نسبتا خوبی از خود بر جای گذاشت اما باخت سردرگم و توجیه ناپذیر مقابل این تیم، باعث شد که تیم کشورمان سه دیدار بعدی مقابل تیم‌های برزیل، روسیه و ایتالیا که قابل انتظار بود را هم خیلی راحت ببازد و در نهایت جایگاه چهارمی خود در میانه رقابت‌ها را با جایگاه نهمی عوض کرد.

 

پس از آن نوبت به مسابقات انتخابی المپیک شد تا ولاسکو دومین خواسته خود را نیز محقق کند؛ در این رقابت ها ایران به عنوان قهرمان اسیا حضور داشت و موفق شد تیم های کره جنوبی،‌ چین، پورتویکو، ‌ونزوئلا و ژاپن را از پیش رو بردارد اما شکست برابر صربستان و استرالیا کار را برای ایران سخت کرد با قرار گرفتن در دره سوم نتواست راهی المپیک شود.

 

اما لیگ جهانی به عنوان یکی دیگر از خواسته های فدراسیون والیبال با شرایط دیگری دنبال شد و شاگردان ولاسکو در نخستین گام با شکست مصر و ژاپن در چارچوب رقابت‎های گزینشی لیگ جهانی 2013  برای نخستین بار راهی این رقابت ها شد.

 

تیم ملی والیبال ایران نخستین حضور خود در لیگ جهانی را در بیست ‌و‌ چهارمین دوره این رقابت‌ها تجربه کرد که به نوعی شگفتی‌ساز این رقابت‌ها لقب گرفت و با پنج پیروزی برابر صربستان، کوبا، ایتالیا و آلمان و پنج شکست برابر روسیه، صربستان، ایتالیا و آلمان و 15 امتیاز به کار خود پایان داد و می توان اعتراف کرد که فدراسیون والیبال و تیم ملی در این رقابت ها به اهداف مورد نظر خود رسیدند.

 

 

خیلی‌ها تمام موفقیت‌های کنونی والیبال را به پای ولاسکو می‌نویسند؛ این امر کمی بی‌انصافی به نظر می‌رسد، چراکه بازیکنان ایران هم نشان دادند به جایگاهی رسیده‌اند که به خوبی می‌توانند برابر تیم‌های بزرگ ایستادگی کنند؛ البته نباید فراموش کنیم که ولاسکو هم به عنوان یک وزنه نقش پررنگی در پیروزی‌های ایران داشت.

 

نسل طلایی والیبال ایران که از دوران ریاست یزدانی‌خرم بذر آنها پاشیده شد، شکل گرفت و  ولاسکو به خوبی از دانه‌هایی که در دوران یزدانی‌خرم پاشیده شده بود برداشت کرد و با تجربه‌ای که خودش داشت توانست یک‌بار دیگر نام والیبال ایران را روی زبان‌ها بیندازد.

 

پس از یزدانی‌خرم، محمدرضا داورزنی رئیس فدراسیون شد و به خوبی توانست شرایط را مدیریت کند و حاصل این مدیریت خوب هم رسیدن ایران به عنوان قهرمانی آسیا و درخشش در جام‌ جهانی و لیگ جهانی بود.

 

مهمترین ویژگی داورزنی را می توان استفاده صحیح از پتانسیل های موجود در والیبال و دور کردن این رشته از حاشیه ها دانست؛ به علاوه داورزنی پس از حضور در فدراسیون والیبال به دنبال قلع و قمع نیرو های فدراسیون نبود و از بسیاری از ظرفیت های ایجاد شده در زمان یزدانی خرم به خوبی بهره برد.

 

 

همچنین استعداد یابی، توجه به تیم های پایه و داشتن تیم های 2 و 3 در کنار تیم ملی را باید از مهم ترین برنامه های فدراسیون والیبال در 2 دهه اخیر دانست که نتیجه آن موفقیت والیبال در میادین جهانی و محبوبیت و آن در ایران بوده است.

 

باید اعتراف کنیم که امروز والیبال موفق ترین رشته ورزشی تیمی ایران محسوب می شود و توانسته است  فراتر از آسیا عمل کند و خود را به بزرگترین تیم های جهان نزدیک کرده است.

 

امیدواریم وزارت ورزش آینده تعامل خوبی با فدراسیون والیبال داشته باشد و به دنبال ورود نیروی مورد نظر خود در این فدراسیون نباشد تا با تداوم مدیریت داورزنی که تا کنون امتحان خود را به خوبی پس داده است، شاهد درخشش بیشتر این رشته در جهان و المپیکی شدن آن باشیم.