روزه داری در پناه بانوی کرامت

گروه اجتماعی «خبرگزاری دانشجو»؛ آفتاب داغ تابستان  همه چیز را نقره داغ می کند. خورشید پر زور تر از همیشه می تابد تا خدا میزان عشقت را در گرمترین ماه سال محکی دوباره بزند. حیاط زیبا و آرامبخش حرم پر است از آدم هایی که خودشان را برای رسیدن به مراسم جزء خوانی قرآن کریم آماده می کنند. عرق از سرو رویشان جاری است اما انگار هیچ دغدغه ای جز رسیدن به  نوای دلنشین آیات مقدس  قرآن کریم ندارند.

ساعت حرم که به 2:45 دقیقه می رسد دیگر همه زائران آرام  و با ادب روی زمین نشسته اند. رحل های چوبی قرآن را پیش روی خود گذاشته و چشم به آیات مقدس کتابی دوخته اند که این روزها در ماه خوب خد ا بیشتر از روزهای دیگر مونسش بوده اند.

 قبل از شروع جزء خوانی قرآن کریم یکی از علمای قم  نکات تفسیری برجسته آیات  را به مدت کوتاهی توضیح می دهد تا قرآن خواندنمان د رماه مبارک رمضان با تدبر و توجه به معنایی آیات همراه باشد.
 

نوای دلنشین قرآن که توی حرم پخش می شود انگار کسی دست دلت  را می گیرد و به عمیق ترین گوشه بهشت خدا می برد. روح خسته ات آنقدر آرام و معنوی می شود که دوست داری این آرامش و معنویت تا همیشه در وجودت دوام پیدا کند. روبروی ضریح مبارک بانوی کرامت مثل همیشه پر است از  زائرانی که لبهای خشک و روزه دارشان را به پای بوسی بانوی عشق و معرفت فرستاده اند تا عطر خوش معنویت  را در سراسر زندگی شان جاری کنند. 
 

صدای دعا و مناجات  روزه داران تا عرش  خدا می رود. هر طرف سر بر می گردانی چشمهای گریانی را می بینی که  به ضریح زبیای بانوی کرامت دخیل بسته اند تا در سایه نگاه با کرامت بانوی معرفت حاجاتشان برآورده شود. اینجا پر است از جوان هایی که بی خیال نگاه های پرسشگر مردم به پای ضریح بانو افتاده اند و برای دوام  معرفت عارفانه روز های روزه داری شان دعا می کنند.

نزدیکی های غروب است که خنکای دلنشینی  سایه می اندازد توی حرم. زائران تشنه کامی که چشم به آسمان معرفت الهی دوخته اند، خودشان برای خواند نماز جماعت حاضر می کند. نوای دلنشین اذان که از گلدسته های حرم بانو پخش می شود عطر خوش معنویت را در تمام صحن می پراکند. گوشه و کنار زائرانی را می بینی که با دانه ای خرما یا جرعه ای آب افطار می کنند و به سرعت خودشان را به نماز جماعت می رسانند. 
 

نماز خواندن زیر آسمان آبی حرم آنقدر آرام و پر زنورت می کند که  ناگهان قطرات اشک مانده در چشم خانه راه باز می کنند  و دهان تشنه و روزه دارت با چشمه زلال اشک هایت سیراب می شود. کاش این لحظات انتشار یابد؛ کاش همیشه این قدر به خدا نزدیک بودی و کاش گوشه دلت را همیشه برای ورود خدا و معنویت خالی می گذاشتی . حالا نوای دلنشین دعای افتتاح است که گوش جانت را پرمی کند خدا را  به اسامی  مقدسش صدا می زنی سپاسش می گویی  و برای ظهور مولای غربیمان مهدی عج ا... تعالی دعا می کنی.

سفره کوچکت افطارت را که پهن می کنی  نسیم خنک شبانگاهی حرم توی جانت می نشیند و خستگی یک روز روزه داری در گرما  را از تن به در می کنی حالا که به لحظه های خوب استجابت رسیدی برای سفره های خالی نان و برای دل های بی معرفت از درگاه خدا معرفت طلب کن. برای آمدن مولای غریبمان دعا کن تا دل های  خسته و دنیا زده مان در سایه سار امن امامتش به آرام گیرد.خدا را چه دیدی شاید امشب دعایمان درگیر شود.