گروه دین و اندیشه «خبرگزاری دانشجو»؛ بحث خوردنیها و نوشیدنیها از ابتدای خلقت انسان، بهصورت علمی و غیرعلمی وجود داشته و از دیرباز از واجبات زندگی بشر محسوب میشده است؛ البته دستورات خداوند متعال نیز که از طریق انبیا و ائمه معصومین (ع) به انسانها گوشزد شده، غیر از این موضوع مهم نیست.
تا به امروز نیز خوردنیها و نوشیدنیها بهعنوان یکی از دغدغههای مهم بشر از طرف دانشمندان و متخصصان تغذیه حائز اهمیت بوده است. کتاب اطعمه و اشربه (خوردنیها و نوشیدنیها) مجموعه ای از آیات قرآن کریم و احادیث و روایات نورانی ائمه معصومین (ع) و سخنان گهربار حکمای گرانقدر پیشین و مشتمل بر سه بخش مهم کلیات طبی، فقهی و اخلاقی میباشد که هر کدام به بخشهای مختلف تقسیم میگردد.
اکنون فواید برخی از میوهها را بهعنوان نمونه ذکر میکنیم؛ چون ذکر همه آنها در این مختصر نمیگنجد.
1. بِه
امام صادق(ع) فرمودند: «به صورت را زیبا و قلب را تقویت میکند» و نیز فرمودند: «هرکس به را ناشتا بخورد، نطفه او سالم و فرزند او زیبا میشود» و نیز فرمودند: «خوردن به باعث قوت قلب و زکاوت باطن میشود».
پزشکان گفتهاند: به چهره را زیبا میکند و سبب تقویت قلب و دماغ میشود و نیز برای روح حیوانی و نفسانی نشاط آور است و باعث کمک به بسیاری از اعضاء بدن مانند کلیه و مثانه میشود و لذا ادرارآور، ملیّن معده است و درد آن را تسکین میدهد.
می گویند: هر صد گرم بِه دارای 10 واحد ویتامین آ و 8 واحد ویتامین ب 1 و 21 واحد ویتامین ب2 و 48 واحد ویتامین ث میباشد و مقدار زیادی از املاح معدنی مانند آهن و منگنز و کمی کلر دارد.
2. انجیر
امام صادق(ع) فرمودند: «انجیر بخارات را از بین میبرد و استخوان را محکم میکند و مو را تقویت مینماید و بیماری را از بین میبرد و احتیاجی به دوا ندارد».
پزشکان گفتهاند: «انجیر میوهای است، دارای عناصر قندی که برای بدن فایده فراوانی دارد. این میوه هضم غذا را بهتر میکند و کار معده را تنظیم و صورت را زیبا و عضلات را فعال میکند و اگر شب خورده شود حرکتهای امعاء را منظم و در جسم ایجاد صحت و نشاط میکند و خلاصه این که انجیر هم لذت و هم غذا و هم صحت است و گفته شده که انجیر در معالجه کبد و فاسد شدن خون مؤثر است و برای سل و سرطان نیز اثر دارد.
میگویند: انجیر دارای ویتامینهای آ-ب-ث میباشد همچنین مواد چربی و قندی و آهن و کلسیم دارد و جز اینها خواص و فواید دیگری هم دارد که در کتابهای طبی مفصل آمده است.
3. خرما
امام صادق(ع) در حالی که طبقی از خرما در مقابلشان بود، فرمودند: «این چیست؟» گفتند: این خرما از نوع برنی است. در آن شفاست.
در جای دیگر امام فرمودند: «خرما درمان سم است و در آن بیماری و ضرری وجود ندارد و هرکس موقع خواب هفت عدد خرما بخورد کرمهای شکمش کشته میشوند.»
امام می خواستند با گفتن این که خرما شفا دارد و بیماری ندارد، مردم را به خوردن خرما تشویق کند و درصدد بیان تفصیلی منافع و خواص آن نبودند به خاطر کثرت منافع آن و این که هیچ کس از آن بینیاز نیست.
پزشکان میگویند: در خرما فواید بسیاری وجود دارد. خرما بدن را گرم میکند و خون غلیظ پاکیزهای به وجود میآورد و اگر با شیر خورده شود قوه باه را تقویت می کند و جوشیده آن در التهاب و سرفههای خشک و التهابهای ریه و تحریکها مجاری ادرار مفید است و خرمای خشک در خونریزی و اسهال و اصلاح لثه منفعت دارد و گفته شده که برای سرطان نیز نافع است چون دارای ماده منیزیوم میباشد که در سرطان اثر دارد.
همچنین پژوهشگران تأکید دارند که در سرزمینهایی که خرما زیاد است، سرطان کم است. میگویند: در خرما ویتامینهای ب و ث وجود دارد و محتوی قند و سلولز و مواد آلبومین و املاح معدنی و منیزیوم میباشد.
موفق باشيد