گروه ورزشی «خبرگزاری دانشجو»؛ در این روزها به هر کجا که سر می زنیم و هر روزنامه و رسانه ای را که نگاه می کنیم موضوع دربی است و کری خوانی های همیشگی؛ همه اهالی فوتبال و حتی هنرمندان کنار هم جمع شده اند و یکی از استقلال می گوید و یکی از پرسپولیس و داستان همیشگی شش تایی ها.
تا امروز 76 شهرآورد برگزار شده و تقریبا این حال و هوا برای همه تکراری شده؛ همه فوتبال دوستان می دانند که از یک هفته قبل از دربی همه چیز ورزش باید تعطیل شود و تا چند روز پس از آن هم که نباید جز شهرآورد حرفی بزنند.
اگر بازی برنده داشته باشد که کری خوانی ها تا چند روزی ادامه دارد و اگر هم مساوی باشد باز هم هر کدام سعی می کنند ثابت کنند که از حریف سر بوده اند اما ابر و باد و مه و خورشید و فلک دست به دست هم دادند تا آنها پیروز شهرآورد نباشند.
این حال و هوا را خیلی ها دوست دارند و برای آنها تکراری نمی شود اصلا خیلی ها فوتبال را دوست دارند و به اخبار آن اهمیت می دهند به خاطر همین هم روزنامه های ورزشی و رسانه های ما آن قدر به فوتبال و حواشی آن می پردازند.
همه تیم های ما در رشته های مختلف مدال و عنوان کسب می کنند و خیلی زود از یاد می روند اما اگر استقلال و پرسپولیس سال های قبل عنوانی کسب کرده باشند و یا در فلان دربی شاهکاری به خرج داده باشند سال های سال تکراری می شود و تبدیل می شود به یک خاطره.
سایر رشته ها هم تلاش می کنند و به جام جهانی می روند ولی الحق و الانصاف فوتبال وقتی به جام جهانی می رود، یک حال و هوای دیگر دارد؛ اگر والیبال و بستکتبال ما عنوانی در آسیا و جهان کسب کنند همه خوشحال می شوند ولی اگر تیم ملی فوتبال کره جنوبی را ببرد و راهی جام جهانی شود همه مردم می ریزند در خیابان ها و ساعت ها به جشن و پایکوبی می پردازند.
روی این موضوع جای هیچ گلایه و شکایتی نیست چون فوتبال محبوب است و همه مردم جهان به یک چشم دیگر به آن نگاه می کنند.
اگر اردوی تیم ملی در پرتغال لغو شده و یا اگر بین کی روش و تاج اختلاف ایجاد شده لازم است به آن پرداخته شود چون فوتبال امروز نماینده ما در رقابتی بزرگ است به نام جام جهانی.
همه ما باید نگران باشیم که در جام جهانی زنگ تفریح سایر کشورها نباشیم و معلوم است که رئیس فدراسیون فوتبال برای حل مشکلات باید به هر دری بزند که اگر جز این باشد باید تعجب کرد.
اصلا وقتی یک رشته ای و یا یک تیمی قرار است با پرچم ایران راهی مسابقات شود همه باید دغدغه داشته باشیم و همه مسئولان باید سنگ ها را از جلوی راه آنها بردارند. به هر حال همه ما می دانیم که امروز ورزش در جهان تا چه حد در ترویج فرهنگ ها و قدرت نمایی کشورها موثر است.
اینها را گفتیم تا همه بدانند که ما هم نگران مشکلات تیم ملی فوتبال هستیم و می خواهیم قدرتمندانه به برزیل برویم؛ همه می دانیم که هیجانات قبل از دربی طبیعی است و جامعه به این نشاط و هیجان نیاز دارد اما روی صحبت ما با صالحی امیری است که چند هفته ای است در راس ورزش کشور قرار گرفته است.
به یاد داریم که بارها از محمد عباسی گلایه کردیم که چرا همیشه از فوتبال صحبت می کند , مشکلات سایر فدراسیون های از یاد برده است.
روزهایی بود که کشتی، ورزش اول ایران، ورزشی که به تنهایی بار کاروان ایران را در المپیک به دوش می کشید به دلیل برخی تصمیمات غلط سرپرست فدراسیون دستخوش مشکلات زیادی بود و در نهایت نیز بنای کشتی فرنگی را از دست داد.
چرا راه دور برویم همین چند هفته پیش بود که اعضای تیم کشتی فرنگی نوجوانان ایران که برای حضور در رقابتهای قهرمانی آسیا در مغولستان به سر میبرند، به خاطر بدهی به هتل، از محل اقامت خود بیرون شدند و پاسپورتهای آنها ضبط شد. تصمیم نداریم که بر زخم هایی کهنه نمک بپاشیم ولی روی صحبت ما با صالحی امیری است که ظاهرا چندان علاقه ای به صحبت با رسانه ها ندارد.
ما در همین ابتدا یک یادآوری به او می کنیم که فراموش نکند در این ورزش همه چیز فوتبال نیست ما کشتی ای داریم که می تواند در المپیک مدال ها را درو کند، ما وزنه برداری ای داریم که چندان حال و روز خوشی ندارد و با مشکلات مالی دست و پنجه نرم می کند، ما تکواندویی داریم که اگر حمایت نشود روزهای سختی را پیش رو خواهد داشت و ما تیراندازی را داریم که چند روز دیگر بدون فشنگ، میزبان رقابت های آسیایی است و ما کمیته ملی المپیکی داریم که لزوم برگزاری انتخابات در آن حس می شود و تأخیر در آن به ضرر ورزش است.
مسابقات کشورهای اسلامی را در پیش داریم که به دلیل کمبود منابع مالی با حداقل ورزشکار در آن شرکت می کنیم، بازی های آسیایی را داریم که باید به دنبال ارتقای جایگاه چهارمی خود در ان باشیم و ما در کنار همه آنها فوتبال را هم داریم که باید حضوری موفق در جام جهانی داشته باشد.
تکرار این صحبت صرفا جهت این است که به یاد بیاوریم که باید در کنار سایر ورزش ها دغدغه فوتبال را داشته باشیم.
متأسفانه در صحبت اخیر صالحی امیری تنها دغدغه های فوتبال را دیدیم. چه در دیدار با اعضای فراکسیون ورزش و چه در حاشیه جلسه هیئت دولت کاملا مشخص بود وی تنها در مورد فوتبال صحبت کرده است.
نمی خواهیم به سرپرسنت وزارت ورزش خرده بگیریم چون او تازه پای در این میدان گذاشته است بلکه می خواهیم یادآوری کنیم که تلاش کند در همین ابتدای راه همه ورزش ها را در کنار هم ببیند تا خدای ناکرده سایر ورزش ها و فرصت های پیش رو در بازی های آسیایی و المپیک از دست نرود.
البته شاید ما رسانه ها هم مقصر هستیم چون تنها فوتبال را محور سوالات خود قرار می دهیم؛ ما خبرنگاران هم باید بپرسیم که برای کشتی چه فکری دارید و آیا به دنبال فراهم کردن شرایط برگزاری انتخابات کمیته ملی المپیک هستید یا نه؟