رابطه با آمریکا به بهای زیر پا گذاشتن عزت کشور ایران نباشد

گروه سیاسی «خبرگزاری دانشجو» - معصومه سادات میرخندان؛ دیپلماسی یک معامله است و قطعاً هیچ یک از طرفین قصد ندارند ضرر کنند، اما باید حساب کنیم در این معامله طرف ما کیست؟ چه بهایی می پردازیم؟ چه بهایی را نباید بپردازیم؟ چه بدست می آوریم؟ آیا راه کم هزینه‌تری برای آنچه بدست می‌آوریم وجود دارد یا خیر؟
 

اولین واکنش‌های آمریکا به انقلاب ما تحریم و حمایت از ترور و جنگ بود، ما با کشوری روبرو هستیم که از همان ابتدا اساس نظام ما را نپذیرفته و حالا هم دولتش برای جبران شکست در منطقه (در افغانستان و عراق و حالا هم شکست مفتضحانه اش در قضیه سوریه) و برای فریب افکار عمومی مردمش می‌خواهد بگوید ما هنوز هم در خاورمیانه قدرتمندیم تا 35 سال شکست ذلیلانه اش در برابر اراده ملت ایران را به پیروزی تبدیل کند. ما نباید فکر کنیم آن‌هایی که بارها و بارها با حمایت از ترور و حمله نظامی، با حملات بی‌وقفه  سیاسی، اقتصادی و فرهنگی دشمنی خود را ثابت کرده اند، قابل اعتمادند.

تصمیمات و موضع‌گیری های آمریکا در سال های اخیر به خوبی نشان می‌دهد که موضع آمریکا در قبال اصل نظام اسلامی و ملت ایران تغییری نکرده، همچنان که در سال‌های اخیر تحریم‌ها را افزایش داده و آشکارا اعلام کرده هدفش فشار بیشتر به مردم و تغییر موضع ایران است، این یعنی برنامه ریزی برای مذاکره، اما با نگاه از موضع قدرت، پس اصل دعوا پابرجاست و ما در مواضع آمریکا هیچ تغییری نمی بینیم.

بهایی که ما نباید بپردازیم عزتی است که ملت ما با خون بدست آورده و این عزت وقتی حفظ می شود که کشور معلوم‌الحال آمریکا اول به پیش‌شرط هایی که امام رحمة الله علیه در سال 58 برای مذاکره با آمریکا فرمودند، عمل کند: دست از ظلم به ملت های جهان بردارد، از موضع قدرت و متکبرانه حرف نزنند و ظلم هایی که به ملت ایران کرده اند را جبران کنند که اگر این پیش شرط ها برآورده نشود ما پیشقدم شده‌ایم که هم نوکری بکنیم و هم همه چیزمان را تقدیم کنیم.

در حالی که ما شاهدیم که چهار پنج روز بعد از دیدار آقای ظریف، جان کری در دیدار نتانیاهو باز هم به دوستی با اسرائیل تاکید می کند و از عبارت «تلاش های ایران برای تغییر رابطه با جهان» استفاده می کند، یعنی از نظر آمریکا این ایران است که باید تلاش کند و تغییر ایجاد کند و باز هم آمریکا خود را هم ارز با جهان می داند، بنابراین آمریکا همچنان طبق رویه سابق عمل می کند و نتیجه پیش شرط های امام خمینی محقق نشده است، البته این‌ها پیش شرط بودند و تحققشان باید از قبل به اثبات می‌رسید اما متاسفانه به آن‌ها بی‌توجهی شده است.

اظهارات مقامات آمریکایی نشان می‌دهد که بی‌توجهی به شروط حضرت امام (ره)، آن نرمش قهرمانانه‌ای رهبری فرمودند، نیست و ما امیدواریم دولت از تجربیاتش استفاده کند، اما نکته ‌ای که باید به آن توجه کنیم آن است که نباید بی آن‌ که هیچ اتفاقی بیفتد فراموش کنیم که خون بیش از 220 هزار شهید جنگ تحمیلی و 17هزار شهید ترور در ایران با حمایت آمریکا بر زمین ریخته شد، باید حواسمان باشد ما برای عزتمان خون دادیم، مبادا فریب خورده و خون ها را با خروس قندی معامله کنیم!