به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی در این یادداشت که هفته نامه نه دی آن را منتشر کرد، هشدارهای جدی هم به تیم مذاکره کننده داشت.
متن کامل این یادداشت در ادامه آمده است:
در راستای سیاستها و شعارهای دولت یازدهم مبنی بر تعامل با جهان، بحث مذاکره با 1+ 5 از اولویت خاصی برخوردار شده است. در تیم مذاکرهکننده قبلی تجدید نظر شده و مسئولیت از شورایعالی امنیت ملی به وزارت امورخارجه و شخص وزیر یعنی آقای دکتر محمدجواد ظریف منتقل شد.
ضمن تقدیر از زحمات و فعالیتهای تیم مذاکرهکننده و براساس اخبار دریافتی از مذاکرات 2روزه 23 و 24 مهرماه نکاتی اساسی در فرآیند مذاکرات مشاهده میشود که ضروری است به عنوان هشداری به تیم مذاکرهکننده مطرح و مورد توجه قرار گیرد:
1- هیأت ایرانی قبل از مذاکرات حداقلهایی را به عنوان خط قرمز (غنیسازی در داخل کشور) اعلام کرد، این اقدام آگاهانه یا ناآگاهانه زمینهسازی برای افزایش توقعات طرف مقابل است. طرف مقابل هر آنچه به عنوان خط قرمز بیان نشده را به نفع خود مصادره شده قلمداد کرده و سعی دارد چانهزنی را در کاهش حداقلهای تعیینشده از سوی هیأت ایرانی دنبال کند. این روشها در مذاکرات مهم و حساس نه دارای منطق سیاسی است و نه با منافع کشور و مدیریت مذاکرات سازگاری دارد. فلذا دقت عمل لازم در محتوای اظهارات از اهمیت بالایی برخوردار است.
2- تیم مذاکرهکننده ایرانی در مباحث حتی رسانهای به بیش از نیم قرن دخالت آمریکاییها در امور داخلی ایران نظیر کودتای 1332، ملتزم نبودن به توافقنامه الجزایر، حمایت از گروههای تروریستی، ایجاد شبکه جاسوسی در لانهجاسوسی (سفارت) آمریکا در ایران، دخالت در جنگ تحمیلی عراق علیه کشورمان و مداخله در فتنه 88 و... اشاره نمیکنند. در حالی که تحلیلگران طرف مقابل با به کارگیری شبکه رسانهای صهیونیستی افکارعمومی را با چهره فریبنده مدافع حقوقبشر تبلیغ میکنند و غیرمستقیم دشمنان را حقبهجانب و جمهوری اسلامی را ذوقزده و نیازمند برای مذاکره جلوه میدهند. ذکر جنایات تاریخی آمریکاییها نباید مورد غفلت قرار گیرد. در ماهیت حاکمان و دولتمردان آمریکا چیزی تغییر نکرده که بخواهیم از سر گذشت با آنان برخورد کنیم. جنایات گسترده آمریکاییها قابل فراموشی نیست نبایستی خودمان را دچار تغافل کنیم.
3- موضوع فتوای رهبری معظم انقلاب در حرام دانستن سلاح هستهای، و باطل بودن تمامی ادعاهای گروههای تروریستی وابسته به آمریکاییها توسط گزارشهای آژانس بینالمللی انرژی اتمی در طول حدود یک دهه اخیر، از اهمیت بسیاری در روشنگری اذهان عمومی دارد که کمتر مورد توجه است. جمهوری اسلامی منحرف نشدن به سمت سلاحهای هستهای را با فتوای رهبری معظم انقلاب و امضای توافقنامه تضمین میکند، ولیکن چه ضمانتی وجود دارد که آمریکاییها نظیر آنچه در سوریه با استفاده از تیمهای تروریستی انجام دادند، مجددا مرتکب جنایتهای دیگری نشوند. مگر برای شبکه جاسوسی صهیونیستی مانعی قابل تصور است که افراد خودفروختهای را در داخل به اقدامی وادار و سپس آن را به نظام نسبت دهند، و با هیاهو و جنجال رسانهای بلوای جدیدی را دامن بزنند.
4- ماهیت ستمگری و روحیه استکباری دشمنان ایجاب میکند تا در مواجه با آنان و در فرآیند مذاکره مهم و رودررو، از زبان قابل فهم برای دشمنان استفاده کنیم. وقتی با دشمن با زبان دیگری که برای وی ناآشناست و قابل فهم نیست مذاکره میشود، نهتنها هدف و نیت شما را نمیفهمند بلکه به دشمن درک غلطی منتقل میشود که بایستی زمان و انرژی زیادی برای اصلاح آن به کار رود. به نظر میرسد طرف مقابل با درک غلطی از انگیزه ما سر میز مینشیند. تصور وی این است که جمهوری اسلامی از سر نیاز و ناچاری به مذاکرات تن داده و به همین دلیل هر آنچه طرف ایرانی برای برطرف نمودن نگرانیها بیان میکند ناکافی دانسته و امتیاز بیشتری را مطالبه میکند. در حالی که طرفی که باید اعتماد ملت ایران را به حسن نیت و اقدامات عملی مجاب نماید طرف مقابل است. اگر ما میخواهیم نگرانی طرفهای مقابل را در عدم انحراف به سلاح هستهای رفع کنیم طرف مقابل چگونه میخواهد بیش از نیم قرن توطئه پیوسته خود را علیه ملت و نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران توجیه و چه ضمانتی وجود دارد فعالیتهای استکباری و زیادهخواهی رژیم آمریکا متوقف و حقوق همه ملتها محترم شمرده شود؟ انتظار اینست این ضمانتها نیز در محتوای مذاکرات جایی داشته باشد.
5- آمریکاییها از شگردهای فضاسازی رسانهای برای منفعل نشان دادن تیم ایرانی و تاثیر جدی تحریم و... استفاده میکنند. این در شرایطی است که از استیصال آمریکا در حل مسائل منطقهای و حقارت بینالمللی وی نزد افکارعمومی، توخالی بودن ادعاهای آنان در دفاع از حقوق بشر، تبدیل شدن هیأت حاکمه در تولید، پرورش و تکثیر تروریست در اکثر نقاط دنیا، نقش غیرقابل انکار آمریکا و اعضای 1 5 در فتنه 88، فشارهای اقتصادی در داخل آمریکا و گسترش بیکاری و فقر و... حرفی به میان آورده نمیشود. چرا از موضع انفعالی در برابر جسارت آمریکاییها در حمایت از رژیم غاصب صهیونیستی با سکوت عبور میکنیم و حتی به کنایه هم از دولتها و جریانهای مقاومت و انقلابی حمایت نمیکنیم. تجربه نشان داده اگر آمریکاییها در برابر گزافهگوییها و زیادهخواهیهایشان مانعی و حرفی نبینند، هجومی عمل میکنند و زمانی که مقاومتی را در مقابل مشاهده کنند، حالت دفاعی به خود میگیرند. فلذا قسمت زیادی از زمین بازی در مذاکرات کم نیاوردن در عرصه فضاسازی است.
جالب است در مذاکرات قبلی با 1 5 هم گفته میشد «مذاکرات سازنده» یا «مثبت» است. ولی پس از مدتی معلوم میشد که نه از سازندگی خبری است و نه از مثبت بودن، علائمی مشاهده میشود. بهتر است از خندههای بیجا و بیمورد و اظهارات خوشبینانه و از سر ذوقزدگی پرهیز کرد و در پازل رفتاری طرف مقابل گرفتار نیامد.
6- رئیس محترم دولت در مراسم نمادین آغاز سال تحصیلی در دانشگاه تهران گفته است: «دولت در شرایطی کار خود را آغاز کرده است که با یک خزانه خالی و انبوهی از بدهکاری روبهروست.» و در ادامه خطاب به دانشجویان میگوید: «یک صندوق اعلام کرده است که بیش از 50 هزار میلیارد از دولت طلب دارد، این فقط یک صندوق است. در همان زمان، صندوق دیگری نیز اعلام کرده است ما بیش از این از دولت طلب داریم.» آیا ادعای آقای روحانی واقعی است؟ خزانه کشور چگونه پر و خالی میشود؟ اختیار مدیریت آن دست کیست؟ یعنی از ابتدای امسال تاکنون درآمدهای مالیاتی وصول نشده؟ درآمد حاصل از خدمات و فروش کالا توسط دولت چه شده؟ درآمد ناشی از جرائم وخسارات کجا رفته؟ سود شرکتهای دولتی کجا میرود؟ همگی آنها یکباره زیانده شدند؟ 54 میلیارد دلار ارز صندوق توسعه ملی که اخیرا در جابجایی مدیران صندوق اعلام شد قابل توجه نیست؟ صندوقهایی که نام آنها برده نشده کدامند؟ مطالبات آنها از چه زمانی شروع شده؟ و میزان آنها در هر دولت چقدر است؟ مطالبات دولت از این صندوقها چقدر است؟ این محاسبات توسط کدام مرجع صورت پذیرفته که در مراسم رسمی آنهم به کنایه مطرح میشود؟
7- معمولا رسم نانوشته تاکنون این بوده که هر دولتی آمده، سعی کرده وضعیتی که تحویل گرفته را به صورت حداقلی و تا حدودی سیاه جلوه دهد و در پایان، تصاویر رنگی از عملکرد خود را منتشر و تبلیغ کند که این از رسم راست و درست گویی خارج است. گذشته از صحت و سقم چنین ادعاهای غلیظ، چرا چنین مطالبی همزمان با مذاکرات با 1 5 مطرح میشود؟ واقعیت اینکه هیچ حسابی از دریافتهای دولت نزد خزانه خالی نیست بلکه این ادعا تلاشی برای وخیم نشان دادن اوضاع اقتصادی است تا در صورت ناتوانی در حل مسائل، وخامت شرایط را قبلا بیان کرده باشیم و یا اگر در مذاکرات ناچار به عبور از خطوط قرمز شدیم، زمینه اجتماعی را ایجاد کرده باشیم. بیان واقعیتهای اقتصادی کشور و شفافسازی مسائل ازجمله مشکلات اقتصادی، امری پسندیده و حتی ضروری است.
طرح همزمان آن با شروع مذاکرات، درستی نظریه فوق را نشان میدهد. این اقدام برای دشمنان و مخاطبان ما در مذاکرات دارای علائم خاص است. گذشته از زمینهسازی اجتماعی برای مقبول نشان دادن نتیجه مذاکرات (حتی اگر بیجا بوده باشد) در داخل، بر قدرت چانهزنی تیم مذاکرهکننده نیز تاثیر ناخوشایندی دارد. بالاخص اگر آن را با علاقهمندی وافر به مذاکره ترکیب کنیم، نتیجه معقولی که بتواند مواضع ما را در مذاکره تقویت کند، حاصل نمیشود. فلذا علاوه بر انسجام در تیم مذاکره، همسویی میان سایر مسئولان و مدیران در پرهیز از اغراقگویی و رعایت مصالح در بیان مسائل، خارج از تبلیغات سیاسی بسیار ضروری است. پرداختن به صحت وسقم ادعاهای بیان شده را بگذار تا وقت دگر.
8- به حاشیه رفتن موضوع اقتصاد مقاومتی در بیان و رفتارهای واقعی مسئولان نیز از غفلتهایی است که به وضوح مشاهده میشود. کسانی که فکر میکنند با برداشته شدن تحریمها، گشایشی خارقالعاده در فعالیتهای اقتصادی حاصل میشود، سخت دراشتباهند و علامت نادرستی به جامعه میدهند. تجربه بیش از سه دهه انقلاب اسلامی نشان داده در هر زمینهای که به خودمان متکی بوده و خلاقیت و نوآوریهای داخلی را به کار گرفتهایم، در همان زمینه دست برتر و نقطه قوت برای کشور حاصل شده و موجب خوف دشمنان نیز شده است. حذف تحریمهای ظالمانه هر چند ضروری است ولی اتکا به نتایج کشدار، مریض و مبهم از سوی قلدران بینالمللی، نوعی فرصتسوزی است. چاره اقتصاد تقویت تولید، اصلاح زیرساختارهای بیمار و مزمن به جا مانده از دوران تسلط آمریکاییها بر این کشور است. تقویت قدرت درونی، اصلاح مدیریتها، سالمسازی سیستم اداری و میدان دادن به تواناییهای داخلی برای تحول اقتصادی است. چرا همه امید و آرزوها را در سبد حذف تحریم خلاصه کرده و با بیان، رفتار و آدرس غلطی که به جامعه، اقتصاد و سیاست میدهیم و خودمان را هم بیشتر از دیگران اسیر چنین باورهایی میکنیم. «خودتحریمیها» و «سوءمدیریت» که تا قبل از انتخابات از مهمترین عوامل مشکلات اقتصادی مطرح میشد، چه شد؟ یکشبه حل و به فراموشی سپرده شد؟ طرح موضوع اقتصاد مقاومتی صرفا برای مقابله با تحریمهای کنونی نیست بلکه برای آسیبناپذیری در هر شرایطی نظیر تحریمهای ظالمانه فعلی یا تحریمهای دیگر است. فلذا اگر این مسیر با قدرت و همت بیشتری طی شود، اقتدار ما در مذاکرات نیز دوچندان خواهد بود.
9- نکته نهایی اینکه همیشه محتویات مذاکرات محرمانه قلمداد میشود، ولی پس مدت بسیار کوتاهی توسط منابع غیررسمی سیر تا پیاز آن فاش میشود. تیم مذاکرهکننده بهتر است در این خصوص چارهاندیشی کرده و ابتکار عمل را به دست گیرد تا در اعلام نتایج، حالت انفعالی نداشته باشیم. تجربه ثابت کرده طرفهای مقابل ما کمترین تعهدی برای رعایت توافقات ندارند.
امید است بیان این نکات موجب تصحیح اشتباهات تیم مذاکرهکننده در فرآیند نقش تاریخی آنان و اصلاح رفتار سایر مسئولان برای پیشبرد و حل مشکلات کشور شود.
منبع: رجانیوز