به گزارش گروه فضای مجازی« خبرگزاری دانشجو»؛ کریم سنجابی نیز فردی است که به عنوان یک فرد میانهرو و لیبرال از سالهای قبل از انقلاب، مورد توجه مأموران سفارت آمریکا بوده است. او در دیداری با مأموران سفارت آمریکا میگوید:
«امیدوار است که [آیتالله] خمینی متقاعد شود که کوتاه بیاید. چون جمهوری که او میگوید، سرانجام ختم به خونریزی خواهد شد. سنجابی میگوید: «همینقانون اساسی که هست برای ایران کافی است، سلطنت در چارچوب قانوناساسی.» سنجابی معتقد است که ]امام[ خمینی در حمله به سلطنت خیلی تند میرود. سنجابی گفت که در انتخاب هر روشی، موافقت خمینی شرط است. »
این سند نشان میدهد که تمایل سنجابی به غرب، میانهروی او، احترام به قانوناساسی مشروطه سلطنتی، احترام به آمریکا و اعتقاد نداشتن به روشهای انقلابی امام، ملاکهایی است که مأموران سفارت را به دیدار با سنجابی ترغیب کرده است. این مواضع سنجابی در حالی اتخاذ میشود که وی در 14 آبان 57، هنگامی که با سیل طوفنده انقلاب مواجه میشود، مجبور به پذیرفتن رهبری امام میشود تا بتواند حیات سیاسی خود و جبههی ملی را ادامه دهد.
وی همچنین به انتشار اعلامیه مشترکی با امام بر ضد سلطنت اقدام میکند، تا نقش خود را در انقلاب هرچه بیشترتثبیت کند. سنجابی در حالی این اعلامیه را منتشر میکند که فقط 18 روز قبل گفته بود: «هیچگونه مخالفتی با رژیم سلطنتی که مطابق با قانون اساسی باشد ندارد.»
و همین نشان میدهد که وی فقط به علت موج قیام مردمی و بالا رفتن سقف مطالبات آزادیخواهانه که حیات رژیم سلطنتی را تحمل نمیکردند، تغییر موضع داده است. در تأیید نکته بالا در بخشی از اسناد سفارت چنین آمدهاست که سنجابی ـ رهبرجبههی ملی ـ فردی است که اگر میخواست و میتوانست با شاه به توافق برسد و تماممخالفین (در صورت لزوم [آیتالله] خمینی) را اشخاصی قلمداد کند که به جای توجه به رفاه عموم، خواستار آشوب و اغتشاش هستند.»
و این نشاندهندهی شدت توجه آمریکاییان به افراد لیبرال و میانهرو همچون سنجابی است. سنجابی همچنین در اولین تماس رسمی خود با سفارت آمریکا، در 24 دی 1357میگوید:
«[آیتالله]خمینی ممکن است به موقع یک رژیم سلطنتی مطابق قانون اساسیرا قبول نماید، ولی بایستی موافقت او را جلب نمود!!»
این اظهار نظر عجیب و غیرمنطقی کمتر از یک ماه به پیروزی انقلاب اسلامی بیان میشود و امام بارها بر لزوم سرنگونی رژیم سلطنتی، اصرار ورزیده بود. با کنارهگیری زود هنگام سنجابی از قدرت و ترک ایران، توجه سفارت به او نیز کاهشیافت و فقط به خروج او از ایران به این شکل اشاره شد:
«از زمان انقلاب، شخصیتهایی مثل سنجابی به وسیلهی [امام] خمینی و متحدانش تحتالشعاع قرار گرفتهاند... و سنجابی با تنفر، شغلش را رها کرد وکشور را ترک کرد.»
منبع: مشرق نیوز