رئیس دانشگاه شهید بهشتی گفت: رهبر معظم انقلاب اشاره داشتند که مدل نظام باید مورد پژوهش قرار گیرد و چالشهای آن مشخص شود.
به گزارش خبرنگار اندیشه «خبرگزاری دانشجو»، سومین همایش نظریه مردم سالاری دینی صبح امروز با حضور تنی چند از اندیشمندان در دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی برگزار شد و دکتر محمدمهدی طهرانچی، رئیس این دانشگاه به ارائه سخنانی پرداخت.
طهرانچی در این مراسم گفت: ارکان پیروزی انقلاب اسلامی و تداوم آن را میتوان به سه دسته تقسیم کرد؛ دسته اول موازین اسلامی بودند که بر پایه فقه پویای شیعه چارچوبهای نظام جمهوری اسلامی را تثبیت کردند، مورد دوم رهبری یک عالم دینی در انقلاب بود که پس از رحلت امام(ره)، مقام معظم رهبری این حرکت را ادامه دادند و رکن سوم نیز سرمایه اجتماعی و مردمی بود که در مرحله انقلاب و نظام اسلامی نمود جدی داشت و ارتباط آن با دو رکن دیگر هرگز قطع نشد.
وی افزود: در انقلابهای منطقه شاهد بودیم که این انقلاب ها زود فرو ریختند؛ چون این سه رکن را توامان در کنار یکدیگر نداشتند؛ از حکومت نبوی تا کنون این نوع حکومت، خصیصه دوران ماست که توانسته در جامعه امروز با سایر مدلها هماوردی کند؛ در واقع هماوردی نظری و عملی باعث بقای این نظام بود، اما اگر این مباحث عمقی نبود انقلاب دوامی نداشت.
رئیس دانشگاه شهید بهشتی در ادامه خاطرنشان کرد: در سه دیدگاه میتوان به این بحث در قالب نظری توجه کرد؛ دیدگاه اول مبانی و فلسفه و چرایی تشکیل حکومت را دنبال میکند، در این نگاه پژوهشها تبیین و تطبیقی هستند؛ نگاه دوم مدل اجرایی است، همان طور که رهبر معظم انقلاب در کرمانشاه اشاره داشتند باید مدل نظام مورد پژوهش قرار گیرد، در واقع باید این نظام بررسی شود تا چالشهای آن مشخص گردد، صد سال دیگر آیندگان از ما انتظار دارند که محققان مباحث نظری را انجام داده باشند، ما حتی در سیر تطور انقلاب و نظام، به سمت اصلاح قانون اساسی نیز رفتیم، اما پس از مدتی پژوهشها را در این زمینه کم کردیم.
طهرانچی با اشاره به دیدگاه سوم اضافه کرد: دیدگاه سوم نحوه پیادهسازی مدل است، ما در این دیدگاه باید ببینیم آیا آنچه در اجرا دنبال میکنیم همان است که باید باشد یا خیر؛ ما در مقام مدل به مجلس شورای اسلامی رسیدیم، اما باید ببینیم آیا کانونهای قدرت و ثروت این شکل اجرا را تحت تاثیر قرار دادهاند یا خیر.
وی در خاتمه گفت: باید در محفلهای دانشگاهی این مباحث مورد تحقیق قرار گیرد، اگر ما از انجام این مباحث غفلت کنیم آیندگان ما را نمیبخشند؛ در تداوم این دستاورد بزرگ حفظ این دستاورد از شکلگیری آن اهمیت بیشتری دارد؛ ما فقط نباید به گذشته و تبیین تاریخ بپردازیم، بلکه باید این نظریه نیز مورد تبیین دقیق قرار گیرد.