به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، به نظر من علت فرار این فرزند از پدرش به خاطر همین بی‌محبتی است چرا که انسان‌ها تشنه محبت هستند؛ در مرحله اول این محبت را از والدین خود طلب می‌کنند، اگر والدین به آن‌ها محبت کافی کردند بچه‌ها نیز همیشه با آن‌ها همراه خواهند بود، و اگر محبت نکردن بچه‌ها این نیاز را از دیگران طلب خواهند کرد و هر کسی که به آن‌ها محبت کند جذب او خواهند شد همان گونه که طبیب همه درد‌ها حضرت علی علیه السلام می‌فرماید: «قلب‌های انسان‌ها وحشی است، هر کس به آن‌ها محبت کند به او روی خواهند آورد.» [1]
قطعا قلب پدر و مادر به انداره کافی محبت در خود جای دارد که با تزیق آن به فرزندان این حق ادا خواهد شد، اما ممکن است برخی از والدین با روش‌های ابراز محبت آشنا نباشند.
1: ابراز با زبان و گفتن کلمات عاشقانه همان گونه که در مطلب قبل در این خصوص مطالب و احادیثی را نوشتم.
2: بازی کردن با کودکان: کودکان به بازی علاقه زیادی دارند و اگر کسی با آن‌ها بازی کند این نکته را برداشت می‌کنند که او دوستشان دارد. بازی کردن با کودکان اصلا عیب و عار نیست همان گونه که بهترین بنده خدا یعنی رسول کرامت و رحمت با فرزندان خود بازی می‌کرد، جابر بن عبدالله می‌گوید: «روزی خدمت پیامبر رسیدم دیدم که حسن و حسین بر پشت او سوار بودند و پیامبر برای آن‌ها زانو زده بود و می‌گفت چه ش‌تر خوبی دارید و شما هم چه ش‌تر سواران خوبی هستید.» [2]
پیامبر مهربان بود؛ و مهربانی خود را ابراز می‌نمود که حتی برای فرزند دیگران نیز از خود مایه می‌گذاشت و در محبت کردن به آن‌ها از هیچ کاری دریغ نمی‌کرد؛ همان گونه که نقل می‌کنند:
«روزی پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله برای نماز به مسجد می‌رفت. در راه، گروهی از کودکان انصار بازی می‌کردند؛ تا آن حضرت را دیدند، دور او جمع شدند و به دامن او آویختند به گمان این‌که چون آن حضرت همواره حسن و حسین علیهما السلام را بر دوش خود می‌گرفت، این بار آن‌ها را نیز به دوش بگیرد. پیامبر از یک سو نمی‌خواست آن‌ها را برنجاند و از سویی دیگر مردم در مسجد منتظرش بودند و می‌خواست خود را به مسجد برساند. در این حال، بلال حبشی از مسجد بیرون آمد و به جست‌و‌جوی پیامبر پرداخت. پس از مدتی، آن حضرت را کنار گروهی از کودکان یافت و جریان را فهمید. خواست کودکان را تنبیه کند، ولی پیامبر او را از این کار نهی کرد و فرمود: تنگ شدن وقت نماز، برای من بهتر از رنجاندن کودکان است. آن‌گاه به بلال فرمود: به خانه برو و آنچه از گردو یا خرما یافتی، بیاور تا خود را از این کودکان باز خرید کنم. بلال رفت و پس از جست‌و‌جو، هشت دانه گردو یافت و آن را به حضور پیامبر آورد. پیامبر آن‌ها را میان کودکان تقسیم کرد و بدین گونه کودکان راضی شدند آن حضرت را آزاد کنند.
بله پیامبر با این روش خود خاطره خوشی را در ذهن بچه‌ها رقم زد، و به آن‌ها فهماند که دوستشان دارد و حاضر است در سخت‌ترین شرایط با آن‌ها باز ی کند.» [3]
3: بوسیدن کودکان: دل پاک کودک آئینه‌اى است درخشان و اظهار محبت پدر و مادر به فرزند خود و به خصوص بوسیدن او، آئینه روح کودک را جلا مى‌دهد و به طور خلاصه مهرورزى والدین ضامن سلامت روحى و تعادل عاطفى کودک است که این بوسیده علاوه بر تامین نیاز عاطفی فرزندان برای والدین اجر و پاداش بسیار زیادی نیز دارد همان گونه که از رسول گرامی اسلام نقل شده است که حضرت فرمودند: «فرزندن خود را ببوسید که برای هر بوسه درجه در بهشت به شما خواهند داد که فاصله هر درجه پانصد سال است.» [4]
ابن عباس می‌گوید:: عایشه نزد رسول خدا رفت در حالی که پیامبر فاطمه را می‌بوسید، عایشه عرض کرد:ای رسول خدا! آیا او را دوست می‌دارید؟ پیامبر فرمود: آگاه باش! به خدا سوگند اگر تو از مقداری که من او را دوست دارم آگاه بودی بر محبت خود با او می‌افزودی.» [5] مفضل می‌گوید: «نزد امام کاظم علیه السلام رفتم در حالی که فرزندش علی را بر دامان خود نهاده بود، او را می‌بوسید و زبانش را می‌مکید و او را بر شانه خویش می‌گذاشت و در بغل می‌فشرد و می‌گفت: پدرت به فدایت! چه بوی خوش و چه طبع پاکی و چه فضائل آشکاری داری.» [6]
که این دو روایت اقسام زیادی از ابراز محبت که عبارت باشند از: بوسیدن، ابزاز با زبان، بغل گرفتن، را بیان می‌کنند و این‌ها شاه‌راهای ابزرا محبت هستند.
و نبوسیدن فرزندان نشانه قصاوت قلب و یکی از نشانه‌های اهل جهنم بودن افراد می‌باشد همان گونه که نقل می‌کنند مردى به حضور پیامبر رسید و عرض کرد یا رسول الله من تاکنون هیچ یک از فرزندانم را نبوسیده‌ام. هنگامى که از نزد آن حضرت بیرون رفت پیامبر - که از شدت قساوت و بى رحمى او سخت شگفت زده شده بود - فرمود: این مرد نزد من از اهل جهنم است. [7]
منابع:
[1]. «قلوب الرجال وحشیه فمن تألف‌ها أقبلت علیه». [وسائل الشیعه ج 8 ص 510 ش 3]
[2].: بحار الانوار ج 43 ص 285
[3]. نفائس الاخبار ص 32 و داستان‌ها و حکایت‌های مسجد
[4]. «عن النبیّ صلّى اللَّه علیه و آله قال: قبّلوا أولادکم فإنّ لکم بکلّ قبلة درجة فی الجنّة، ما بین کلّ درجتین خمسمائة عام». [مکارم الخلاق ص 220]
[5]. عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ دَخَلَتْ عَائِشَةُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ ص وَ هُوَ یُقَبِّلُ فَاطِمَةَ فَقَالَتْ لَهُ أَ تُحِبُّهَا یَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ أَمَا وَ اللَّهِ لَوْ عَلِمْتِ حُبِّی لَهَا لَازْدَدْتِ لَهَا حُبّ». [بحار الانوار ج 43 ص 5]
[6]. «قال مفضل بن عمر: دخلت على ابى الحسن موسى بن جعفر - علیه السلام - و على ابنه فى حجره و هو یقبله و یمص لسانه و یضعه على عاتقه و یضمه الیه و یقول باءبى اءنت ما اءطیب ریحک و اءطهر خلقک و اءبین فضلک». [وسائل الشیعه، ج 18 ص 557 ش 2]
[7]. «قال رجل: ما قبلت صبیا لى قط، فلما ولى قال رسول الله (صلى الله علیه و آله و سلم) هذا رجل عندى اءنه من اهل النار». [وسائل الشیعه، ج 15، ص 202]
فضائل اخلاقی
ارسال نظرات