فضای کم ورزشی برای زنان در شهرهای بزرگ/ همه می‌دانند زنان باید ورزش کنند اما...

گروه ورزشی «خبرگزاری دانشجو»؛ بانوان ایرانی دچار کم تحرکی هستند؛ این عبارتی است که سال ها مسئولان ورزش کشور، پزشکان و استادان دانشگاه بیان کرده اند.

سبک زندگی امروز، بانوان را دچار کم تحرکی کرده است، البته این کم تحرکی از نظر ورزشی است و با کارها و فعالیت های روزانه کاملاً متفاوت می باشد، به هر حال لزوم حضور زنان در عرصه ورزش، بخصوص ورزش همگانی بر کسی پوشیده نیست و کمتر کسی است ورزش را لازمه زندگی امروز زنان جامعه ما نداند.

در این زمان ایجاد شرایط مناسب برای ورزش بانوان امری ضروری است که همکاری بخش های مختلف جامعه را می طلبد، البته ورود به این عرصه را نمی توان تنها به سازمان و یا بخش خاص نسبت داد.

تا کنون شهرداری ها و حتی بسیج در این زمینه اقداماتی انجام داده اند، اما این امکانات برای حضور زنان که نیمی از جامعه ایران را تشکیل می دهند، کافی نیست.

وزارت ورزش جوانان هم که به عنوان متولی اصلی ورزش کشور شناخته می شود، برخلاف انتظارها، تنها با اختصاص چند سالن ورزشی برای بانوان، تا حدودی از این مسئولیت شانه خالی کرده است.

توسعه ورزش همگانی در جامعه نیازمند توسعه زیرساخت هاست، اما تا کنون با وجود کارهای زیادی که در این زمینه انجام شده، همچنان با نقاط ضعف بسیار زیادی روبرو هستیم.

کمبود فضاهای ورزشی مناسب برای زنان و در برخی موارد نیز هزینه های بالای اماکن ورزشی، بخصوص در شهرستان ها، شرایط را به گونه ای پیش برده است که زنانی هم که تمایل به ورزش کردن دارند، ناگزیر سرازیر پارک ها و یا اماکن ورزشی با حداقل امکانات شده اند.

شاید این روزها بتوان استخرها و سالن های ایروبیک را مهم ترین مکان برای ورزش کردن زنان در کشور معرفی کرد، اما آیا همین مکان ها نیز می توانند نیازهای بانوان را برآورده کنند؟ آیا سالن های بدنسازی و ایروبیک به لحاظ فرهنگی شرایط مناسبی را برای حضور زنان دارد؟ آیا خانواده های متدین می توانند در این گونه مکان ها حاضر شوند؟

جدا از بحث های فرهنگی باید به هزینه های ورزش در کشور نیز نگاه کرد.

اگر بخواهیم برای ورزش کردن به سراغ استخرها برویم و برای این کار استان تهران که از نظر تعدد استخرها از سایر استان ها پیشی گرفته است را در نظر بگیریم، ابتدا آنچه جلب توجه می کند، نرخ بلیت استخرهای تهران می باشد که هم اکنون از 5 تا 50 هزار تومان در نوسان است، البته در برخی استخرهای بخش خصوصی به این رقم ها مبالغی نیز افزوده می شود.

حتی می توان از استخرهایی نام برد که هزینه شش ماهه عضویت در آنها حدوداً 3 میلیون تومان است و یا استخرهایی که سالی 13 میلیون  ناقابل حق عضویت می‌گیرند.

اگر ما استخرها را به سه دسته درجه یک، دو و سه تقسیم بندی کنیم و سراغ استخرهای درجه یک هم نرویم، باز هم باید با هزینه های بالای ورودی ها روبرو شویم.

در حال حاضر برای پرداخت ورودی در استخرهای متوسط رو به بالا که از امکانات مناسب و شرایط بهداشتی قابل قبول برخوردارند، لازم است هزینه ای بین 15 تا 20 هزار تومان کنار گذاشته شود.

اگر هم بخواهیم به سراغ استخرهای درجه سوم برویم جدا از مشکلات بهداشتی و امکانات حداقلی آن، باز هم لازم است برای هر سانس از این استخرها، 5000 تومان هزینه کنیم و در کنار آن نیز باید مشکلاتی مانند ازدیاد جمعیت در آب استخر و کمبود رختکن را تحمل نماییم.

با این شرایط اگر فردی بخواهد هفته ای دو بار از استخرها استفاده کند، باید حداقل 10 هزار تومان و ماهیانه 40 هزار تومان پرداخت کند و اگر این شرایط را برای یک خانواده چهار نفره در نظر بگیریم باید ماهیانه 160 هزار تومان برای ورزش افراد خانواده کنار بگذاریم که مطمئناً در این شرایط زنان و مادران ترجیح می دهند این هزینه را برای فرزندان خود  صرف کنند و باز هم این مادران هستند که از ورزش محروم می شوند.

  
اگر هم خانواده ها بخواهند با حداقل هزینه ها ورزش کنند، ناگزیر باید به سمت پارک ها و بوستان ها بروند و پیاده روی و یا ورزش صبحگاهی را انتخاب نمایند که البته باز هم باید از مشکلات فرهنگی صحبت کنیم.

حضور زنان در پارک ها و اماکن عمومی برای ورزش کردن، خود از مشکلات موجود در حوزه ورزش بانوان است و امکان این کار برای بسیاری از زنان محجبه وجود ندارد، به طوری که معمولاً آنها تمایلی به دویدن در پارک ها، انجام نرمش صبحگاهی در کنار مردان و یا استفاده از دستگاه های بدنسازی در مقابل چشم مردان ندارند.

لازمه حل این مشکل، گسترش فضاهای ورزشی سرپوشیده و مناسب و نیز تاسیس پارک های ویژه بانوان در تمام مناطق کشور است، البته در این حوزه فعالیت های زیادی صورت گرفته، اما نیاز به صرف بودجه زیادی در این بخش است.

رباب شهریان، معاون ورزش بانوان وزارت ورزش به اقدامات صورت گرفته در حوزه ورزش زنان اشاره می کند و از پر کردن اوقات فراغت دختران جوان به عنوان موضوعی مهم نام می برد و می گوید: این موضوعات در جهت ارتقای سطح سلامتی جسمانی-روانی و جلوگیری از آسیب های اجتماعی بسیار مهم است، اما ما در اجرایی شدن این موضوعات، بویژه در توسعه زیرساخت ها با مشکلات زیادی مواجه هستیم.
 
وی ادامه می دهد: هم اکنون سالن های ورزشی نیمه کاره بسیاری وجود دارد که بسیار مورد نیاز زنان است، اما به دلیل کمبود اعتبار نمی توان آنها را تکمیل و به پایان رساند.
 
شهریان تصریح می کند: ورزش زنان به دلیل شرایط خاص نیازمند اماکن خاص است که متاسفانه با این شرایط، این بخش از ورزش را تحت تاثیر قرار می دهد.
 
معاون ورزش بانوان وزارت ورزش به مشکلات بودجه ورزش کشور اشاره کرده و می افزاید: مشکلات زیادی در بخش ورزش وجود دارد و باید همه به این بخش کمک کنند.

نکته ای که باید بیش از هر چیز مورد توجه قرار گیرد، این است که مسئولان تمام بخش های کشور در حرف بر جایگاه ورزش بانوان تاکید بسزایی دارند و به خوبی نمی دانند که این بخش نیازمند تخصیص بودجه های بیشتر و توجهی عمیق تر و کارشناسی تر است، اما در عمل زمانی که پای ورزش بانوان به میان می آید، مشکلات کمبود امکانات و بودجه را مطرح، و به همین امکانات حداقلی در مقابل میلیون ها زن ایرانی اکتفا می کنند.
 
نباید از یاد برد که اگر سه ارگان فوق می توانند با هماهنگی و تعامل بیشتری با یکدیگر و اختصاص سالن‌های ورزشی که هم از نظر کیفی و هم از نظر کمی رتبه مناسبی دارند، به سلامت جامعه کمک کنند.