به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، بخشی از سرمایه‌های کشورمان اما این روز‌ها در خطر تهدید است و افرادی در خارج و داخل برای آن نقشه‌ها در سر دارند. ایجاد شایعه درباره کیفیت بنزین تولید داخل از جمله راهکارهای این افراد برای دستیابی به اهدافشان بود؛ شایعه‌ای که در نهایت مصوبه دولت برای افزایش سه‌برابری واردات بنزین را در پی داشت. این جمله را چندی قبل به نقل از یک نماینده مجلس در گزارشی آوردم که «عده‌ای در حال فریب دولت و وزیر هستند تا آن‌ها را به این نتیجه برسانند که چاره‌ای جز واردات بنزین نیست چرا که این عده می‌خواهند از طریق واردات بنزین به نان و نوایی برسند و پورسانت‌های قابل‌توجهی در این میان، جابه‌جا می‌شود.»
پاک بودن بنزین تولید داخل بار‌ها توسط کار‌شناسان و مقامات وزارت نفت تایید شده است. آخرین تاییدیه نیز به 20 بهمن 1392 بازمی‌گردد که شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران با صدور اطلاعیه‌ای اعلام کرد: «کیفیت بنزین تولید پتروشیمی‌ها مطابق استانداردهای پالایشگاهی است. براساس نتایج آزمایش‌های صورت گرفته توسط مدیریت تأمین و توزیع شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی ایران، میزان درصد حجمی آروماتیک‌های موجود در بنزین‌های تولیدی واحدهای پتروشیمی در حدود میزان تعیین شده توسط کمیته مشخصات و مشابه تولیدات شرکت‌های پالایشی است. بنابراین افزایش میزان آلایندگی هوای کلانشهرهای کشور متاثر از محصولات واحدهای پتروشیمی نبوده و مورد تایید نیست».
این شرکت اما با گذشت دو ماه گویا به نتیجه دیگری رسیده است؛ نتیجه‌ای که اتفاقا مطابق با نظرات وزیر نفت و دولتمردان است! شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران در سوم اردیبهشت امسال دست به صدور اطلاعیه‌ای زد تا از مواضع پیشین خود درباره کیفیت مناسب بنزین تولید داخل و توانایی و خودکفایی ملی در این حوزه عقب‌نشینی کند: «... کیفیت بنزین پالایشگاه‌های استفاده کننده از این محصولات بسیار افت کرده و مقدار بنزن آن به بیش از ٣ درصد و مقدار آروماتیک به بیش از 4٠ درصد افزایش یافته در حالی که میزان بنزن و آروماتیک طبق استاندارد یورو 4 به ترتیب حداکثر ١ درصد و ٣5 درصد است. بالا بودن این عوامل نسبت به استاندارد، آثار سوء مضاعفی را بر محیط‌زیست داشته و دارد.»
در ادامه این اطلاعیه مهر تاییدی بر کیفیت بنزین وارداتی زده شده است: «در حال حاضر قسمت اعظم بنزین سوپر وارداتی از جنوب کشور دارای مشخصات آروماتیک ٣٩ درصد، بنزن 9/1 درصد و دارای اکتان ٩5 است که چنانچه ملاحظه می‌شود این محصول در قیاس با ریفرمیت‌های دریافتی از پتروشیمی‌ها در شرایط مطلوب‌تری قرار دارد.»
صدور این اطلاعیه کاملا در تضاد با موضع‌گیری این شرکت در بهمن‌ماه سال گذشته است و حتی با اظهارات یکی از مقامات وزارت نفت در 3 اسفندماه 1392 نیز مغایرت دارد؛ جایی که محمدحسین اردشیری، مدیرکل بهداشت ایمنی و محیط‌زیست وزارت نفت اعلام کرد: «منابع معتبر تاکنون هیچ استدلال فنی مبنی بر ایجاد آلودگی بنزین تولیدی در واحدهای پتروشیمی ارائه نکرده‌اند؛ این در حالی است که این فرآورده در آزمایشگاه‌های صنعت نفت آزمون شده است.»
البته وارد شدن فشارهای سیاسی و خارج از حوزه کار‌شناسی و تخصصی، نتیجه‌ای جز همین تناقض‌ها و تضاد‌ها ندارد و یک شرکت که همواره در مسیر اظهارات مستند و منطبق بر آزمایش‌های علمی و حرفه‌ای بوده، ناگهان وارد مسیری می‌شود که سنخیت و تطابقی با مسیری که تا دو ماه قبل در آن قرار داشته است، ندارد.
این روز‌ها اتفاقات خوبی در حوزه نفت شاهد نیستیم. زبان و دهان کار‌شناسان بسته می‌شود و آن‌ها به بهانه‌های واهی و فقط به جرم اینکه «واقعیت‌ها را درباره توان و دانش داخلی و بومی کشور» بیان می‌کنند توبیخ و «ممنوع‌المصاحبه» می‌شوند! اوایل اسفندماه 1392 بود که یکی از کار‌شناسان و مدیران زیرمجموعه وزارت نفت در گفت‌وگو با «وطن امروز» همه اظهارات درباره عدم‌کیفیت بنزین داخلی را شایعه و غیرکار‌شناسی خواند. سیدعلی سیدمؤمنی، رئیس مهندسی فرآورده‌های نفتی این شرکت گفته بود: «ما همه فرآورده‌های تولیدی پالایشگاه‌ها را در آزمایشگاه‌های کامل و مجهزی که در اختیار داریم مورد آزمایش قرار می‌دهیم، همچنین فرآورده‌های وارداتی را نیز کنترل می‌کنیم تا استانداردهای لازم را داشته باشند... مشخصات فرآورده‌ها از قبل براساس مجموعه‌ای از استانداردهای بین‌المللی نوشته شده است. چیزی نیست که ما مبدع یا مدعی آن باشیم بنابراین دیگر نیازی نیست سازمانی بیاید و بگوید مطابق استاندارد هست یا نه. نمی‌خواهم به خانم ابتکار جسارت کرده باشم اما متاسفانه نظرات کار‌شناسی توسط افراد ذی‌صلاح و کار‌شناس ابراز نمی‌شود. صلاحیت اظهارنظر در این باره با کار‌شناسان مسائل نفتی است». این اما آخرین مصاحبه و اظهارنظر سیدمؤمنی بود و وی پس از این اظهارات در «کمای رسانه‌ای» فرورفت. یوسف رشیدی، سرپرست مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم سازمان تحت امر معصومه ابتکار نیز چندی قبل در گفت‌وگو با «وطن امروز» اظهاراتی داشت که در نهایت منجر به زیر سوال رفتن ادعای مقام ارشد وی مبنی بر بحرانی بودن وضعیت بنزین شد: «من صادقانه می‌گویم حرکت ما در بخش نفت رو به جلو است. الان هم خیلی وضعیت حاد و بحرانی نداریم. در تهران که اصلا بحرانی نیست».
حضور رشیدی هم پس از این مصاحبه در رسانه‌ها کمرنگ شد و این اتفاقات، مخاطبان رسانه را به نتیجه‌ای جز تلاش سیاسیون برای خاموش کردن صدای کار‌شناسان نمی‌رساند.
افکار عمومی هنوز پاسخ این سوال را نگرفته است که «اگر بنزین تولید داخل غیراستاندارد است، چرا وزیر نفت از شهریور تا بهمن 92 هیچ موضع‌گیری درباره آن نداشت؟» اتفاقا در همان فاصله زمانی، زیرمجموعه‌های آقای وزیر بار‌ها با صدور اطلاعیه یا مصاحبه بر کیفیت و استاندارد بنزین داخلی مهر تایید زده بودند. و این سوال و ابهام نیز هنوز بی‌پاسخ مانده است که: «چرا بلافاصله با زیر سوال رفتن اظهارات معصومه ابتکار درباره کیفیت نامناسب بنزین تولید داخل، وزارت نفت دگرگون شد و آن‌ها مواضعی مشابه مواضع ابتکار اتخاذ کردند؟ آیا دفاع از ابتکار می‌تواند به قیمت خودزنی و زیر سوال بردن توان و دانش وزارت نفت تمام شود؟»
چند وقتی است افرادی در وزارت نفت، کبریت به دست گرفته و در وزارتخانه‌ای که سراسر آن مملو از واژه‌ها و عبارات نفتی و قابل اشتعال است، بخشی از این مجموعه را به آتش می‌کشند یا تهدید به آتش زدن می‌کنند و ما که بازی دوران کودکیمان و پیام آموزشی‌اش را خوب به یاد داریم، اکنون نمی‌دانیم سزای چه کسی «سبیل آتشین» است!
منبع: وطن امروز
ارسال نظرات