به گزارش گروه فضای مجازی« خبرگزاری دانشجو»، علی دایی در اواخر دوران بازیگری‌اش و تقریبا وقتی رقیبی برای بازوبند کاپیتانی نداشت بارها به باندبازی در تیم ملی متهم شد و مقاله‌های زیادی در مورد دیکتاتوری او در تیم ملی نوشته شد. اتهامات دایی البته یکی، دو تا نبود. آن زمان هر توپی که توسط دیگران خراب می‌شد داد و بیداد دایی را در پی داشت. بازیکنان تاثیرگذار این موضوع را تاب نیاورده و همیشه به خاطر بحث با دایی به نیمکت دوخته می‌شدند. وحید هاشمیان هم به خاطر شیوه بازی مشابه‌اش با دایی به تیم ملی دعوت نمی‌شد تا اینکه برانکو مجبور شد برای صعود به جام جهانی قید خواسته دایی را بزند و هلی‌کوپتر را به ایران بیاورد. هاشمیان هم با گل‌های حساسش ایران را راهی جام جهانی کرد. اما او به خاطر علی دایی هیچ‌گاه جایگاه ثابتی در تیم ملی نداشت. خط خوردن ایمان مبعلی از تیم ملی به خاطر تکل خشن روی پای دایی اوج بازیکن سالاری در آن زمان بود. البته دایی در کسوت مربی یکبار مبعلی را به تیم ملی دعوت کرد اما در همان اردوی اول او را خط زد و دیگر خبری از این بازیکن نشد. حتی بازیکنانی مانند رضا عنایتی و فرهاد مجیدی نیز در جمع‌های دوستانه، خود را قربانی باند دایی در تیم ملی می‌دانستد. دایی از همه سو متهم می‌شد تا اینکه در سال آخر بازی‌اش همه را متهم کرد. او مدعی بود باندی در تیم ملی تشکیل شده که در چشمان او نگاه می‌کنند و به او پاس نمی‌دهند. دایی حالا قربانی کارهای سال‌های قبلش شده بود. دیگر همه می‌دانستند منظور دایی مثلث مهدوی‌کیا، کریمی و نکونام است. که البته در این بین کریمی بعدها با نکونام هم مشکل پیدا کرد.
حالا پس از گذشت چند سال بازیکنی مانند دایی رشد کرده است. جواد نکونام بازیکنی است که راه دایی را ادامه می‌دهد. چه هم تیمی و چه بازیکنان تیم رقیب از دست او در امان نیستند. همان‌طور که اشاره شد او ابتدا با کریمی به مشکل برخورد. کریمی کاپیتان محبوب هواداران بود اما به قول رحمتی یک بازیکن که خوب اسپانیایی حرف می‌زند با سرمربی رابطه بهتری داشت. نکونام با اکثر سیاسیون دست بیعت داد؛ به‌خصوص با محمود احمدی‌نژاد که تصاویر بگو و بخندهایشان در اندک زمانی فضای مجازی را به تصرف خود در آورد. به این ترتیب جواد حالا جای دایی را گرفته بود و می‌توانست برای تیم ملی بازیکن انتخاب کند. سیدمهدی رحمتی از دیگر قربانیان اختلاف با نکونام بود. دروازه‌بان ثابت تیم ملی که آن روزها نقش بسزایی در نتایج تیم ملی داشت به خاطر مشکلش با نکونام به تیم ملی دعوت نشد و حتی پس از عذرخواهی تکذیب شده‌اش از کی‌روش نتوانست جایی در تیم ملی داشته باشد. پیام صادقیان اما وضعیتی مشابه به ایمان مبعلی دارد. تکل خشن او روی پای نکونام یادآور تکل ایمان مبعلی بود و بلافاصله بعد از اتمام دربی، همه از صادقیان در خصوص این تکل و احتمال از دست رفتن تیم ملی سوال کردند که پیام آن روز گفته بود: آقا جواد بچه نیست که به خاطر یک تکل کینه به دل بگیرد.
اما این بازیکن به دل گرفت و حالا جوان خوش تکنیک و البته عصبی فوتبال ایران از تیم ملی و جام جهانی دور و دورتر می‌شود. نکونام باید منتظر روزی باشد که بازیکنان دیگر در چشم او نگاه کنند و به او پاس ندهند... یعنی سرنوشتی مشابه آنچه دایی دچارش شد.
منبع: بانک ورزش
ارسال نظرات