به گزارش گروه فضای مجازی« خبرگزاری دانشجو»، انتشار گفت‌وگوهای «وطن امروز» در هفته‌های اخیر با اشکان صادقی، حامد عزیزی و محمود قنبری (فعالان عرصه دوبلاژ ) با بازتاب‌های رسانه‌ای متعددی همراه بود. صادقی و عزیزی در این مجموعه گفت‌وگوها ادعا کردند انجمن گویندگان جوان با شبکه‌های ماهواره‌ای همکاری داشته است و بسیاری از سریال‌هایی که از شبکه‌های ماهواره‌ای در مقطع زمانی 88 تا 91 پخش شده، توسط این انجمن دوبله شده است. ادعاهای عزیزی و صادقی با جوابیه‌های انجمن گویندگان همراه بود که این جوابیه‌ها را نیز منتشر کردیم. همکاری با شبکه‌های ماهواره‌ای بخشی از آسیب‌شناسی دوبله در گفت‌وگوهای مورد اشاره منتشر شده است و هدف غایی این گفت‌وگوها نیست اما پس از ادعاهای صادقی و عزیزی و جوابیه‌های انجمن گویندگان جوان، روزنامه کیهان در تاریخ دوشنبه 2 تیرماه 1393 گزارشی را با تیتر «تهران چگونه به پایتخت دوبله شبکه‌های ماهواره‌ای تبدیل شد» منتشر کرد. گزارش کیهان به بازخوانی فعالیت‌های انجمن گویندگان جوان می‌پرداخت. در انتهای گزارش کیهان از افرادی نام برده شده بود که از انجمن گویندگان جوان جدا شده‌اند و تحت عنوان گروه دوبلاژ«آوای سورن» در زمینه دوبله انیمیشن به سیاق انجمن گویندگان جوان فعالیت می‌کنند. پس از انتشار گزارش کیهان، گروه یادشده برای مبرا شدن از اتهام همکاری با شبکه‌های ماهواره‌ای جوابیه‌ای را به کیهان ارسال کرد که در تاریخ دوشنبه 9 تیر 1393 منتشر شد. در جوابیه این گروه آمده است:
«1 - از آنجا که انجمن گویندگان جوان تهران توسط وزارت کار و امور اجتماعی به ثبت رسیده بود و نیز وزارت محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی و صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران نسبت به صدور مجوز و پخش آثار این گروه مبادرت می‌کردند، فعالیت هیچ‌یک از اعضای این مجموعه خارج از چارچوب قانونی و اصول تعریف شده در وزارت ارشاد و صدا و سیما نبوده است.
2- همان طور که در مطلب بالا اشاره شد، همه آثار دوبله شده در مجموعه گویندگان جوان به شکل علنی و در حضور افراد بسیاری که به استودیوها مراجعه می‌کردند صورت می‌گرفت. در زمان شروع ضبط آثار ماهواره‌ای از سوی رئیس این انجمن اعلام شد این آثار برای پخش در شبکه نمایش خانگی دوبله و صداگذاری می‌شوند. فلذا اعضای این مجموعه (که برخی از آنها نام‌شان در مطلب روزنامه کیهان درج شده) نسبت به صداگذاری این آثار مبادرت کردند. به دلیل تعدد استودیوهای دوبلاژ (10 استودیو) و نیز تعداد زیاد کارآموزان آن انجمن و در نهایت به دلیل فشار بیش از حد مدیریت آن مجموعه، سریال‌های زیادی به سرعت دوبله شد و در اختیار مدیریت انجمن قرار گرفت که همه این موارد در شرایطی اتفاق افتاد که هنوز پخش آنها از شبکه‌های ماهواره‌ای آغاز نشده بود.
3- پس از پخش این آثار از شبکه‌های ماهواره‌ای، زمانی که گویندگان متوجه این ترفند برای به کارگیری خود و به عبارتی سوءاستفاده از آنها برای صداگذاری آثار ماهواره‌ای شدند، رئیس این انجمن را مورد بازخواست قرار دادند که البته پاسخ، کمی شگفت‌انگیز بود و آن اینکه برای صداگذاری این آثار با دوستان صاحب‌منصب دولتی هماهنگی به عمل آمده است! به دلیل اینکه بسیاری از اعضای آن انجمن با علاقه فراوان به هنر دوبله و برای انجام فعالیت‌هایی در چارچوب قانون که مخاطب آن عموم مردم فهیم و اخلاق‌مدار ایران‌زمین هستند در آن انجمن حضور داشتند، لذا پس از چند ماه گفت‌وگو و کشمکش، بالاخره تا آبان‌ماه سال 1391 از این مجموعه خارج شدند و گروه دوبلاژ آوای‌سورن را پایه‌گذاری کردند. گفتنی است نام هیچ‌یک از اعضای گروه دوبلاژ آوای سورن (که در مطلب روزنامه کیهان آورده شده) در لیست دستگیرشدگان 21 آذر 1391 وجود ندارد و این خود گواهی بر صحت کلام نگارندگان است.
4-گروه دوبلاژ آوای سورن از ابتدای تشکیل تاکنون تنها با مؤسسات ویدئورسانه و شبکه‌های تلویزیونی (اعم از شبکه‌های پویا، آموزش، نسیم و افق) همکاری کرده و هیچ‌گونه فعالیتی با شبکه‌های ماهواره‌ای به شکل مستقیم و غیرمستقیم نداشته است و تنها راه موفقیت خود را گام برداشتن در مسیر آرمان‌های نظام جمهوری اسلامی ایران و خدمت به مردم شریف ایران برای تولید سرگرمی‌های سالم می‌داند و لذا این گروه خود را قربانی سوءاستفاده رئیس انجمن گویندگان جوان تهران می‌داند که تا امروز، گریبان اعضای این گروه را گرفته است.
در بازخوانی این جوابیه چند نکته حائز اهمیت است. گروه دوبلاژ آوای سورن در جوابیه خود به روزنامه کیهان مدعی شده است برخی از آنان و سایر اعضای انجمن گویندگان جوان مورد سوءاستفاده قرار گرفته‌اند و مطلع نبوده‌اند که سریال‌هایی که در انجمن گویندگان جوان دوبله می‌شوند متعلق به شبکه‌های ماهواره‌ای است. این در حالی است که بخش اعظمی از سریال‌هایی که توسط این انجمن طی سال‌های 78 تا 88 دوبله شده‌اند حاوی موارد غیراخلاقی فراوانی بوده‌اند که به هیچ عنوان با استانداردهای توزیع در شبکه نمایش خانگی همخوانی ندارد و پخش چنین آثاری با مضامین مورد اشاره در شبکه نمایش خانگی عملا غیر‌ممکن است. حال با در نظر گرفتن بند سوم جوابیه گروه سورن سؤال دیگری را مطرح می‌کنیم. عمده سریال‌های ماهواره‌ای در انجمن مورد اشاره (با استناد به گفت‌وگوی عزیزی و صادقی) در مقطع زمانی 1387 تا تابستان 1388 دوبله شده و از شبکه‌های ماهواره‌ای پخش شده‌اند. به استناد جوابیه سورن که این سریال‌ها در 10 استودیو دوبله می‌شدند و با در نظر گرفتن حجم فراوان کاراکترهای سریال‌های پخش شده، افراد بسیار زیادی در دوبله‌های ماهواره‌ای مشارکت داشته‌اند، سؤال اساسی این است چرا تا قبل از 21 آذر 1391 که وزارت اطلاعات اقدام به دستگیری گسترده «گویندگان غیرقانونی» کرد، افراد مطلع در مقطع زمانی مورد اشاره موارد تخلف این انجمن را به مراجع قانونی گزارش ندادند؟
هدف چیز دیگری است!
اما هدف از تحلیل گزارش‌ها و گفت‌وگوهایی که اخیرا در روزنامه «وطن امروز» منتشر می‌شود صرفا افشای یک جریان خاص یا همکاری با شبکه‌های ماهواره‌ای توسط گروه‌های غیرکارشناس نیست بلکه آنچه مدنظر است رشد قارچی و سینوسی گروه‌هایی است که به صورت غیرقانونی در حوزه دوبله فعالیت می‌کنند و مشخص نیست کدام نهاد متولی به آنان اجازه فعالیت می‌دهد. یعنی گروه و گروه‌های یادشده‌ای که مدعی فعالیت قانونی هستند از اصلی‌ترین نهاد نظارتی، همچون وزارت ارشاد (سازمان سینمایی) اجازه فعالیت ندارند. عدم نظارت ارشاد (سازمان سینمایی) موجب می‌شود این فعالیت‌ها گسترش یابد و بدین جهت است که گروه‌های غیرقانونی در تهران، مشهد، کیش و... افزایش یافته‌اند. حتی اگر با رسانه‌های مجاز نیز در مواردی همکاری کنند گروه‌هایی از این دست ماهیتی غیرقانونی دارند چرا که مجوزهای لازم را اخذ نکرده‌اند.
نگارنده طی سال‌های 1383 تا 1385 به مسؤولان فرهنگی طی مقالات مختلفی هشدار دادم امور دوبلاژ صرفا باید یک متولی داشته باشد و لاغیر. امروز همان ادعا را دوباره تکرار می‌کنم. مسؤولان و مدیران فرهنگی بویژه در رسانه ملی نباید به گروه‌هایی که ریشه قانونی، صنفی و سندیکایی ندارند اجازه رشد و فعالیت دهند و با آنان همکاری کنند. به موازات آن سازمان سینمایی مکلف و موظف است به حوزه دوبلاژ به صورت جدی ورود و از فعالیت گروه‌های غیرمجاز جلوگیری کرده و موسسات وابسته خصوصی در شبکه نمایش خانگی را موظف کند با گروه‌های غیرقانونی همکاری نکنند و برای بهره‌بردن از خدمات دوبله به «انجمن گویندگان و سرپرستان گفتار فیلم» و اعضای آن مراجعه کنند. از همین رو می‌طلبد برای خشکاندن ریشه گروه‌های غیرقانونی که خاستگاه آنان از یک جریان غیرکارشناسی به نام انجمن گویندگان جوان است، ارشاد و متعاقبا سازمان سینمایی اقدام به راه‌حل‌های سلبی همچون ممانعت از انجام فعالیت کنند. متاسفانه با تغییر چارت معاونت سینمایی به سازمان سینمایی در سال‌های گذشته روند نظارتی بر امور دوبلاژ از یک زیرمجموعه اداری مشخص و مدون به یک کرسی نه‌چندان با اهمیت تقلیل یافت و سازمان سینمایی برای محصولاتی که در شبکه نمایش خانگی، مجوز می‌دهد اهمیت چندانی قائل نیست که توسط کدام گروه یا انجمن دوبله شده باشد و حتی بر بسیاری از دوبله‌های انیمیشن که به صورت نازلی انجام می‌شود نظارت نمی‌کند. رسانه‌ای همچون تلویزیون و شبکه‌های مختلف سیما نباید با اصناف غیرقانونی و ثبت نشده همکاری کنند. چرا در حوزه دوبله انیمیشن اصرار وجود دارد گروه‌هایی که رقص، آهنگ و آوازهای انیمیشن را همچنان با مدل لس‌آنجلسی به سبک و سیاق انجمن گویندگان جوان دوبله می‌کنند، فعالیت کنند؟
گروه‌های غیر مجاز و غیر سندیکایی با دوبله‌های سخیف اخلاق لمپنیزه شده و الفاظ کاملا رکیک را به انضمام فرهنگ لس‌آنجلسی تحت لوای دوبلاژ وارد فرهنگ عمومی کودکان و نوجوانان می کنند. آیا مدیران متولی دامنه وسیع این خسران را درک نمی‌کنند؟
فرض می‌کنیم که این گروه‌ها هم‌اکنون با شبکه‌های ماهواره‌ای همکاری نمی‌کنند و گذشته مخدوش مورد اشاره را نیز نادیده می‌گیریم اما چرا این فرصت در اختیار آنان قرار می‌گیرد که با هر سبک و سیاق و شیوه‌ای آثار مهم انیمیشن را دوبله کنند؟ آیا صدمه دیدن فرهنگ عمومی کودکان و نوجوانان از طریق دوبله‌های غیرکارشناسانه گروه‌های مورد اشاره برای مدیران سازمان سینمایی و مدیران رسانه ملی مهم نیست؟
ضمن اینکه دولت، وزارت ارشاد و در راس آن سازمان سینمایی و مدیران سیما به عنوان نهاد‌های نظارتی و پشتیبان اگر مدعی حمایت از هنرمندان هستند می‌دانند با اعطای اجازه فعالیت به گروه‌هایی که ثبت صنفی و قانونی نشده‌اند موجب می‌شوند سندیکای قانونی و قدیمی دوبلاژ به عنوان صنفی که بیش از 70 سال سابقه فعالیت دارد امکان فعالیت در استودیوهای دوبلاژ شبکه نمایش خانگی را نداشته باشد! صنفی که پس از سال‌ها فعالیت مردم به آنان اطمینان دارند و می‌دانند برای انجام دوبله بهتر و با کیفیت‌تر هیچگاه دست به دامان فرهنگ لس‌آنجلسی نمی‌شوند. پس اگر هنرمند از منظر سازمان سینمایی صرفا سینماگران نیستند باید با نظارت کاملا قانونی از فعالیت‌های گروه‌های غیرقانونی جلوگیری به عمل آورد تا حیات و چرخه دوبله به حالت طبیعی خود بازگردد.
منبع: وطن امروز
ارسال نظرات