تغذیه در رمضان – 14
به گزارش خبرنگار اجتماعی «خبرگزاری دانشجو»، تغذیه در طول ماه رمضان از اهمیت زیادی برخوردار است، بنابراین خورد و خوراک در افطار و سحری باید تابع نظم و قاعده باشد تا بتوان از فواید جسمانی روزه‌داری بهره برد.
از آن جایی که بدن ما در زمان افطار در حالت استراحت کامل است، بنابراین هنگام افطار باید از موادغذایی استفاده شود که به دستگاه گوارش فشار وارد نیاید، به همین دلیل توصیه می شود که در زمان افطار روزه خود را با چند عدد خرما همراه با یک استکان چای یا شیر ولرم باز کنید تا کاهش قند خون جبران شود و بین افطاری و شام خود نیز فاصله ای در نظر بگیرید.
توصیه می شود که شام را با غذاهای سبک، کم قند و فیبردار مثل سوپ و سبزیجات یا سالاد که فشار چندانی به معده وارد نمی کنند شروع کرده و سپس به سراغ شام اصلی بروید؛ چرا که مصرف بیش از حد مواد غذایی شیرین و پرچرب هنگام افطار منجر به تشنگی می شود و مصرف نوشیدنی های زیاد، بویژه مایعات خنک با رقیق کردن اسید و آنزیم های دستگاه گوارش سبب اختلال در هضم و جذب موادغذایی می شود و این مسأله پیامدهای مهمی چون درد شکم و نفخ پیش می آورد.
در افطار باید مقدار غذا را تدریجاً اضافه کنیم و از رقیق شروع کرده و به غلیظ برسیم؛ ھمچنین باید غذا را به خوبی و آھستگی بجویم.
بلافاصله بعد از افطار، نباید از زولبیا و بامیه و قند و شیرینی استفاده کرد، چون قند اضافی به چربی تبدیل شده و باعث افزایش وزن و چاقی می شود.
ھر روز بعد از افطار 3-2 عدد میوه مصرف کنید؛ چرا که مصرف نکردن آب کافی، سبزیجات و سالاد یبوست را به دنبال دارد.
مشاهده می شود برخی از افراد بعد از یک ماه روزه گرفتن، چاق می شوند؛ پرخوری در وعده سحر و بویژه افطار و افراط در مصرف مواد چرب، غذاهای سرخ کرده و مواد شیرین مانند زولبیا و بامیه، چاقی را به دنبال دارد، در مجموع انباشتن معده از انواع غذاها در وعده افطار اشتباه است.
ارسال نظرات