پایان دوران سرپرستی‌های چند ساله در فدراسیون‌های ورزشی/ "تیراندازی با کمان"؛ نقطه‌ مبهم کارنامه وزارت ورزش

گروه ورزشی «خبرگزاری دانشجو»؛ با آغاز به کار دولت یازدهم و انتخاب سلطانی فر به عنوان سرپرست وزارت ورزش و جوانان،  برگزاری مجامع انتخابی در فدراسیون های ورزشی که بعضا مدت ها با سرپرست اداره می شدند یا مدت ها از پایان دوره ریاست آنها گذشته بود در دستور کار قرار گرفت.

این برنامه در حالی در دستور کار سجادی، معاون ورزش قهرمانی وزارت ورزش و جوانان قرار گرفت که برخی از این فدراسیون ها که بعضا از رشته های پرمدال و پرطرفدار بودند، بیش از 2 سال به عنوان سرپرست و بدون برنامه ریزی و صرفا با سلایق شخصی اداره می شدند.

با وجود اینکه انتخاب وزیر ورزش در دولت یازدهم تقریبا 3 ماه به طول انجامید و 4 گزینه برای کسب رای اعتماد راهی مجلس شدند اما برگزاری مجامع فدراسیون ها بلافاصله آغاز شد و تاخیر درانتخاب وزیر ورزش روند انجام این کار را کند نکرد.

فدراسیون شنا نخستین فدراسیونی بود که تکلیفش مشخص شد و محسن رضوانی ، سرپرست فدراسیون شنا، شیرجه و واترپلو با کسب 33 رای از 34 رای ماخوذه به عنوان رئیس این فدراسیون برگزیده شد. مسئولین وزارت ورزش در نخستین گام ترجیح دادند تا برگزاری مجامع انتخابت را دور از چشم خبرنگاران برگزار کنند تا حاشیه ای دامن وزارت ورزش را نگیرد اما با اعتراض خبرنگاران در ادامه راه برگزاری مجامعه انتخاباتی با حضور اصحاب رسانه صورت گرفت.

بلافاصله پس از شنا نوبت به فدراسیون چوگان رسید که بعد از مدت ها اداره با سرپرست بالاخره رئیس خود را بشناسد؛ در این مجمع حمزه ایلخانی با کسب 15 رای از 15 رای ماخوذه به عنوان رئیس فدراسیون چوگان ایران انتخاب شد.تکلیف فدراسیون سه گانه نیز در مجمع انتخاباتی مشخص شد و سردار صبور که پیش از این سرپرست این فدراسیون بود بر صندلی ریاست نشست.

مجمع فدراسیون کوهنوردی که با سرپرستی شعاعی اداره می شد نیز برگزار شد و در پایان زارع با کسب29 رای به عنوان رئیس فدراسیون کوه‌نوردی انتخاب شد.

بعد از آن نوبت به فدراسیون هاکی رسید که دوره ریاست آن به پایان رسیده بود. در پایان این مجمع که البته حاشیه های زیادی در خصوص بازنشسته بودن شفیع و مجوز وی از هیات دولت وجود داشت، بهرام شفیع بار دیگر به عنوان رئیس این فدراسیون انتخاب و سکان هدایت آن را در دست گرفت.

البته بسیاری معتقد بودند که شفیع در روز برگزاری مجمع هنوز مجوز خود را نگرفته بوده و البته این موضوع تا حدودی عملکرد وزارت ورزش را رد قانون مداری زیر سوال برد اما بالاخره با وقفه ای چند ماه این مجوز صادر شد تا شفیع با مجوز دولت بتواند به عنوان بازنشسته بازهم سکان دار فدراسیون هاکی باشد.

فدراسیون نابینایان و پهلوانی و زورخانه ای نیز پس از مدت ها اداره با سرپرست بالاخره رئیس جدید خود را شناختند و به ترتیب مظلومی و طلوع کیان برای حضور 4 ساله در راس این فدراسیون ها انتخاب شدند.

پس از نوبت به انتخابات فدراسیون تکواندو رسید. این مجمع نیز با حواشی زیادی همراه بود و نامه سازمان بازرسی مبنی بر عدم اجازه حضور نمایندگان شورای شهر در انتخابات فدراسیون های ورزشی باعث اعتراض هادی ساعی، یکی از کاندیداها و عضو شورای شهر شد و در نتیجه برگزاری این مجمع یک بار به تعویق افتاد و وزارت ورزش این فرصت را به ساعی داد تا مجوز های لازم برای حضور در این مجمع را کسب کند.

با وجود رایزنی های ساعی وزارت ورزش وسازمان بازرسی بر اجرای قانون تاکید کردند و تنها راه وی برای حضور در مجمع فدراسیون تکواندو را استعفا از شورای شهر عنوان کردند که در نهایت ساعی حاضر به قبول این شرایط نشد و در نهایت این مجمع بر اساس آنچه سازمان بازرسی تایین کرده بود، برگزار شد و پولادگر برای 4 سال دیگر به عنوان رئیس این فدراسیون انتخاب شد.
بعد از فدراسیون تکواندو نوبت به فداسیون کشتی رسید که 18 ماه بود با سرپست اداره می شد و البته اوضاع مالی نامناسبی نیز داشت. در این مجمع نیز رسول خادم از سوی اعضای مجمع انتخاب شد.

البته عباس جدیدی یکی دیگر از اعضای شورای شهر تهران نیز برای حضور در این انتخابت ثبت نام کرده بود اما وی نیز در پی نامه سازمان بازرسی مجبور به کناره گیری از انتخابات این فداسیون شد.

فردین ضیایی نیز در انتخابات فدراسیون کبدی با 19 رای انتخاب شد، رضا حیدری با 19 رای به عنوان رئیس جدید این فدراسیون کونگ فو انتخاب شد و ناصر پورعلی فرد با کسب 21 رأی از 37 رأی نیز رئیس فدراسیون پروش اندام شد.

سکان هدایت فدراسیون جانبازان و معلولان هم بار دیگر به دست خسروی وفا افتاد و حمیدرضا مهرعلی موفق شد با کسب ۳۶ رای از ۳۷ رای ماخوذه به مدت ۴ سال رئیس فدراسیون موتورسواری و اتومبیلرانی شود.

در ادامه نوبت به مجمع فداسیون قایقرانی رسید که انتخابات این فداسیون هم به دور از حواشی نبود. مجمع انتخابات فدراسیون قایقرانی در حالی برگزار شد که دنیا مالی، عضو شورای شهر تهران استعفای خود را به مسجد جامعی، رئیس وقت شورای شهر تهران تقدیم کرد و با کسب رای از اعضای مجمع فدراسیون قایقرانی به عنوان رئیس این فدراسیون انتخاب شد اما به دلیل عدم پذیرش استعفای وی از سوی شورای شهر ، مجوز ریاست وی از سوی وزارت ورزش صادر نشد و در نتیجه دنیامالی از ریاست این فدراسیون استعفا داد تا قایقرانی بار دیگر سرپرست را بالای سر خود ببیند. به این ترتبیب تا پایان سال 92، 15 مجمع انتخاباتی برگزار شد و که 11 فدراسیون ان با سرپرست اداره می شد.

با آغاز سال 93 نیز دور جدید مجامع انتخاباتی اغاز شد و و به ترتیب ناطق نوری برای فداسیون بوکس؛ باقرزاده برای فدراسیون شمیربازی ، مسعود خلیلی برای فدراسیون سوارکاری ، پوریا برای فدراسیون بدمینتون و امینی برای فدراسیون قایقرانی انتخاب شدند.

به این ترتیب فدراسیون های زیادی سر و سامان یافتند تا در آستانه بازی های آسیایی کسانی سکان دار ورزش باشند که به عنوان رئیس فدراسیون پاسخگوی عملکرد ورزشکارانشان باشند.

البته در این میان انتخابات کمیته ملی المپیک نیز برگزار شد و محمدعلی شجاعی، رئیس فدراسیون تیراندازی با کمان به عنوان خزانه دار کمیته ملی المپیک انتخاب شد. بر اساس نامه سازمان بازرسی کل کشور خزانه داری شغل محسوب شده و و ی باید بالافاصله از سمت خود در فدراسیون تیراندازی با کمان استعفا می داد اما با گذشت بیش از 8 ماه از حضور وی در کمیته هنوز خبری از از برگزاری مجمع این فدراسیون نیست و ظاهرا وزارت ورزش در این مورد خاص تمایلی به قانون مداری نداشت.

مسئولین این وزارتخانه اعلام کردند که "با توجه به نزدیکی به بازی های آسیایی و شانس مدال آوری تیراندازی با کمان در این رقابت ها ترجیح دادیم تا پس از پایان بازی های آسیایی تغییراتی در ساختار این فدراسیون صورت نگیرد" اما سوال اینجاست که مگر فدراسیون های کشتی، بوکس، شمشیربازی، قایقرانی و تکواندو راهی بازی های آسیایی نیستند و مگر این فدراسیون ها شانس مدال آوری ندارد؟