به گزارش گروه فضای مجازی« خبرگزاری دانشجو»، دنیای ارتباطات امروز با همه گیر شدن امکانات فضای مجازی مفهموم مکان را کمرنگ کرده است و اینترنت، برتری تاثیرگذاری خود را در جامعه نشان داده به طوری که گروهی در آن سر دنیا به راحتی می توانند برای فرهنگ افرادی که در تسلط مکانی شان نیستند برنامه ریزی کنند و در نهایت با هدایت و کنترل از راه دور و بدون تبلیغات مستقیم در فکر و فرهنگ دیگران نفوذ کنند. به جرات می توان گفت، مرکز ثقل این تاثیر روی نسل جوان در حال رشد، یعنی جوانان و نوجوانان است که هم میتواند فرصت باشد هم تهدید؛ این پدیده ی تناقض آلود ممکن است تحول مثبت ایجاد کند یا مسموم‌ترین و آسیب زا ترین فضای فرهنگی و تربیتی را نیز در درون خود داشته باشد.
نوجوانان و خطر هرج و مرج فرهنگی - اخلاقی در اینترنت
باید توجه داشت که در حال حاضر بیش از ۱۲ میلیون نوجوان زیر ۱۸ سال در ایران از این دنیای مجازی استفاده می‌کنند و به دلیل استفاده راحت از اینترنت و اپلیکیشن های رایگان جذاب و همچنین پایین آمدن قیمت گوشی های اندروید، همه این افراد در معرض آسیب‌های جدی ناشی از این هرج و مرج فرهنگی - اخلاقی در اینترنت قرار گرفته اند و خانواده‌ها نیز با تصور اینکه دولت و مسئولین فرهنگی و آموزشی، در اجرای وظایف قانونی خود متعهد هستند و وجود محیط مساعد برای رشد فضایل اخلاقی نسل جوان از دغدغه های آنان است، فرزندانشان را در این فضای بدون بزرگتر تنها می‌گذارند، غافل از اینکه دسترسی فرزندانشان به این امکانات هیچ تفاوتی با دسترسی خودشان ندارد و قبل از بلوغ فکری فرزندانشان وارد فضای آسیب زای تربیتی می شوند .
متاسفانه با توجه به پژوهش های انجام شده بخش عمده‌‌ای از پدر و مادران از خطرهائی که فرزندان شان در اینترنت با آن مواجه‌اند، اظهار بی اطلاعی می‌کنند.
کارشناسان علوم اجتماعی به پدر و مادرها هشدار می دهند که نباید نظارت بر فرزندان خود را حین حضور در فضای مجازی نادیده بگیرند.
انواع قوانین محافظت از کودکان در فضای مجازی
باید خاطر نشان کرد، بر اساس بند یک اصل سوم قانون اساسی از وظایف قانونی دولت است که محیط مساعد برای رشد فضایل اخلاقی بر اساس ایمان و تقوی و مبارزه با کلیه مظاهر فساد و تباهی ایجاد کند و نه تنها در ایران بلکه همه کشورها به طور متفق القول بر عدم دسترسی کودکان به سایت های غیر اخلاقی تاکید داشته و برنامه ریزی برای فضای مساعد تربیت از موضوعات با اهمیت در جهان است.
از آنجا که نمی توان مانع از بارگذاری مطالب خلاف عرف و اخلاق در فضای اینترنت شد و هر کسی قادر به چنین کاری است، تدوین گران ضوابط و قوانین این شبکه جهانی سعی می کنند با ایجاد فیلترهایی دسترسی به تارنماهای نامناسب را بویژه برای کودکان محدود و یا مسدود کنند.
همه کشورها بر عدم دسترسی کودکان به سایت های غیر اخلاقی تاکید داشته و به شیوه های سخت افزاری و نرم افزاری مختلفی برای پیشگیری از دسترسی کودکان به این تارنماها متوسل می شوند.
از سوی دیگر فیلترینگ اینترنت در بسیاری از کشورها صورت می گیرد و تقریبا تعداد کشورهایی که اینترنت بدون فیلتر عرضه می کنند بسیار انگشت شمار است. این فیلتر سازی در زمینه های سیاسی، اجتماعی، امنیتی و ابزارهای اینترنتی و به صورت گزینشی یا سراسری صورت می گیرد.
جالب است بدانید آمریکایی ها تلاش کردند با تصویب قوانین مختلف از جمله قانون نزاکت ارتباطات Communications Decencey Act دسترسی کودکانشان را به اینترنت محدود کنند و لایحه محافظت کودکان از اینترنت (CIPA) نیز یکی دیگر از مجموعه قوانینی است که کنگره آمریکا برای جلوگیری از دسترسی کودکان به محتوای غیر اخلاقی تصویب کرده است.
کنگره این قانون را برای مسدود کردن محتوای اینترنتی غیر اخلاقی تصویب و شرکت های عرضه کننده اینترنت را ملزم کرد با ارائه نرم افزارهایی، اینترنت را در مبدا شرکت های ISP و یا در مقصد – رایانه های کاربران عادی – فیلتر کنند.
این نرم افزارها می توانند با یافتن کلمات خاصی در یک آدرس اینترنتی دسترسی به آن سایت را مسدود کنند یا حتی در نمونه های پیشرفته تر، محتوای تارنماها را نیز برای یافتن کلید واژه ها و تصاویر تعیین شده بررسی کنند.
بر اساس قانون محافظت کودکان از اینترنت مدارس و کتابخانه‌های عمومی موظف شدند تا براى انجام فعالیت‌هاى اینترنتى، فیلترهاى مربوط به سایت های غیراخلاقی، گپ اینترنتی (chat) و شبکه های اجتماعی و انجمن‌های گفت‌وگو را بر روی رایانه های
خودنصب کنند.
انگلیس هم نیز از جمله کشورهایی است که دسترسی به سایت های نژاد پرستی، تروریستی و غیر اخلاقی برای کودکان را مسدود
کرده است.
در این کشور سازمان غیردولتی و غیرانتفاعی "بنیاد نظارت بر اینترنت" فهرستی از وب سایت های غیراخلاقی را تهیه و بر اساس آن، دسترسی ۹۸ درصد از کاربران اینترنت را به این سایت ها مسدود می کند.
کره جنوبی هم شامل آن دسته از کشورهایی است که دسترسی جوانان را به سایت های غیر اخلاقی مسدود کرده است.
این موضوع از آن جهت قابل تامل است که در زمینه های کنترل دسترسی کودکان و نوجوانان از این فضا در ایران تدابیری پیش بینی نشده است و با این وجود مدارس و نظام آموزشی برای تحقیقات علمی به تشویق دانش آموزان از استفاده اینترنت میپردازند و دانش آموز را وارد دنیای بدون نظارت بزرگترها می کنند.
پیوست فرهنگی، راهی برای کنترل آسیب های اینترنت
باید یادآور شد که دولت در اجرای وظایف قانونی در شورای عالی فضای مجازی و قانون اساسی با هدف ایجاد «محیط مساعد برای رشد فضایل اخلاقی بر اساس ایمان و تقوی و مبارزه با کلیه مظاهر فساد و تباهی»، موظف است که اینترنت را کنترل کند.
حالا با وجوداین موضوع مهم و تاثیرگذاری آن بر روی آینده سازان کشور شاهد عدم تشکیل جلسات شورای عالی فضای مجازی در این چند ماه اخییر هستیم. هرچند که در اساسنامه این شورا آمده که اگر رئیس جمهور نسبت به تشکیل جلسات اقدامی نکرد، روسای دو قوه دیگر می‌توانند درخواست تشکیل جلسه دهند که متاسفانه این امر تاکنون محقق نشده و با وجود تاکیدات رهبری نسبت به مسائل فرهنگی به نظر می رسد این موضوع مهم فرهنگی از چشم مسئولین دور افتاده است.
در جلسات گذشته شورای عالی فضای مجازی ابتدا بر مسئله فراهم کردن شبکه ملی اطلاعات تاکید شد، اما امروز شاهدیم که بدون توجه به این موضوع دولت به دنبال افزایش پهنای باند است و وزارت ارتباطات در خصوص فعالیت نسل سوم اپراتور تلفن های همراه مجوز داده است.
باید توجه داشت که در کنار توسعه زیرساخت‌های فضای مجازی، پیوست‌های فرهنگی آن را هم درنظر بگیریم تا توانسته باشیم پیشگیری کنیم و نیاز به درمان در سال های آتی نداشته باشیم.
هرچند که با دیوار و فیلتر درمانی صورت نمی گیرد، اما تدابیر پیش گیرانه ایست که نوجوانان را بیمار نمی کند و جلوی بیماری های اجتماعی را می گیرد. انتظار می رود دولت به این مهم توجه ویژه ای داشته باشد و قبل از اینکه برای درمان برنامه ریزی کند اقدامات پیشگیرانه خود را آغاز کند.
منبع: ایران اسلامی
ارسال نظرات