به گزارش گروه بین الملل «خبرگزاری دانشجو»، مذاکره کننده هستهای پیشین کشورمان پیشنهاداتی 3 مرحله ای و متقابل برای حل و فصل موضوع هسته ای ایران ارائه کرد.
سید حسین موسویان طی یادداشتی در پایگاه خبری بی بی سی نوشت: در حالی که احتمال رسیدن به یک بسته جامع کم است، همچنان برای دو طرف امکان دارد درباره خطوط کلی یک توافق قبل از ضرب الاجل 24 نوامبر توافق کنند.
فعلا دو موضوع حساس در مذاکرات حل و فصل مسائل مربوط به ظرفیت غنی سازی از یک سو و زمانبندی و سرعت رفع تحریمه از سوی دیگر است.
با پیشرفت های قابل ملاحظه ای که در دورهای قبلی مذاکرات کسب شده است، در صورت حل و فصل این دو مورد موضوعات دیگر قابل حل و فصل است.
راههایی برای انجام این امر وجود دارد. باید مبنای کار از سوی ایران بر شفاف سازی و اقدامات اعتماد ساز و از سوی قدرتهای مقابل رفع تحریم ها اتخاذ شود. این کار با رویکرد مرحله به مرحله قابل انجام است.
و به محض امضای توافق ایران باید:
1. با اجرای موقت پروتکل الحاقی، که از سال 2007 از سوی ایران به حالت تعلیق در آمده، موافقت کند.
2. با اجرای موقت کد اصلاحی 3.1 پادمان، که از سال 2007 از سوی ایران به حالت تعلیق در آمده، موافقت کند.
3. به محدود کردن غنی سازی در حد 5 درصد که در نوامبر 2013 موافقت کرد ادامه دهد.
4. تبدیل ساست غنی سازی به سایت توسعه و تحقیق را آغاز کند.
5. تغییرات فنی در رآکتور اراک را برای کاهش تولید پلوتونیوم آغاز کند.
6. پرداختن به ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته ای ایران را با آژانس آغاز کند.
7. به عدم سوخت دهی به رآکتور اراک ادامه دهد.
8. کاهش ذخیره اورانیوم را به میزان نیازهای عملی آغاز کند.
9. ظرفیت غنی سازی را در حد فعلی 9400 دستگاه سانتریفوژ نگه دارد و 12 هزار سانتریفیوژ نصب شده دیگر را فعال نکند.
این اقدامات می تواند تضمین حداکثری درباره شفافیت سازی ایران را ارائه کند.
در مقابل قدرتهای جهانی باید همه تحریم های یک جانبه و چند جانبه را تعلیق کنند.
و طی یک دوره 6 ماهه ایران باید:
1. بازطراحی فنی راکتور اراک را تکمیل کند.
2. تبدیل فردو به سایت توسعه و تحقیق را تکمیل کند.
3. موضوع ابعاد احتمالی نظامی را با آژانس حل و فصل کند.
4. پروتکل الحاقی را در هیات وزرا تصویب و به مجلس ارائه کند.
در مقابل قدرتهای جهانی باید همه تحریمهای اعمال شده توسط اتحادیه اروپا و تحریم های اقتصادی شورای امنیت را لغو کنند و در عین حال تحریم های یک جانبه آمریکا همچنان تعلیق بماند.
و به عنوان بخش پایانی، باید قبل از اتمام دوره ریاست جمهوری باراک اوباما تکمیل شود.
در این مرحله ایران باید
1. پروتکل الحاقی را در مجلس تصویب کند.
2. کد اصلاحی 3.1 را در هیات وزرا تصویب کند.
3. به محدود ماندن سطح غنی سازی در دوره ای طولانی تر که با مذاکرات مورد توافق قرار می گیرد متعهد شود.
4. به عدم بازفرآوری سوخت مصرفی راکتور اراک در دوره زمانی که طی مذاکرات مورد توافق قرار می گیرد متعهد شود.
5. به محدود ماندن ذخیره اورانیوم در سطح نیاز عملی داخلی برای دوره زمانی که طی مذاکرات مورد توافق قرار می گیرد متعهد شود.
در مقابل آمریکا باید همه تحریمهای یک جانبه تعیلق شده را لغو کند و شورای امنیت نیز باید تحریم های مربوط به اشاعه را لغو کرده و پرونده هسته ای ایران را در سازمان ملل و آژانس بین المللی انرژی اتمی به حالت عادی برگرداند.
کشورهای 1+5 خواستار شفافیت حداکثری و اعتماد بر اینکه گریز هسته ای صورت نمی گیرد هستند. دو هدف اصلی ایران احترام به حقوقش در فن آوری صلح آمیز هسته ای-که شامل غنی سازی می شود- و لغو تحریمهای یک جانبه و چند جانبه مرتبط است.
این بسته پیشنهادی شامل اهداف کلیدی قدرتهای جهانی و ایران است که با یک زمانبندی واقعی و اقدامات دو جانبه متناسب ارائه شده است.