کشورهایی مانند آمریکا به جنگ یا دیپلماسی دست می زنند تا قدرت خود را حفظ کنند/آمریکا توانمندی های ایران را باید بشناسد و به آن احترام بگذارد والا مذاکرات نتیجه ای نخواهد داشت

به گزارش خبرنگار سیاست خارجی خبرگزاری دانشجو؛ "حسین دهشیار" در همایش دیپلماسی هسته ای که در تالار شهید بهشتی دانشگاه علامه طباطبایی در حال برگزاری است به اهمیت کشورهای قدرتمند در جهان اشاره کرد و گفت: این کشورها به خاطر توانمندی مهم هستند هر چه توانمندی بیشتر باشد گزینه پیش روی این کشورها نیز بیشتر است این کشورهای بزرگ هستند که هنجارها را می سازند و رژیم های بین المللی در چارچوب آنها و قراردادهای آنها معنا پیدا می کند کشورهای بزرگ از این قابلیت برخوردارند که اگر با شکست و ناامنی روبرو شوند اساس و هویت نظام هایشان خدشه دار نمی شود این کشورها زمان بیشتری دارند که به هدف خود برسند و گزینه های نظامی اقتصادی سیاسی و فرهنگی زیادی دارند.

وی آمریکا را نماد یکی از کشورهای بزرگ دانست و افزود: کشورهایی مانند آمریکا به جنگ یا دیپلماسی و یا هر دو متوسل می شوند تا قدرت خود را حفظ کنند.

استاد دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی در ادامه به بسترهای پیاده سازی دیپلماسی اشاره کرد و گفت: دو بستر برای پیاده سازی دیپلماسی وجود دارد دیپلماسی مبتنی بر رقابت و دیپلماسی مبتنی بر همکاری دیپلماسی مبتنی بر همکاری بدین معناست که دو طرف مذاکره کننده اهداف همسویی دارند و نتایج همسو را دنبال می کنند و هیچ کدام ادعای پیروزی ندارند.

وی در ادامه به تشریح دیپلماسی مبتنی بر رقابت پرداخت و گفت: در این نوع دیپلماسی دوطرف مذاکره به هم اعتماد ندارندو هر کدام طرف مقابل را دشمن یا تهدید می بیند اهداف شان کاملا متناقض است و طرفین سعی می کنند توانمندی های طرف مقابل را تضعیف کنند تا نتواند به خواسته های خود برسد و در کلام و حرف نیز صداقت ندارند.

دهشیار در خصوص ویژگی های دیپلماسی مبتنی بر رقابت گفت: در این نوع دیپلماسی باید دو ویژگی داشته باشید توانایی چانه زنی و توانایی متقاعد کردن طرف مقابل با رفتار کلامی خود. چانه زنی یعنی اگر طرف مقابل خواسته شما را قبول نمی کند او را تنبیه و اگر قبول کرد او را تشبیه کنید اما چون متوجه می شود که شما به عنوان مذاکره کننده چاره ای جز امتیاز دهی ندارید سخت تر در مذاکره و انعطاف قرار می گیرد.

وی از مذاکرات آمریکا و ویتنام یاد کرد و گفت: در مذاکرات ویتنام و آمریکا چون ویتنام چیزی برای از دست دادن نداشته این مذاکرات 5 سال طول کشیدو دست آخر آمریکا با خفت و خواری از ویتنام بیرون رفت.

وی افزود: وقتی قدرت بزرگی در طرف مذاکره قرار دارد مطمئنا خواسته هایش در جهتی است که منافع شما را زیر سوال ببرد چرا که مذاکره برای کسانی است که یا هم ترازند یا اهداف همسویی دارند.

دهشیار سخنان خود را با طرح این پرسش که چه ضرورتی وجود دارد آمریکا به ایران امتیاز بدهد ادامه داد و گفت: وقتی آمریکا از موضع قدرت مسائل داخلی و سیاسی و جایگاه ایران را در جهان رصد می کند و به عنوان یک کشور قدرتمند در جهان حکمفرمایی می کند چه دلیلی وجود دارد که به ایران امتیاز دهد.

وی در پایان خاطر نشان کرد: ابزار توانایی را پیدا کنید سپس وارد مذاکره شوید باید با آمریکا کاری کنید که به ایران احترام بگذارد والا مذاکره با آمریکا بدون این توانمندی ها نتیجه نخواهد داشت.