به گزارش خبرنگار ورزشی «خبرگزاری دانشجو»، چهل و نهمین نشست کافه فوتبال با موضوع بررسی آثار موفقیت تیم ملی فوتبال سال 96 در جامعه و فوتبال عصر امروز برگزار شد.
محمدمایلی کهن، سرمربی سابق تیم ملی به عنوان یکی از سخنرانان حاضر در این مراسم اظهار داشت: من پیش از انتخاب به عنوان سرمربی تیم ملی کارمند آقای فائقی بودم، او یک روز به من گفت که سرمربی تیم ملی شوم و دلایل این تصمیم را نیز عنوان کرد من به فائقی گفتم که این کلاه برای سر من گشاد است و مربیان دیگری می توانند جلوتر از من سرمربی تیم ملی باشند به فائقی گفتم گاهی اوقات تصمیماتی می گیرم که ممکن است رنگ همه بپرد البته این تصمیم شخصی نیستند با این حال او اصرار داشت که سرمربی تیم ملی باشم و من هم قبول کردم.
وی ادامه داد: روزی که شاهرودی را از تیم ملی خط زدند انگار که قلبم را زیر پایم له کردم به این بازیکن علاقه زیادی داشتم اما به خاطر تیم و برای تیم ملی مجبور به این کار شدم.
مدیرفنی تیم امید ادامه داد: در تیم سال 1996 علیرضا منصوریان و مهرداد میناوند، قاری قرآن بودند و ابتدای هر هفته یکی از آنها چند آیه را در جمع ملی پوشان قرائت می کرد اما متاسفانه حرف های پشت سر من می زدند که بازیکنان را مجبور به حضور در دعای کمیل می کردم.
مایلی کهن اعلام کرد: تیم آن زمان امکانات کافی را نداشت ما حتی یک پزشک هم نداشتیم اما خوشبختانه بازیکنان به ندرت دچار آسیب دیدگی شدند. به هر حال تیم ملی نتایج خوبی گرفت و بر سر سفره و سجاده مردم نشست. بازیکنان آن زمان تبدیل به الگو شدند و الان هم بیشترشان مربی هستند.
مایلی کهن در صحبت های پایانی خود گفت: یادم هست یک بار برای تماشای فینال امیدهای تهران به ورزشگاه رفتم و بدون آنکه چرت بزنم این بازی را تماشا کردم از تیم های استقلال و پاس که فینال را برگزار کردند فرهاد مجیدی و موسوی را به تیم ملی فراخواندم، فوتبال ایران پر از بازیکن با استعداد است و آنقدر استعداد زیاد داریم که می توانند فوتبال ایران را در بین بیست کشور برتر جهان قرار بدهند. من همیشه سعی کرده ام با بازیکن سالاری مبارزه کنم اما هیچ وقت به بازیکنانم کمتر از آقا نگفتم.